«Το Ευαγγέλιο του Αποστόλου Μάρκου που αναγνώσαμε σήμερα, φέρνει μπροστά μας αφενός το πρόσωπο του Αγίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, αφετέρου δε την προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης γύρω από το πρόσωπο του Ιωάννου και κυρίως γύρω από το ρόλο, τη διακονία την οποία επιτέλεσε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος για τον ερχομό του Μεσσία, αλλά και τη συμμετοχή του στο Μυστήριο της Θείας Επιφανείας, στο Βάπτισμα του Κυρίου.
Μέσα απ΄όλα αυτά πρώτο και βασικό η Εκκλησία έρχεται να μας δείξει την αδιάσπαστη συνέχεια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Έρχεται να μας δείξει, ότι το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου έχει αδιάσπαστη συνέχεια, δεν έχει διακοπή στον χρόνο, αλλά αποτελεί μια αμεταμέλητη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο μέσα στην ιστορία, που ξεκινά από την έξοδο από τον Παράδεισο μέχρι την είσοδο στη Βασιλεία των Εσχάτων.
Όλη του αυτή η πορεία συνοδεύεται από το σχέδιο της αγάπης του Θεού, άλλοτε μέσα από βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης που υποδεικνύουν συμπεριφορές και άλλοτε μέσα από τα στόματα των Προφητών, οι οποίοι επισημαίνουν ποιος είναι ο σωστός δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στον Μεσσία. Κορυφαίος αυτής της προετοιμασίας είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, που είναι η Φωνή του Θεού που βοά και κραυγάζει εκεί που ο άνθρωπος μπορεί να αισθάνεται μόνος και αναζητά να βρει την αλήθεια, η οποία δεν είναι πάντα δεδομένη» ανέφερε στην αρχή του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος.
Συνεχίζοντας το κήρυγμά του ο κ. Συμεών μεταξύ των άλλων σημείωσε:
«Μας καλεί η Αγία Εκκλησία να ακολουθήσουμε τον δρόμο προς το βάπτισμά μας και στο δρόμο μας αυτό να ακολουθήσουμε την οδό του Προδρόμου, ο οποίος μας προσκαλεί όλους να ετοιμάσουμε στη ζωή μας δρόμο για τον Κύριο. Είναι σημαντικό να ανοίγουμε δρόμο στη ζωή μας και στη ζωή των άλλων, προκειμένου να προοδεύουν οι άνθρωποι. Όταν ομιλούμε για πρόοδο, ομιλούμε για πρόοδο εν Χριστώ. Ομιλούμε για πνευματική προκοπή, που αυτή πρώτιστα έχουμε ανάγκη. Έχουμε ανάγκη να δημιουργήσουμε δρόμους διαλόγου, κατανόησης, καταλλαγής, ανεκτικότητας, συννενόησης, συνεργασίας. Πόσο σοκαριστικό είναι εκεί που προσπαθείς με υπερβάσεις να συνεργαστείς, να γίνεις συγκυρηναίος και αντί να εκτιμάται αυτή η διάθεση συνεργασίας, να έρχεται ο άλλος με έπαρση, χωρίς διάλογο, χωρίς καν ενημέρωση να λέει, δεν μου χρειάζεται άλλο η συνεργασία και αυτό φέρει αναστάτωση, φέρνει ταραχή. Φέρνει στη ζωή των ανθρώπων μια ανασφάλεια και αυτό είναι ό,τι χειρότερο στη ζωή τους, ειδικά σε εποχές ταραγμένες. Και η παγκόσμια κοινότητα πορεύεται σε ένα ομιχλώδες τοπίο. Πώς λοιπόν χωρίς Φώτα, χωρίς Θεοφάνεια να πορευθούμε μέσα στην ομίχλη αυτού του κόσμου;
Είναι πολύ επικίνδυνο να κινείσαι χωρίς προσεκτικά και συνετά βήματα συνεργασίας και ενημέρωσης και τιμής στα συμφωνηθέντα».
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο κ. Συμεών ανέφερε:
«Εν όψει της εορτής των Θεοφανείων και της δυνατότητας που μας δίνεται όχι απλώς μέσα από τον Μεγάλο Αγιασμό, αλλά κυρίως μέσα από την ενατένιση του Μυστηρίου του Βαπτίσματος του Χριστού, το οποίο όπως μας βεβαιώνει ο ίδιος ο Άγιος, είναι Βάπτισμα εν Πνεύματι Αγίω, είναι Βάπτισμα που πλημμυρίζει τις καρδιές των ανθρώπων, την ύπαρξή μας ολόκληρη με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Έχουμε ανάγκη από αυτόν το καθαρμό, που δεν είναι μια εξωτερική πράξη, αλλά μια βαθύτατη ανανέωση και ανακαίνιση του εσωτερικού μας κόσμου. Ίσως σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, που η ανθρωπότητα είναι πολύ κουρασμένη, που η κοινωνία η δική μας έχει κουραστεί πάρα πολύ.
Δέκα χρόνια βαθιάς ύφεσης που με δυσκολία έχει αντέξει η κοινωνία και τώρα μια νέα υγειονομική κρίση με πολλούς θανάτους, με χιλιάδες ανθρώπους που πέρασαν την ασθένεια ή την περνούν, με χιλιάδες ανθρώπους που άγρυπνα δίνουν μεγάλη μάχη μέσα στα νοσοκομεία, χωρίς να ξέρουν αν αύριο θα εργάζονται και πάλι στο σύστημα υγείας ή θα βρεθούν στο δρόμο συμβασιούχοι, επικουρικοί, αβέβαιοι για το μέλλον τους. Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει κούραση, αγωνία και μεγάλη ανασφάλεια. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα έχουμε όλοι μας ανάγκη να φωτιστούμε. Έχουμε ανάγκη τη Θεία Επιφανεία.
Να λουστούμε ξανά στο Βάπτισμα της ελπίδος και της αγάπης, να έλθει επιτέλους η πολυπόθητη στιγμή μιας επανεκκίνησης. Να αρχίσουμε να ζούμε επιτέλους, να πηγαίνουμε μπροστά, να έρθει η πραγματική ζωή, η οποία τόσο πολύ μας έχει λείψει. Αυτό το μήνυμα το προδρομικό, το προφητικό, μας το δίνει με τόση ενάργεια ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, η «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ». Μας προσκαλεί να παρηγορηθούμε από τη φωνή του. Να πάρουμε δύναμη, να αντλήσουμε κουράγιο για να αντέξουμε και να φέρουμε σε πέρας τις δυσκολίες, αλλά και κυρίως να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τις αντοχές μας, οι οποίες δοκιμάζονται και πολλές φορές αδικαιολόγητα και αψυχολόγητα».
Αναρτήσεις
