Την Γ΄Κυριακή των Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) συνέπεσε ο εορτασμός των Φθιωτών Αγίων (Κυριακή προ του Ευαγγελισμού) στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Η πανήγυρις, που θεσπίστηκε τα τελευταία χρόνια από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο, τελέστηκε στον μητροπολιτικό ιερό ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας. Τιμάται η σύναξις των οχτώ αγίων οσίων ανδρών και γυναικών οι οποίοι είται γεννήθηκαν, είτε έδρασαν, είτε εκοιμήθησαν στην γεωγραφική έκταση της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος. Πρόκειται για τους: άγιο απόστολο Ηρωδίωνα, αγία μάρτυς Ιερουσαλήμ, όσιοι Νικήτας και Γρηγόριος, όσιος Αγάθων, όσιος Αθανάσιος Μετεωρίτης, όσιος Δαβίδ ο Γέρων, όσιος Εφραίμ Δομβοΐτης, ιερομάρτυς Γρηγόριος και άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως. Ιδιαίτερη ευλογία απετέλεσε η μεταφορά της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Γεροντίσσης από την ιερά μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους, καθώς και της ιεράς κάρρας της οσιομάρτυρος Ιερουσαλήμ από τη Βέροια και του οσίου Δαυίδ από την Εύβοια.
Στον πανηγυρικό εσπερινό του Σαββάτου χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας, ενώ την Κυριακή το πρωΐ χοροστάτησε στον όρθρο, προεξήρχε της θείας λειτουργία και κήρυξε το θείο λόγο ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων.
Μετά το τέλος της θείας λειτουργίας πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο επισκοπείο Λαμίας και στη συνέχεια επίσκεψη στην ιερά μονή Παναγίας Δαμάστας, όπου και παρετέθη η τράπεζα.
Η ομιλία του σεβασμιωτάτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος.
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τόνισε: ««Τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;».
Μία ερώτηση απευθύνει σήμερα ο Χριστός προς όλους μας× μία ερώτηση που την απευθύνει είκοσι αιώνες τώρα προς κάθε άνθρωπο, και ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση.
Ποιά είναι η αξία όμως της ψυχής και ποιό αντάλλαγμα είναι αντάξιό της;
Ζούμε, αδελφοί μου, σε μία εποχή κατά την οποία οι οικονομικές συναλλαγές και ανταλλαγές κυριαρχούν στη ζωή κάθε ανθρώπου και του κόσμου. Ζούμε σε μία εποχή, στην οποία τίποτε δεν προσφέρεται χωρίς ανταλλάγματα, σε μία εποχή στην οποία διαπραγματεύσεις και μνημόνια καθορίζουν τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Ενώ όμως ζητούμε και απαιτούμε διαπραγματεύσεις για οικονομικά προγράμματα και δάνεια, τα οποία έχουν ένα πεπερασμένο κόστος και ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, προσφέρουμε συχνά με ευκολία και χωρίς διαπραγματεύσεις την ψυχή μας σε όσους τη ζητούν ή προσπαθούν να την οικειοποιηθούν χωρίς να εξετάζουμε ποιοί είναι αυτοί και γιατί την θέλουν, χωρίς να σκεφτόμαστε ποιά είναι η αξία της και τι ανταλλάγματα της αξίζουν.
Πολύτιμη και ανεκτίμητη, αδελφοί μου, η αξία της ψυχής μας, καθώς αποτελεί την πνοή του Θεού μέσα μας. Ανεκτίμητη η αξία της, εφόσον με αυτήν έχει ο άνθρωπος τη δυνατότητα να ομοιάσει με τον Δημιουργό του Θεό και να γίνει μέτοχος της αιωνίου ζωής.
Την αξία της άλλωστε τονίζει ο ίδιος ο Χριστός στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα λέγοντας: «τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;».
Απόδειξη αυτής της ανεκτιμήτου αξίας της ανθρωπίνης ψυχής αποτελεί και η θυσία του μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού, την οποία μας υπενθυμίζει σήμερα, Κυριακή Τρίτη των Νηστειών η Εκκλησία μας, υψώνοντας εις προσκύνησιν τον ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου, επί του οποίου συνετελέσθη η μεγαλύτερη θυσία υπέρ του ανθρώπου, η θυσία του Χριστού υπέρ της σωτηρίας της κάθε ανθρωπίνης ψυχής.
Όταν, λοιπόν, ο ίδιος ο Χριστός «εκένωσεν εαυτόν μορφήν δούλου λαβών» προκειμένου να σώσει την ψυχή μας από την αμαρτία και την απώλεια× όταν ο Χριστός έγινε «υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» και θυσιάστηκε προκειμένου να απαλλάξει την κάθε ψυχή από το βάρος των αμαρτιών και να της χαρίσει την απολύτρωση× όταν ο ίδιος ο Χριστός έδωσε τον εαυτό του ως αντάλλαγμα για την σωτηρία της κάθε ψυχής, δεν είναι δυνατόν, αδελφοί μου, εμείς να θυσιάζουμε την ψυχή μας στην ύλη, στον κόσμο, στις ηδονές, στα πάθη, στην αμαρτία× δεν είναι δυνατόν να θυσιάζουμε τη σωτηρία της, για την οποία ο Χριστός ανήλθε επι του ξύλου του Σταυρού, για την πρόσκαιρη άνεση και απόλαυση την οποία μας προσφέρουν τα υλικά αγαθά× δεν είναι δυνατόν να την εκποιούμε έναντι ενός πινακίου φακής, το οποίο μας εξασφαλίζει η εφήμερη ικανοποίηση των αδυναμιών και των επιθυμιών μας× δεν είναι δυνατόν να την εκποιούμε για να συμπορευθούμε με τη μόδα και τις απιτήσεις της εποχής μας, για να μη μας θεωρήσουν συντηριτικούς ή παραδοσιακούς, για να μη μας ειρωνευθούν ή για να μη μας συκοφαντήσουν κάποιοι× δεν είναι δυνατόν να την ανταλλάσσουμε για λίγη δόξα ή φήμη, για λίγη αναγνώριση ή προβολή.
