"Είναι ο πατέρας που μας δίνει την περιουσία χωρίς να ρωτάει τι θα την κάνουμε.
Μας αφήνει ελεύθερους να ζήσουμε όπως εμείς νομίζουμε καλύτερα. Αλλά η αποτυχία είναι δεδομένη.
Μακριά από το σπίτι του πατέρα, υπάρχει αυτό που οδηγεί τον άνθρωπο σε απελπισία.
Αλλά πριν απελπιστούμε η σκέψη μας γυρίζει και πάλι στη ζεστασιά του σπιτιού, εκεί που είναι ο Πατέρας. Κι αυτός περιμένει.
Κι είναι έτοιμος.
Μας βλέπει από μακριά κι απλώνει την αγκαλιά Του.
Θέλει, διψάει κι Αυτός, να επιστρέψουμε στο σπίτι, κι όταν νιώσουμε ότι φτάσαμε, τότε ξέρουμε έναν δρόμο. Το δρόμο της επιστροφής.
Και μας δέχεται γυμνούς, και μας δίνει το καλύτερο φόρεμα.
Δέχεται τη μετάνοιά μας και μας συγχωρεί.
Μας κάνει κληρονόμους Του, μοναδικούς.
Είναι ο Χριστός, ο αληθινός μας Πατέρας.
Έλα, μας περιμένει όλους.
Μην αρνείσαι.
Επέστρεψε.
Δεν υπάρχει καλύτερη οικία.
Η Εκκλησία, μας περιμένει για να γιορτάσουμε Πάσχα!"
Αναρτήσεις
