ΚΘ´ Παύλεια: Άρχισαν οι εργασίες του 29ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου.

Το απόγευμα της Δευτέρας, 26ης Ιουνίου, στον Χώρο Τεχνών του Δήμου Βεροίας πραγματοποιήθηκε η έναρξη των εργασιών του 29ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου των ΚΘ’ Παυλείων με θέμα: «Ο Απόστολος Παύλος και η κληρονομιά του Ελληνιστικού κόσμου», με την παρουσία εκπροσώπων των πρεσβυγενών και νεωτέρων Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Στην αρχή χορός ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση του καθηγητού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεώς μας κ. Βασιλείου Μαυράγκανου έψαλε βυζαντινούς ύμνους προς τιμήν του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας, Αποστόλου Παύλου, και στη συνέχεια ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεώς Αρχιμ. Δημήτριος Μπακλαγής καλωσόρισε τους εκλεκτούς προσκεκλημένους και τους συνέδρους στη Βέροια.

Ακολούθησε η ανάγνωση των μηνυμάτων της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίο, της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Αντιοχείας κ.κ. Ιωάννου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας (Χαλεπίου) και Αλεξανδρέττας κ. Εφραίμ και της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναζαρέτ κ. Κυριακό. Τα μηνύματα των υπολοίπων Μακαριωτάτων Προκαθημένων θα αναγνωσθούν στις επόμενες συνεδρίες.

Στη συνέχεια απηύθυναν χαιρετισμό η εκπρόσωπος του Αντιπεριφερειάρχου Ημαθίας κ. Κωνσταντίνου Καλαϊτζίδη, ο Δήμαρχος Βεροίας κ. Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης και εκ μέρους της Επιστημονικής Επιτροπής των Παυλείων ο Ομοτ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Χαράλαμπος Ατματζίδης.

Τέλος, στο βήμα ανήλθε ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε την έναρξη των εργασιών του 29^ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου.

Πρόεδρος της πρώτης Συνεδρίας ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής των Παυλείων και εισηγητές ο Ομοτ. Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Χαράλαμπος Ατματζίδης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η ελληνιστική ηθική σκέψη και η πρόσληψή της από τον απόστολο Παύλο», και ο Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Γεώργιος Ζωγραφίδης, ο οποίος μίλησε με θέμα: «Η φιλοσοφία των Στωικών και των Επικούρειων και ο Απόστολος Παύλος».

Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης Συνεδρίας η Σχολική Χορωδία Βεροίας και η χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου «Αιγές» Βεργίνας, υπό τη διεύθυνση της κ. Ελένης Αναγνώστου, παρουσίασε σύντομο μουσικό πρόγραμμα προς τιμήν του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς φέτος η Αποστολική μας Μητρόπολη τιμά το εκλεκτό τέκνο της Ημαθίας που μετέφερε τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα στην Ανατολή, με την οποία ο Απόστολος Παύλος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Ελλάδα και στον κόσμο.

Το επιστημονικό Συνέδριο και τις εκδηλώσεις των ΚΘ’ Παυλείων τιμούν με την παρουσία τους οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), Νουβίας κ. Σάββας (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), Βεροίας και Αλεξανδρέττας κ. Εφραίμ (Πατριαρχείο Αντιοχείας), Ναζαρέτ κ. Κυριακός (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων),  Ναϊσσού κ. Αρσένιος (Πατριαρχείο Σερβίας), ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τούλτσεας κ. Βησσαρίωνας (Πατριαρχείο Ρουμανίας), οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Στάρα Ζαγόρας κ. Κυπριανός (Πατριαρχείο Βουλγαρίας), Ζουγκδίδι και Τσαΐτσι κ. Γεράσιμος (Πατριαρχείο Γεωργίας), Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος (Εκκλησία της Ελλάδος) και Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, καθώς και ο Γέρων Γεράσιμος Αγιοπαυλίτης που εκπροσωπεί την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το πρωί της 29ης Ιουνίου προς τιμήν του Αγίου Γερασίμου του Υμνογράφου – Μικραγιαννανίτου, με τη συμμετοχή πλειάδος Ιεραρχών του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας την έναρξη των εργασιών του 29ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰου­δαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι· οὐ γάρ ἐστιν προσωποληψία τῷ Θεῷ» (Ρωμ. 2.10).

