Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος εξήρε την ευσέβεια και την ευλάβεια του νέου Κληρικού και την προσήλωσή του στην υλοποίηση του μεγάλου οράματος της ζωής του, που είναι η Ιερωσύνη, από τον οποίο ουδέποτε ξεστράτισε. Παρατήρησε, επίσης, την αγάπη του για την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας, την οποία παιδιόθεν διακονεί ως Αναγνώστης και Ιεροψάλτης.
Η εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του π. Αποστόλου τελέστηκε την Κυριακή 31/10 στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Ανακασιάς, όπου μέχρι πρότινος υπηρετούσε ως Πρωτοψάλτης, παρουσία του Βουλευτού Μαγνησίας κ. Κώστα Μαραβέγια και πλήθους λαού, τηρουμένων των μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος παρατήρησε ότι ο π. Απόστολος εμπιστεύθηκε την ζωή του στον Θεό και στην Εκκλησία, από τα έξι του χρόνια, ορφανός από πατέρα και έγινε αποδέκτης της αγάπης και της συμπαράστασης πλήθους ανθρώπων, που μνημόνευσε, Κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι επέδρασαν καθοριστικά στην ζωή του. Ευχήθηκε στον νέο Κληρικό, «το όνειρο, που γίνεται, πλέον πραγματικότητα, να είναι μια ευλογημένη πορεία. Θα έχει, βέβαια, τις δικές της δυσκολίες και τους πειρασμούς, αλλά θα διαπνέεται από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος».
Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε και στο σπουδαίο έργο που επιτελείται στον τομέα της ποιμαντικής των Αναγνωστών και Ιεροπαίδων της Τοπικής μας Εκκλησίας, εκεί όπου μέχρι χθες πρωτοστατούσε ο π. Απόστολος, και απ’ απ’ όπου προέρχονται πολλοί νέοι Κληρικοί μας, που διακονούν με ζήλο το Ιερό Θυσιαστήριο και το έργο της σωτηρίας των ανθρωπίνων ψυχών.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις τρεις τελευταίες Χειροτονίας, που τελέστηκαν στην Μητρόπολή μας, επ’ εσχάτων, δύο εγγάμων Κληρικών, εν ενεργεία εκπαιδευτικών και ενός νέου πολυτάλαντου Αρχιμανδρίτου, ο οποίος από πολλών ετών προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Τοπική μας Εκκλησία. Μιλώντας για τον νέο Πρεσβύτερο παρατήρησε ότι «η περίπτωσή του διδάσκει δύο πολλά σημαντικά πράγματα: πώς ένα παιδί μόλις έξι ετών, ορφανό από πατέρα, μπορεί να μεγαλώσει και να ανδρωθεί μέσα στην Εκκλησία, η Οποία λειτουργεί ως αληθινή Μάνα. Το δεύτερο είναι η ευγνωμοσύνη του στα πρόσωπα που λειτούργησαν ευεργετικά στην ζωή του», ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει η μορφή του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ο οποίος, ως Ποιμενάρχης της Δημητριάδος, είχε παρά τους πόδας του τον μικρό Απόστολο, εμπνέοντας την ύπαρξή του και φυτεύοντας μέσα του τον πόθο της Ιερωσύνης.
Εκ του Γραφείου Τύπου.
Αναρτήσεις