Όλα αυτά, αδελφοί μου, δεν μπορούν να αποτελούν με τίποτε αντάλλαγμα για την αιώνια και αθάνατη ψυχή μας, δεν μπορούν να αποτελούν το αντίβαρό της στο ισοζύγιο της αιωνιότητοας και του Θεού.
Γι’ αυτό και είναι ανάγκη να αφυπνισθούμε και να συνειδητοποιήσουμε την αξία της ψυχής μας εγκαίρως, χωρίς να χάνουμε χρόνο, γιατί αν με τη συμπεριφορά και τη ζωή μας αναλαμβάνουμε δεσμεύσεις και δάνεια δίνοντας ως ενέχυρο στους δήθεν δανειστές μας την ψυχή μας, τότε κάποια στιγμή θα την χάσουμε οριστικά, τότε κάποια στιγμή θα γίνει λάφυρο στα άνομα και άδικα συμφέροντά τους.
Και αυτήν ακριβώς την ανάγκη μάς την υπενθυμίζει σήμερα η μνήμη πάντων των Φθιωτών αγίων. Οσίων, ιεραρχών και μαρτύρων την οποία τελούμε πανηγυρικά στον περικαλλή αυτόν ναό, έχοντας τα ιερά τους λείψανα και εντ κέντρω την ιερά εικόνα της Παναγίας Γεροντίσσης από την ιερά μονή Παντοκράτορος. Μάς την υπενθυμίζουν οι άγιοί μας, οι οποίοι δεν αντάλλαξαν τη ψυχή τους για τις χαρές και τις ηδονές του κόσμου, αλλά την θυσίασαν χάρη του Χριστού και του ευαγγελίου του. Την θυσίασαν από αγάπη προς τον Χριστό, ο οποίος θυσιάστηκε επί του Σταυρού για τη σωτηρία της. Την θυσίασαν από αγάπη για τον Χριστό, επιλέγοντας τον αποστολικό δρόμο του κηρύγματος του Ευαγγελίου, όπως ο ιδρυτής της τοπικής εκκλησίας, άγιος απόστολος Ηρωδίων, που επισφράγισε το κήρυγμά του με το μαρτύριο. Την θυσίασαν, όπως η αγία Ιερουσαλήμ και τα τρία τέκνα της, η οποία επίσης συνεδύασε το κήρυγμα με το μαρτύριο. Την θυσίασαν στην παλαίστρα των ασκητικών πόνων και κόπων, όπως οι όσιοι Αθανάσιος ο Μετεωρίτης, Αγάθων, Σεραφείμ και Δαβίδ ο Γέρων. Την θυσίασαν, όπως ο άγιος ιερομάρτυς Γρηγόριος και ο άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως και θαυματουργός, ο οποίος συμπληρώνει τον στέφανο των αγίων που κοσμεί και περιέπει την ιερά Μητρόπολή σας.
Και αποτελεί μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να συνεορτάζω μαζί σας, χάρη στην ευγενή και φιλόφρονα πρόσκληση που μου απηύθυνε ο σεβασιώτατος ποιμενάρχης σας και προσφιλής εν Χριστώ αδελφός κ.κ. Νικόλαος, ο οποίος διακρίνεται για τη φιλόθεο αγάπη του και αγιοφιλή διάθεσή του.
Ιδιαιτέρως χαίρω επειδή δύο από τους αγίους σας, τιμούμε και εμείς ιδιαιτέρως στη Βέροια μεταξύ των εν Βεροία αγίων. Ο λόγος για την αγία οσιομάρτυρα Ιερουσαλήμ, την χαριτόβρυτη και θαυματουργό κάρα της οποίας μετέφερα από τη Βέροια προς ευλογία και αγιασμό σας, που έζησε και μαρτύρησε στη Βέροια, αλλά και για τον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, ο οποίος ξεκίνησε από την ιερά Μητρόπολή σας, και αφού ασκήτευσε για λίγο χρόνο στη Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου Βεροίας, έγινε πολιστής των Μετεώρων.
Ευχαριστώ γι’ αυτό από καρδίας τον σεβασμιώτατο άγιο Φθιώτιδος για την τιμή που μου επεφύλαξε και εύχομαι ο Θεός δια πρεσβειών των εν Φθιώτιδι αγίων και ιδιαιτέρως των κοινών μας αγίων να ευλογεί τη θεοφιλή, πολύκαρπη και καλλίκαρπη ποιμαντορία του και να χαρίζει στον ίδιο έτη πολλά και καρποβριθή, και σε όλους εσάς, τον ευλαβή κλήρο και τον πιστό λαό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος «πάσαν δόσιν αγαθήν και παν δώρημα τέλειον», και να μας αξιώσει όλους της αιωνίου ζωής μετά πάντων των αγίων».
Αναρτήσεις