Παράδοξος ἠχεῖ ὁ λόγος τοῦ πρω­τοκορυφαίου ἀποστόλου Παύ­λου. Ἀπευθύνεται πρός τούς χρι­στια­νούς τῆς Ρώμης καί ἀναφέρε­ται σέ Ἰουδαίους καί σέ Ἕλληνες. Ὄχι ἐπειδή οἱ χριστιανοί τῆς Ρώ­μης εἶναι Ἰουδαῖοι ἤ Ἕλληνες, ἀλλά ἐπειδή γιά τόν μέγα ἀπόστο­λο Παῦ­λο «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλ­λην», ὅπως γράφει πρός τούς χρι­στια­νούς τῆς Γαλατίας (Γαλ. 3.23).

Γιά τόν Θεό δέν ὑπάρχει προσω­ποληψία, θά συνεχίσει ὁ ἀπόστο­λος, γιατί ὁ Θεός δέν κρίνει μέ βάση τίς ταυτότητες, τίς ἐθνικό­τη­τες ἤ τά γένη τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά τή διάθεση καί τίς πράξεις τους.

«Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τόν ἀγαθόν».

Ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν δέν ἔχει καμία ἀμφιβολία ὅτι ὁ Θεός ἐπιφυ­λάσσει δόξα καί τιμή καί εἰρήνη σέ κάθε ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος ζεῖ καί δρᾶ ἔχοντας ὡς γνώμονα «τό ἀγαθόν», γιατί γιά τό ἀγαθό δημιούργησε ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο καί τό ἀγαθό τόν οἰκειώνει μέ τόν Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι κατά τήν οὐσία καί τή φύση ἀγαθός καί δίκαιος. Γι᾽ αὐτό καί διαβεβαιώνει ἀνεπιφύλακτα τούς Ρωμαίους, ἀκυ­ρώνοντας συγχρό­νως καί ὁποιον­δήποτε ἰσχυρισμό ὅτι ὁ λόγος του εἶναι παράδοξος.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γεννήθηκε στήν Ταρσό τῆς Κιλικίας, σέ μία πόλη μέ σπουδαῖο παρελθόν, πόλη μεγάλη καί εὐδαίμονα, ὅπως τήν ὀνομάζει ὁ ἱστορικός Ξενοφῶν, ἡ ὁποία ὅμως εἰσῆλθε σέ μία νέα φάση τῆς ἱστορίας της ἀπό τήν ἐποχή πού πέρασε ἀπό ἐκεῖ ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, καί ἀργότερα ἔγινε γνωστή γιά τίς φιλοσοφικές της Σχολές, οἱ ὁποῖες συναγωνιζό­ταν ἀκόμη καί αὐτές τῶν Ἀθηνῶν.

Στή διάδοση καί ἑδραίωση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, τόν ὁποῖο εἶχε μεταφέρει ὁ Μέγας Ἀλέξαν­δρος ἀπό τή Μακεδονία στήν ἀνα­τολική λεκάνη τῆς Μεσο­γείου, συνέ­­βαλε καθοριστικά ἡ δημιουρ­γία τῶν ἑλληνιστικῶν βασιλείων σέ ὅλη τήν εὐρύτερη περιοχή τῆς Ἐγγύς Ἀνατολῆς καί τῆς Αἰγύπτου. Τά ἑλληνιστικά βασίλεια δέν εἶχαν, ὅπως εἶναι γνωστό, ὡς πρότυπο τήν πόλη-κράτος τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος, ἀλλά εἶχαν μία διαφορε­τική, μία οἰκουμενική προοπτική, μέσα στήν ὁποία διακινοῦντο καί δραστηριοποιοῦντο ἐλεύθερα ἄν­θρω­ποι διαφόρων ἐθνικοτήτων καί πολιτιστικῶν ταυτοτήτων, καί συγχρόνως ἰδέες, θρησκεῖες καί φιλοσοφικά συστήματα, χάρη στή δυνατότητα πού παρεῖχε ἡ χρήση μιᾶς κοινῆς γλώσσας, τῆς Ἑλλη­νι­κῆς.

Ἔτσι διευρύνοντο καί οἱ ὁρίζο­ντες τῶν ἀνθρώπων, πού ἔβγαιναν ἀπό τά στεγανά τῆς δικῆς τους ἰδιοπροσωπίας καί ἐξοικειω­νόταν μέ τή συναναστροφή ἄλλων, δια­φο­ρετικῶν ἀπό αὐτούς, ἀνθρώ­πων.

