Την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου, εορτή του Αγίου Φωτίου Κωνσταντινουπόλεως, πανηγύρισε ο ομώνυμος Ιερός Ναός του στην Βεργίνα του Δήμου Βέροιας.
Την αρχιερατική θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιωτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Τῆς Ἐκκλησίας τόν θεῖον ἀνευφημήσωμεν Ἀρχιεράρχην».
Καί ὁ Ἀρχιεράρχης, τόν ὁποῖο μᾶς καλεῖ σήμερα νά τιμήσουμε ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ὁ ἅγιος καί μέγας Φώτιος, συγκαταριθμεῖται στή χορεία τῶν μεγάλων πατέρων καί πατριαρχῶν τῶν ὁποίων τή μνήμη καί τήν προσφορά τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας. Διότι ὑπῆρξε μέγας ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας μας καί στερρός πρόμαχος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί ἡ μνήμη του εἶναι γι᾽ αὐτό λαμπρή καί γεμάτη δόξα. Ἡ δόξα αὐτή ὅμως δέν εἶναι δόξα κοσμική, ἀλλά δόξα πνευματική, σάν αὐτή πού κέρδισε ὁ ἅγιος Φώτιος ἐγκαταλείποντας τή σταδιοδρομία του στήν αὐτοκρατορική αὐλή, ἐγκαταλείποντας τίς ἀνέσεις καί τίς τιμές τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ ἴδιου τοῦ αὐτοκράτορα, γιά νά ἀφοσιωθεῖ στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, γιά νά ἀνοίξει μέ τή σοφία του, μέ τίς γνώσεις του, μέ τόν ζῆλο καί τήν τόλμη πού τόν διέκρινε, μέ τήν εὐρύτητα τοῦ πνεύματος πού τόν χαρακτήριζε, ἀλλά καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού τόν φώτιζε, νέους δρόμους, προκειμένου νά μεταδοθεῖ ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου «τοῖς ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου καθημένοις», νά διαδοθεῖ στούς σλαβικούς λαούς τῆς Βαλκανικῆς καί τῆς κεντρικῆς Εὐρώπης.
Γιατί ὅμως ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Φωτίου εὐφραίνει τήν Ἐκκλησία καί τούς πιστούς;
Οἱ λόγοι πού θά μποροῦσε νά ἀναφέρει κανείς εἶναι πολλοί, θά περιορισθοῦμε ὅμως μόνο σέ τρεῖς, ὥστε νά κατανοήσουμε ποιό εἶναι τό βαθύτερο νόημα τῆς σημερινῆς ἑορτῆς ἀλλά καί τῶν ἑορτῶν τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ ἐν οὐρανοῖς πρωτότοκοι ἀδελφοί μας. Καί ὅπως σέ μία οἰκογένεια ἡ ἑορτή ἑνός μέλους της ἀποτελεῖ αἰτία χαρᾶς γιά ὅλη τήν οἰκογένεια, ἔτσι καί οἱ ἑορτές τῶν ἁγίων πού εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας, μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καί ἐμεῖς, γεμίζει τίς ψυχές μας μέ χαρά καί πνευματική ἀγαλλίαση.
Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι ὅτι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν στό στάδιο τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, ὁ καθένας μέ τόν δικό του τρόπο. Ἄλλοι μέ τήν ἄσκηση, ἄλλοι μέ τή νηστεία καί τήν προσευχή, ἄλλοι μέ τό μαρτύριο, ἄλλοι μέ τόν ἀγώνα τους ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ἀληθείας, ἄλλοι μέ τόν καθημερινό τους ἀγώνα μέσα στόν κόσμο. Ἀγωνίσθηκαν καί τελείωσαν τόν ἀγώνα τους νικηφόρα καί ἔλαβαν τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης ἀπό τόν Θεό.
Καί ἐάν ἡ ἐπιτυχία τῶν ἀθλητῶν στά κοσμικά στάδια γεμίζει χαρά ὅσους παρακολουθοῦν τούς ἀγῶνες τους, πολύ περισσότερο μᾶς γεμίζουν χαρά οἱ νίκες τῶν ἁγίων μας στόν πνευματικό στίβο, καί μᾶς δίνουν δύναμη καί θάρρος γιά νά συνεχίσουμε καί ἐμεῖς τόν ἀγώνα μας «δι᾽ ὑπομονῆς … ἀφορῶντες», ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν».
Ὁ τρίτος λόγος εἶναι ὅτι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας ἀποτελοῦν τήν ἐπιβεβαίωση τῆς ἀληθείας τῆς πίστεως καί τοῦ εὐαγγελίου, τήν ἐπιβεβαίωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές του καί σέ ὅσους θά πιστεύσουν σ᾽ Αὐτόν.
Διότι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἁπλῶς σεβαστά καί ἱερά πρόσωπα τοῦ παρελθόντος πού τά θυμόμαστε τήν ἡμέρα τῆς μνήμης του. Εἶναι ζῶντα καί δρῶντα πρόσωπα μέσα στήν Ἐκκλησία μας, πού ἐπικαλούμεθα τή βοήθεια καί τίς πρεσβεῖες τους, πού μεσιτεύουν γιά μᾶς στόν Θεό καί ἐπεμβαίνουν στή ζωή μας μέ τά θαύματά τους.
Καί ὅλα αὐτά ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἀληθινή καί ὅτι ἡ ζωή δέν τελειώνει σ᾽ αὐτή τή γῆ, ἀλλά συνεχίζεται στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καί, κατά συνέπεια, ἡ προσπάθεια καί ὁ ἀγώνας μας νά ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας μέ τίς ἐντολές καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι μάταιος καί ἄσκοπος, ἀλλά ἀξίζει τόν κόπο προκειμένου νά κερδίσουμε καί ἐμεῖς ὅσα «ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» καί ἀπολαμβάνουν οἱ ἅγιοι στή βασιλεία του. Καί ἡ ἐπιβεβαίωση αὐτῆς ἀληθείας εἶναι φυσικό νά μᾶς χαροποιεῖ καί νά μᾶς ἐνισχύει στήν προσπάθειά μας.
Ἑορτάζοντας, λοιπόν, σήμερα τή μνήμη τοῦ ἁγίου Φωτίου, τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἱεράρχου καί θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας, στόν ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένος καί ὁ περικαλλής αὐτός ναός τῆς ἐνορίας σας, ἄς ἀκολουθήσουμε τήν προτροπή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί ἄς τόν τιμήσουμε ὅπως ἀξίζει στήν ἱερή μορφή του, γιά νά αἰσθανθοῦμε καί ἐμεῖς τή χαρά τῆς πανευκλεοῦς μνήμης του στήν ψυχή μας καί νά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία του.
Αναρτήσεις
