«ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»
τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. ΑΝΘΙΜΟΥ
Ὁ κύκλος τοῦ χρόνου μᾶς ἐπαναφέρει καὶ πάλι στὸ χαρμόσυνο ἑορτασμὸ τῆς φιλανθρώπου βουλῆς τοῦ ἀχρόνου Θεοῦ, τοῦ Πλάστη μας καὶ Δημιουργοῦ τοῦ Σύμπαντος Κόσμου. Οἱ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ψαλλόμενοι δοξολογικοὶ ὕμνοι ἀπὸ ὅλες τὶς γενηὲς τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου πρὸς τὸν νεογέννητο Ἐμμανουήλ, κατὰ τὴ νύκτα τῆς Βηθλεέμ, ἀποτελοῦν τὴν μυριόστομη φωνὴ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν ἐναθρωπήσαντα Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀκόμη ἡ πανανθρώπινη ἐπιβεβαίωση τῆς τομῆς ποὺ ἐπῆλθε στὴν ἱστορία ὅλου τοῦ κόσμου, ἀκόμη καὶ ἐκείνων τῶν λαῶν ποὺ γιὰ τὴν ὥρα δὲν λατρεύουν τὸν Χριστὸ καὶ ποὺ δὲν ἐπίστευσαν στὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς τῆς παγκοσμίου ἱστορίας, ὑπὸ τὴν ἔννοια τοῦ ἱεροῦ καὶ ἀνυπερβλήτου μυστηρίου, ἐξακολουθεῖ νὰ παραμένῃ, καὶ θὰ παραμένῃ, ἡ Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Οἱ μεγάλες προφητεῖες ἐπιβεβαιώνονται, ἡ ἔντονη προσδοκία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Σωτῆρα Θεοῦ ἱκανοποιεῖται, ἡ ἀνθρωπότητα μπαίνει στὴ λεωφόρο τῆς λυτρώσεως, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ἀνατέλλει ἐλπιδοφόρος, γι’ αὐτὸ καὶ «τὰ σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται, Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου», κατὰ τὸν ὑμνωδὸ τῆς Ἐκκλησίας.
Συνεχισταὶ καὶ ἐμεῖς τῆς δισχιλιετοῦς ἀνθρωπίνης προσκυνηματικῆς πορείας πρὸς τὸν Ἰησοῦν τῆς Βηθλεέμ, κλίνομε σήμερα εὐλαβικὰ τὰ γόνατά μας ἐνώπιόν του, ἐναποθέτοντας σ’ Ἐκεῖνον τὴν πίστη μας, τὴν λατρεία μας καὶ τὶς ἐλπίδες μας. Ἐκεῖνος εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῆς ἀληθείας, Ἐκεῖνος εἶναι ἡ ἀπαρχὴ τῆς καινούργιας ἐποχῆς, τῆς Καινῆς Διαθήκης, Ἐκεῖνος εἶναι ἡ προσφορὰ καὶ ὁ ἄρτος τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, Ἐκεῖνος εἶναι ἡ πηγὴ τῆς χαρᾶς, Ἐκεῖνος εἶναι τὸ ἄγγελμα τῆς εἰρήνης, Ἐκεῖνος εἶναι ἡ πηγὴ τῆς παρακλήσεως, Ἐκεῖνος εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τῆς ἀγάπης, Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ Αἰωνιότητα. Αὐτὰ τὰ οὐράνια δωρήματα περιλαμβάνονται μαζὺ μὲ ὅλο τὸ πλήρωμα τῆς θείας ἀποκαλύψεως στὸ μήνυμα τοῦ θεοστάλτου ἀγγέλου στὸ Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. «Εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὃς ἐστι Χριστὸς Κύριος» (Λκ. 2, 10-11).