Ἡ κατάσταση αὐτή διατηρήθηκε καί ὅταν ἀργότερα τά ἑλληνιστικά βασίλεια ἀντικαταστάθηκαν ἀπό τή ρωμαϊκή αὐτοκρατορία, ἡ ὁποία στηρίχθηκε στήν προϋπάρχουσα ἑλληνιστική κλη­ρο­νομιά ἀλλά κυρίως τήν ἑλλη­νική γλώσσα, ἡ ὁποία συνέχισε νά διευκολύνει τήν ἐπικοινωνία καί τή διοίκηση.

Μεγαλωμένος σέ ἕνα τέτοιο περι­βάλλον, σέ ἕνα περιβάλλον στό ὁποῖο ἐπικρατοῦσε ἡ ἑλληνι­στική παιδεία καί ὁ ἑλληνικός πολιτι­σμός, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δέν ἔμοιαζε μέ τούς ἄλλους Ἰου­δαίους, δέν ἔμοιαζε μέ τούς ἄλλους μαθη­τές τοῦ Χριστοῦ. Παρότι Ἰου­δαῖος στό θρήσκευμα καί μαθητής τοῦ περίφημου νομοδιδασκάλου Γαμα­λιήλ, ὅπως ὁ ἴδιος δηλώνει, ἦταν φυσικό νά μήν ἔχει τά χαρα­κτη­ρι­στικά ἑνός Ἰουδαίου πού εἶχε ἀνατραφεῖ σέ μία κλειστή Ἰουδαϊ­κή κοινωνία, ἀλλά νά διαθέτει τούς ἀνοικτούς ὁρίζοντες τούς ὁποίους δημι­­ουργοῦσε ἡ ἑλληνι­στι­κή παρά­­δοση τῆς πατρίδος του, τῆς Ταρσοῦ.

Ἐξετάζοντας τά πράγματα ἀπό τήν ἀνθρώπινη ὀπτική γωνία, θά μπορούσαμε νά ποῦμε πώς, παρότι κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκο­στῆς, ὅταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος κήρυξε ἀπό τό ὑπερῶο τῆς Ἱερου­σαλήμ γιά πρώτη φορά στό πλῆθος, ὁ καθέ­νας ἀπό τούς παρεπιδη­μοῦ­ντες Πάρθους καί Μήδους καί Ἐλαμίτες καί τούς ἄλλους, τούς ὁποίους ἀνα­φέρει ὁ ἱερός συγγρα­φέας τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστό­λων, ἄκουαν τό κήρυγμά του «ἐν τῇ ἰδίᾳ αὐτοῦ διαλέκτῳ», θά ἦταν δύσκολο οἱ δώδεκα μαθητές τοῦ Χριστοῦ νά διαδώσουν μέ τήν ἴδια ταχύτητα καί τήν ἴδια ἀποτελε­σμα­τικότητα τό Εὐαγγέλιο στόν κόσμο.

Χρειαζόταν ἕνα πρόσωπο, τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά ὑπερβεῖ τά στεγανά τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί γνω­ρί­ζοντας τά δεδομένα τοῦ κόσμου, ἔχοντας μεγαλώσει μέσα σ᾽ αὐτόν, νά βαστά­σει τό ὄνομα τοῦ Κυρίου ἐνώπιον Ἐθνῶν καί βασιλέων.

Αὐτός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός καλεῖ μέ τόν ἐντυπω­σια­κό κατ᾽ ἄνθρωπο τρόπο τόν Σαῦλο, τόν μεταστρέφει ἀπό διώ­κτη του σέ ἀπόστολό του καί τόν ὀνομάζει «σκεῦος ἐκλογῆς». Τόν ἐξέλεξε ὡς τό κατάλληλο πρόσωπο γιά νά γίνει ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν καί νά κηρύξει τό Εὐαγ­γέ­λιό του στά ἔθνη, ὑποδηλώ­νοντας μέ τόν τρό­πο αὐτό τόν ρόλο πού διαδρα­μά­τισε στό σχέδιο τῆς Προ­νοίας τοῦ Θεοῦ ἡ διάδοση τοῦ ἑλλη­νικοῦ πο­λιτισμοῦ καί τῆς ἑλληνικῆς γλώσ­­σας τρεῖς περίπου αἰῶνες πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τή σημασία τῆς ἑδραι­ώ­σεώς της στή ρωμαϊκή οἰκουμένη, ὥστε νά διευκολύνει τή διάδοση τοῦ σωτη­ρίου μηνύματος τοῦ Εὐαγ­­γελίου.

