Το Αρχιερατικό Συλλείτουργο, τελέσθηκε στον περικαλλή Ναό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στο κέντρο της Κόνιτσας, ο οποίος αποτελούσε όραμα και έργο του μακαριστού αγωνιστού Ιεράρχου, μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, συνοδευόμενος από τον Πρωτ. π. Δημήητριο Μανώλη και τον Αρχιδιάκονό του π. Νικόλαο Πολυζώη, προέστη της Θείας Λειτουργίας και κήρυξε τον Θείο Λόγο, αφού ευχαρίστησε και εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Καλλινίκου τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέα για την ευγενική και συνάμα τιμητική πρόσκληση να παραστούν στην Πανήγυρη του Αγίου Κοσμά και στην συνέχεια αναφερόμενος στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό υπογράμμισε:
«Έρχεται η Αγία μας Εκκλησία μέσα από τα ιερά της αναγνώσματα να μας μιλήσει για τα χαρίσματα μέσα στην ζωή της Εκκλησίας μας. Μας ομιλούν για το χάρισμα της αγάπης του Χριστού, το οποίο είναι μυστήριο κένωσης, καθόδου, ταπεινώσεως, για την κάθοδο του Χριστού μέσα στον κόσμο και την μέσα στον προσωπικό κόσμο του καθενός από εμάς, για να μας δείξουν τον δρόμο που πρέπει εμείς οι χριστιανοί να ακολουθήσουμε, τον δρόμο του Χριστού και να δώσει την δυνατότητα στην δική μας αμαρτωλή ζωή και κατάσταση να ακολουθήσουμε την οδό την σωστική, την οδό της καθάρσεως και της σωτηρίας.
Το χάρισμα δεν είναι μία ικανότητα μιας ιδιοφυίας αλλά είναι δώρο του Θεού που δίνεται στους ταπεινούς, σ΄εκείνους που νιώθουν ότι δεν είναι άξιοι και τότε το χάρισμα γίνεται αγωγός ζωής. Δίνονται χαρίσματα προκειμένου οι άνθρωποι του Θεού να πράξουν αυτό που μας είπε το Ευαγγέλιο: «πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…». Αυτό το χάρισμα δόθηκε και στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό να πορευθεί, γιατί ακολούθησε τον οδό της ταπείνωσης, την οδό του φωτισμού, την οδό της θέωσης και της ασκητικής οδού, γιατί ο Άγιος Κοσμάς είχε βαθιά επίγνωση της διδασκαλίας της Εκκλησίας μας: «Καθαρθῆναι δεῖ πρῶτον, εἶτα καθᾶραι· σοφισθῆναι καί οὕτω σοφίσαι· γενέσθαι φῶς καί φωτίσαι·» αυτόν τον δρόμο ακολούθησε και έρχεται σήμερα στην εποχή μας, περιοδεύοντας σπιθαμή προς σπιθαμή την Πατρίδα μας και μέσα από τον πόλεμο, έχοντας να αντιμετωπίσει συμφέροντα, βλασφημίες και νοοτροπίες, πορεύθηκε την οδό της θυσίας και της αγάπης.
Ξεκίνησε αυτόν τον δρόμο της θυσίας και της αγάπης έχοντας επίγνωση τι σημαίνει χάρισμα, γνωρίζοντας ότι τα χαρίσματα δεν μας δόθηκαν για να τα κρατάμε κρυμμένα, ή για να γίνουμε «μεσσίες» αυτού του κόσμου, αλλά τα χαρίσματα μας δόθηκαν για να φτάσουμε να πούμε αυτό που είχε πει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Εύχομαι να γίνω ανάθεμα του Χριστού για χάρη των αδελφών μου. Καλύτερα να χαθώ εγώ και να σωθεί το γένος μου, καλύτερα να χαθώ εγώ και να σωθεί η Πατρίδα μου, καλύτερα να χαθώ εγώ και να σωθούν οι μελλοντικές γενιές, καλύτερα να θυσιαστώ εγώ; γιατί το υπέρ Χριστού πάσχειν είναι το μεγαλύτερο και το σπουδαιότερο χάρισμα.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός επένδυσε στην παιδεία, στα γράμματα, στην αγάπη, στην φιλαδελφεία, στην συγωρητικότητα, στην αλήθεια και αυτή είναι η μεγαλύτερη επένδυση και αν αυτό το Γένος απελευθερώθηκε οφείλεται στον δικό του σπόρο και αν σήμερα μέσα στο dna μας και μέσα στην καρδιά μας και μέσα στην ψυχή μας ρέει αίμα ελληνικό και επαναστατικό, οφείλεται σε τέτοιες προσωπικότητες, οι οποίες ακολούθησαν τον δρόμο της θυσίας και μας έμαθαν ποια είναι η πραγματική θυσία. Η Αυτο-θυσία είναι η πραγματική θυσία, όταν θυσιάζεις το είναι σου για χάρη των άλλων. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και γι΄αυτό σήμερα στεκόμαστε ευλαβικά ενώπιόν του και του ζητούμε και τον ικετεύουμε, αυτό το φρόνημα να αποκτήσει η καρδιά μας για να μπορέσουμε να κρατήσουμε και πατρίδα και οικογένεια και σχολεία και κοινωνία».
Προ της απολύσεως ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος κ. Ανδρέας προσφώνησε τους Αγίους Αρχιερείς και τις συνοδείες τους και τους ευχαρίστησε για την αγιαστική και ευλογητή παρουσία τους στην ακριτική Κόνιτσα.
Προ της αναχωρήσεως του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών για την πόλη της Λαμίας, επισκέφθηκε προσκυνηματικώς μαζί με τον Άγιο Καστορίας κ. Καλλίνικο την Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου, όπου ετέλεσαν Αρχιερατικό Τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού αγωνιστού της Βορείας Ηπείρου και της Πατρίδος μας, Μητροπολίτου Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού.