Πανηγύρισε η ενορία Αγίων Αναργύρων Βέροιας. Χειροτονία πρεσβυτέρου.

Την Πέμπτη 1^η Νοεμβρίου πανηγύρισε ο ιερός ναός Αγίων Αναργύρων Βέροιας. Ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον όρθρο, τέλεσε την θεία Λειτουργία και χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον διάκονο π. Φώτιο Κοντογιάννη, ο οποίος οικειοθελώς δεν μισθοδοτείται. 

Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:

««Πορευόμενοι δε κηρύσσετε λέγοντες ότι ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών». (Λουκ. 10.7)

Τους λόγους του Ιησού προς τους μαθητές του, με τους οποίους τους αναθέτει τη μεγάλη αποστολή τους στον κόσμο, μας υπενθύμισε το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα.

Και μπορεί οι εορταζόεμνοι σήμερα άγιοι Ανάργυροι να μην ανήκουν ούτε στην ομάδα των αποστόλων ούτε των διδασκάλων οι οποίοι «διήλθον την οικουμένην» κηρύσσοντες το Ευαγγέλιο, όμως ταιριάζουν και σ’ αυτούς τα λόγια του Ιησού τα οποία προέταξα, διότι οι εντολές του Χριστού είναι κοινές για όλους τους ανθρώπους, και ο κάθε πιστός, ο κάθε μαθητής δηλαδή του Χριστού, καλείται να τις εφαρμόσει ανάλογα με τη θέση του και ανάλογα με τα χαρίσματα και την κλήση του Θεού που έχει λάβει.

Έτσι, λοιπόν, οι εορταζόμενοι σήμερα άγιοι Ανάργυροι μπορεί να μή δίδαξαν το ευαγγέλιο με το λόγο τους, όπως οι απόστολοι, το δίδξαν όμως με τη ζωή τους. Το δίδαξαν μιμούμενοι το παράδειγμα του Χριστού ο οποίος έζησε «ευεργετών και ιώμενος» τους πάσχοντες· το δίδαξαν θεραπεύοντας τους ασθενείς «αναργύρως», χωρίς δηλαδή να επιδιώκουν τη συγκέντρωση χρημάτων και πλούτου υλικού, τον οποίο, όπως είπε ο Χριστός, «σης και βρώσις αφανίζει και κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι», αλλά θησαυρίζοντες «θησαυρούς εν ουρανοίς» με την αγάπη και την προσφορά τους προς τον πλησίον και τους ελαχίστους αδελφούς του Κυρίου.

Και αυτή η προσφορά της αγάπης και αυτό το μοίρασμα του ταλάντου που τους έδωσε ο Θεός, του ταλάντου της ιατρικής επιστήμης και της θεραπείας των ασθενούντων με τους αδελφούς τους, ήταν το πιό εύγλωττο κήρυγμα της πίστεώς τους ότι όντως «ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών».

Διότι, αδελφοί μου, αν ο άνθρωπος δεν πιστεύει στη βασιλεία των ουρανών, αν δεν πιστεύει ότι η αιώνιος ζωή δεν είναι μόνο μία ελπίδα του ανθρώπου για συνέχιση της ζωής του αλλά μία υπαρκτή πραγματικότητα, τότε ενδιαφέρεται και μεριμνά μόνο για τα παρόντα και τα επίγεια· τότε δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για το προσωπικό του συμφέρον και αγνοεί όλους τους άλλους, μετατρέποντας με τον τρόπο αυτό την κοινωνία σε μία ζούγκλα.

Και εάν η σύγχρονη κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε εμφανίζει, δυστυχώς, τέτοια δείγματα, είναι ανάγκη να ακούσουμε και να συνειδητοποιήσουμε και πάλι την αλήθεια που διδάσκει ο Χριστός και η Εκκλησία μας ότι «ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών».

Αυτή την αλήθεια σε καλεί από σήμερα ο Χριστός να κηρύττεις και συ στους ανθρώπους αναθέτοντάς σου την αποστολή των αγίων του μαθητών και αποστόλων και δίδοντάς σου τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης.

Σε καλεί καθιστώντας σε οικονόμο των μυστηρίων της Χάριτους, να ζεις πρωτίστως εσύ την βασιλεία των ουρανών, διότι τα μυστήρια της Εκκλησίας μας αποτελούν για τους πιστούς και ασφαλώς για τον τελετουργό ιερέα πρόγευση της βασιλείας των ουρανών, καθώς τελούνται μεν στη γη και με ανθρώπινα μέσα, τελειούνται όμως με τη χάρη του Θεού η οποία κατέρχεται για να τα ολοκληρώσει και να καταστήσει με αυτά τον άνθρωπο κοινωνό της βασιλείας των ουρανών.

Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, πόσο μεγάλη είναι η τιμή που σου προσφέρει ο Χριστός σήμερα δια της Εκκλησίας και του Επισκόπου, καθιστώντας σε δια της θείας Χάριτος υπηρέτη των μυστηρίων του. Μην θεωρήσεις όμως το χάρισμα της ιερωσύνης που σε λίγο θα λάβεις μόνο ως μία τιμή στο πρόσωπό σου, αλλά κυρίως ως μία κλήση να ζεις σαν να βρίσκεσαι μέσα στην βασιλεία των ουρανών και να καλείς τους ανθρώπους σ’ αυτήν όχι μόνο με το λόγο αλλά πρωτίστως με το παράδειγμα της ζωής σου.

Διότι όποιος θέλει να ζει τη βασιλεία των ουρανών, ζει σύμφωνα με το θέλημα και τις εντολές του Θεού. Ζει και εργάζεται με αγάπη και αυταπάρνηση για τους αδελφούς του και για την Εκκλησία του Χριστού, όπως το έκαναν και οι εορταζόμενοι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός. Ζει και εργάζεται με καθαρότητα νου και καρδίας, προθέσεων και διαθέσεως. Ζει και εργάζεται με υπακοή και ταπείνωση. Ζει και εργάζεται χωρίς προσκόλληση στα υλικά και εγκόσμια πράγματα. Ζει θέτοντας υπεράνω πάντων τη διακονία του Θεού που τον εκάλεσε σ’ αυτήν την υψηλή και μεγάλη αποστολή.

Ζήσε και συ, λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο, για να έχεις την χάρη και την ευλογία του Θεού, που θα σε στηρίζει και θα σε ενισχύει, μαζί με τις προσευχές και τη βοήθεια και της στήριξη όλων μας, στη νέα σου ιερατική διακονία, για να ευαρεστήσεις στον Θεό ώστε να αξιωθείς και συ της ουρανίου βασιλείας του μετά των εκλεκτών του».