Ἀνάλογη σημασία ἔχει καί ὁ προ­φητικός λόγος τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητές του, ὅταν θέλησαν νά τόν συναντήσουν κά­ποιοι Ἕλ­λη­νες «ἐκ τῶν ἀναβαι­νό­ν­των ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ», ὅπως σημειώνει ὁ ἱερός εὐαγγε­λιστής Ἰωάννης. Τότε ὁ Χριστός, ἀνταποκρινόμενος στό αἴτημά τους, εἶπε «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰωάν. 12.23).

Ἐπάνω στό πνευματικό ὑπόβαθρο τῆς ἑλληνιστικῆς του ἀνατροφῆς ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦ­λος οἰκοδομεῖ τό εὐαγγελικό μήνυ­μα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, πού δέν ἀδικεῖ οὔτε καταδικάζει ὅσους δέν τόν γνώρισαν καί, κατά συνέ­πεια, δέν ἔζησαν σύμφωνα μέ τόν νόμο του, ἀλλά διακηρύττει ὅτι τά ἔθνη «τά μή νόμον ἔχοντα … ἑαυ­τοῖς εἰσίν νόμος», καί ἑπομένως θά κριθοῦν μέ βάση τίς ἀγαθές πρά­ξεις τους.

«Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰου­δαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι· οὐ γάρ ἐστιν προσωποληψία τῷ Θεῷ» (Ρωμ. 2.10).

Ὁ ἔπαινος αὐτός τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου θά μπορού­σα­με νά ποῦμε ὅτι ἰσχύει καί γιά ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν, χωρίς νά τό γνωρίζουν, ὄργανα τοῦ Θεοῦ καί προετοίμασαν τήν ὁδό τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἀνάμεσα σέ αὐτούς εἶναι καί ὁ μέγας Μακεδόνας στρατηλάτης, ὁ εὐγενής γόνος τοῦ τόπου μας, τῆς Ἠμαθίας, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, τόν ὁποῖο θελήσαμε νά τιμήσουμε στά φετινά ΚΘ´ Παύλεια, μέ δεδο­μένη τήν ἀντιστοιχία πού ὑπάρχει ἀνάμεσα στό ἔτος τοῦ θανάτου του, τό 323 π.Χ., καί τό ἔτος 2023.

Ἀνεξάρτητα ἀπό ὁποιαδή­πο­τε ἐκτί­μηση κάνουν κατά και­ρούς διάφοροι ἱστορικοί γιά τό ἔργο καί τήν προσωπικότητα τοῦ μεγάλου Μακεδόνος βασιλέως, δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι πληροῖ τήν προϋ­πό­θεση τοῦ οὐρανοβάμονος ἀπο­στό­λου Παύλου καί ἀνήκει στούς ἐργασθέντες τό ἀγαθόν.

Διότι ἔργο ἀγαθό ἦταν ἡ ἐπιδίωξή του νά ἑνώσει τούς Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἐπί πολλές δεκαετίες ἀλλη­λοσυγκρούοντο καί ἀλληλοεξο­ντώ­­­νοντο σέ ἀτελέσφορους πολέ­μους καί διαμάχες.

Ἔργο ἀγαθό ἦταν καί ἡ προσπά­θειά του νά ἀπαλλάξει τόν ἑλλη­νικό κόσμο ἀπό τή διαρκῆ ἀπειλή τῶν Περσῶν.

Ἔργο ἀγαθό ὅμως ἦταν κατά μεί­ζο­­να λόγο ἡ μεταφορά τοῦ ἑλλη­νικοῦ πολιτισμοῦ μέχρι τά βάθη τῆς Ἀσίας καί ἡ μετάδοση τῆς ἑλλη­νικῆς γλώσσας σέ δεκάδες λαούς τῆς Ἐγγύς Ἀνατολῆς, καθι­στώντας την γλώσσα διεθνῆ καί διευκολύνο­ντας μέ τόν τρόπο αὐτό τή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου.

Καί ἐάν ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καί οἱ διάδοχοί του μέ τήν ἐξάπλωση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί τοῦ πολιτισμοῦ στήν Ἀνατολή, ξεκι­νώ­­ντας ἀπό τήν Ἠμαθία, συνέβα­λαν σέ αὐτήν, ὁ Μέγας ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν καί ἱδρυ­τής τῆς τοπικῆς μας Ἐκ­κλη­σίας, ἦταν αὐτός ὁ ὁποῖος μετέ­φερε μέ ὄργανο τήν ἑλληνική γλώσ­­σα τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτη­ρίας ἀπό τήν Ἀνατολή ὄχι μόνο ἐδῶ στή Βέροια ἀλλά καί σέ ὅλο τόν γνωστό τότε κόσμο, καί κατέ­στησε τήν ἑλληνική γλώσσα, τή γλώσσα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί τῶν Μακεδόνων, γλώσσα τοῦ Εὐαγγελίου.

