Ὁ Μεγάλος Κανόνας ἀποτελεῖ ἀπαράμιλλο ὑμνολογικό κείμενο.
Ἐκφράζει τά συναισθήματα τοῦ «πεπτωκότος» ἀνθρώπου, τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου πού ἀπομακρύνθηκε ἀπό τόν Θεό ἐπειδή προτίμησε τήν ἁμαρτία.
Πρόκειται γιά ἕνα πνευματικό ξέσπασμα τοῦ ἀνθρώπου, τήν στιγμή πού συνειδητοποιεῖ τήν τραγικότητά του, μία τραγικότητα γιά τήν ὁποία εὐθύνεται ὁ ἴδιος.
η συνέχεια: Εδώ