Από το Σημειωματάριο ενός Υποτακτικού.

Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος: Από το Σημειωματάριο ενός Υποτακτικού   Το «Σημειωματάριο ενός υποτακτικού» είναι μια ανθολόγηση στιγμών και περιστατικών του αειμνήστου γέροντος π. Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου. Πολύ συγκινημένος το πήρα στα χέρια μου. Συγκινημένος επειδή συνδέομαι με τον άγιο γέροντα. Μας είχε ευλογήσει, και αυτό δεν ήταν μια πράξη χωρίς συνέπειες και συνέχεια. Χρόνια μετά, ο άγιος γέροντας είχε κοιμηθεί, η γυναίκα μου επίσης, όταν εγώ αρρώστησα. Κάλεσα φίλο γιατρό, ο οποίος υποψιάστηκε την καρδιά μου. Ανήσυχος, μου έκλεισε ραντεβού αμέσως για εξετάσεις (στεφανιογραφία). Τη νύχτα, ένιωσα ότι δεν κοιμόμουν, και βλέπω τον γέροντα θυμωμένον μαζί μου (έτσι όπως τρυφερά και πατρικά δήθεν θύμωνε ο γέροντας) και μου λέει με έντονη φωνή: «Άσε ήσυχη την καρδιά σου, δεν έχει τίποτε η καρδιά σου!  Το αίμα σου να πας να δεις, το αίμα σου είναι άρρωστο!» Το πρωί τηλεφώνησα αμέσως στον φίλο γιατρό, και του εξήγησα ότι τον ευχαριστώ για την ανταπόκρισή του, αλλά τη νύχτα ο γέρων Πορφύριος μου είπε αυτό κι αυτό. «Οπότε, γιατρέ μου, θα  κάνω υπακοή και δεν θα κάνω την εξέταση που παράγγειλες, αλλά θα πάω για εξέταση αίματος». Ο γιατρός συμφώνησε πολύ εντυπωσιασμένος. Πήγα πράγματι, και εκεί μου βρήκαν σοβαρό πρόβλημα στο αίμα το οποίο με τη χάρη του θεραπεύθηκε σε λίγες ημέρες. Αφηγήθηκα το περιστατικό για να καταθέσω τη μαρτυρία μου. Ο γέροντας άγιος Πορφύριος δεν μας λησμονεί, μας φροντίζει κι από κει που βρίσκεται. Το προκείμενο βιβλίο, καταφέρνει κάτι πολύτιμο: παρουσιάζει με εντυπωσιακή ζωντάνια τις διδαχές του γέροντα, το πνεύμα του, την απίστευτης έκτασης κατανόησή του σε πρόσωπα και καταστάσεις. Διαβάζοντας, μου ερχόταν συνεχώς στο νου η τρυφερότητά του, η ιλαρότητά του και η αγιοσύνη του. Θαυματουργούσε και φαινόταν να μη δίνει προσοχή. Μια φορά που τον επισκεφθήκαμε ήταν βαριά άρρωστος – είχε πάθει έμφραγμα ή κάτι τέτοιο την προηγουμένη το βράδυ. Όμως έδωσε εντολή να μπούμε στο κελάκι του. Σε λιγότερο από μια ώρα είχε σηκωθεί από το κρεβατάκι του, μας μιλούσε με χαρά και μας απεκάλυπτε θέματα της δουλειάς μας – τι και γιατί. Πώς να μην εύχομαι το βιβλίο αυτό να φθάσει στα χέρια όλων και να το διαβάσουμε με ανοιχτή ψυχή; Ευλογημένος στάθηκε ο υποτακτικός του που μας χαρίζει αυτή την αγιότητα!   Κριτικά σχόλια του Παναγιώτη Δρακόπουλου Περισσότερες Πληροφορίες