Αὐτήν τή σχέση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί τοῦ Ἑλληνιστικοῦ κόσμου πού ξεκινᾶ ἀπό τόν Μέγα Ἀλέξανδρο θά ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά διερευνήσουμε καί νά γνωρί­σου­με μέσα ἀπό τίς εἰσηγήσεις τοῦ ΚΘ´ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου, τό ὁποῖο πραγματοποιεῖ ἡ Ἱερά Μη­τρό­­πολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας στό πλαίσιο τῶν φετι­νῶν ΚΘ´ Παυλείων, μέ θέμα: «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί ἡ κληρο­νομιά τοῦ ἑλληνιστικοῦ κόσμου» καί ἀρχίζει μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ σήμερα.

Θά ἤθελα πρωτίστως νά ἐκφράσω τίς θερμότατες εὐχαριστίες καί τή βαθύτατη εὐγνωμοσύνη μου πρός τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πα­τριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο γιά τό σεπτό Πατριαρχικό του μήνυμα καί τήν ἀποστολή ὡς ἐκπροσώπου του στό Συνέδριο καί τίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἀπο­στό­λου Παύλου, τοῦ Σεβασμιω­τά­του Μητροπο­λί­του Σμύρνης κ. Βαρ­θολομαίου.

Εὐχαριστῶ θερμότατα καί τούς Μακαριωτάτους Προκαθημένους τῶν πρεσβυγενῶν καί νεωτέρων Πατριαρχείων καί τῶν Αὐτοκε­φά­λων Ἐκκλησιῶν γιά τήν τιμητι­κή ἀποστολή τῶν μηνυμάτων τους καί τήν ἐκπροσώπησή τους στό Συνέδριό μας καί στίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἱδρυ­τοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου.

Εὐχαριστῶ ἀκόμη ἐγκάρδια τίς πολιτικές καί στρατιωτικές ἀρχές τῆς πόλεως καί τῆς ἐπαρχίας μας γιά τήν παρουσία τους στήν ἐναρ­κτήρια Συνεδρία καί τή συμ­με­τοχή τους στά ΚΘ´ Παύλεια.

Ἰδιαιτέρως εὐχαριστῶ τά ἐλλο­γι­μώτατα μέλη τῆς Ἐπιστημο­νικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συνεδρίου, ἕνα ἀπό τά ὁποῖα, ὁ ἀείμνηστος καθηγητής Ἰωάννης Καραβιδόπουλος, πού ἐπί 29 χρόνια ὑπῆρξε πρόεδρός της καί συμμετεῖχε στήν προετοιμασία καί αὐτοῦ τοῦ Συνεδρίου, δυστυχῶς δέν εἶναι πλέον σωματικά μαζί μας.

Εὐχόμεθα ἡ μνήμη του νά εἶναι αἰωνία καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος νά τοῦ ἀνταποδώσει τούς κόπους καί τήν ἀγάπη του γιά τήν πραγματο­ποίηση τῶν Παυλείων.

Εὐχαριστῶ ἀκόμη τά μέλη τῆς Ὀργανω­τικῆς Ἐπι­τροπῆς, καί φυ­σι­­κά τούς ἐλλογι­μω­­τάτους εἰσηγη­τές καί συνέδρους, χωρίς τούς ὁποί­ους δέν θά ἦταν δυνατή ἡ πραγ­ματοποίηση τοῦ Συνεδρίου μας.

Εὐχαριστῶ θερμά καί ὅλους τούς παρόντες, τόν εὐσεβῆ κλῆρο, τούς εὐλαβεῖς μοναχούς καί μοναχές, καί τόν πιστό λαό τῆς Ἱερᾶς μας Μη­τροπόλεως, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει καί μέ τόν τρόπο αὐτό τόν σεβασμό καί τήν τιμή του πρός τόν μέγα ἀπό­στο­λο Παῦλο, τόν ἀκάματο κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου καί ἀπό­στολο τῶν Βεροιέων.

Ἐπικαλούμενος τίς δικές του πρεσβεῖες καί τή δική του χάρη κηρύσσω τήν ἔναρξη τοῦ ΚΘ´ Ἐπι­στη­μονικοῦ Συνεδρίου πρός τιμήν του.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