Ἀκόμη καὶ οἱ ἀρνηταὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀπέδειξαν μὲ τὴν ἄρνησή τους ὅτι δὲν εἶχαν τὴν δύναμη νὰ παραβλέψουν τὴν παρουσία του καὶ τὴν ἐπίδρασή του στὴν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἀγάπη καὶ ἐλπίδα καὶ γιὰ ἐκείνους ποὺ δὲν τὸν πιστεύουν. Ἰδιαίτερα μέσα στὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία,ὁ Χριστὸς εἶναι γιὰ τοὺς πιστούς, γιὰ ὅλους ἐμᾶς, ὁ Λυτρωτὴς, ὁ Διδάσκαλος, ὁ Σωτήρας, ὁ Δίκαιος Κριτής, ἡ ἴδια ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ. Μέσα ἀπὸ τὴν μυστηριακὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἀπὸ τὸν Λόγο τῶν Γραφῶν καὶ τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, ὁ Χριστὸς φανερώνεται στὴ ζωὴ τοῦ καθενός μας ζητῶντας νὰ φωτίσῃ τὴν συνείδηση καὶ τὸν νοῦ μας, νὰ ζεστάνῃ τὶς καρδιές μας καὶ νὰ ἐμπνεύσῃ φρόνημα ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος στὶς ψυχές μας. Ἐὰν ἐμεῖς δὲν θέλομε τὸν φωτισμό, τὴν πνευματικὴ ζεστασιὰ καὶ τὴν θεία ἔμπνευση τοῦ Ἰησοῦ, τότε Ἐκεῖνος φεύγει ἀναζητῶντας ἄλλες φιλόξενες ἑστίες. Ἔτσι, ἐνῶ βλέπομε νὰ αὐξάνουν τὰ φωτιζόμενα ἔμψυχα σπήλαια ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Χριστοῦ, διακρίνομε καὶ ἄλλα ποὺ βυθίζονται στὸ σκοτάδι τῆς ἀρνήσεως καὶ τῆς ἀμετανοησίας. Χαρὰ τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Γῆς εἶναι νὰ δέχωνται οἱ ἄνθρωποι στὶς ψυχές τους τὸν Θεὸ ὡς ἐμπνευστὴ τῶν φρονημάτων τους καὶ ὡς ῥυθμιστὴ τῆς ζωῆς τους. «Ὁ Θεὸς θέλει πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α’ Τιμ. 2,4).
Γι’ αὐτό, τοῦτα τὰ Χριστούγεννα, ἂς πετάξωμε κάτω τὰ σιδε-ρένια δεσμὰ τῆς στείρας λογικῆς, καὶ ὡπλισμένοι μὲ τὰ χρυσᾶ φτερὰ τῆς πίστεως νὰ συναντήσωμε τὸν Ἐμμανουήλ. Εἶναι ὁλόκληρη ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἶναι ἕνας κοινωνικὸς ἀναμορφωτής. Εἶναι ὁ αἰώνιος Λυτρωτής. Δὲν εἶναι ἕνας ἀρχηγὸς θρησκείας. Εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ποὺ ἐτίμησε τὸ γένος μας μὲ τὴν ἐνανθρώπησή του. Δὲν εἶναι σκληρὸς καὶ τιμωρός. Εἶναι ὅλος εὐσπλαγχνία καὶ ἡ ἴδια ἡ ἀγάπη. Ἡ πορεία τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν ταπείνωση τῆς Βηθλεὲμ μέχρι τὸ μαρτύριο τοῦ Γολγοθᾶ εἶναι τὸ διάγραμμα τῆς πορείας τοῦ καθενός μας πρὸς τὴν λύτρωση.
Μέσα στὸν ταραγμένο σύγχρονο κόσμο, ποὺ εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ ἀνασφάλειες καὶ πολύμορφες κρίσεις, ἂς κρατήσωμε σταθερὴ πο-ρεία πρὸς τὸν Ἰησοῦ τῆς Βηθλεέμ, τὸν ἀποκεκαλυμμένο αἰώνιο Λόγο, πρὸς τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ζωή. Φάτνες οἱ καρδιές μας. Δῶρα οἱ ἀρετές μας. Φωτεινὸ ἄστρο τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ μιὰ θέση στὴν κιβωτὸ τῆς σωτηρίας, τὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ
Αναρτήσεις
