Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού.
Ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, πιο γνωστός ως π. Λίβυος, είναι ένας από τους σύγχρονους κληρικούς που χρησιμοποιεί εξαιρετικά τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης καταθέτοντας πολύτιμη μαρτυρία πίστης και ζωής. Αξιοποιεί πτυχές της ασκητικής και πατερικής παράδοσης, σε συνδυασμό με τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου να μιλήσει μία πιο ψυχολογική γλώσσα, να αντλήσει δύναμη και αισιοδοξία, για να αντέξει τις δυσκολίες που τα δύο μεγάλα υπαρξιακά ζητήματα, ο θάνατος κι η αγάπη, φέρνουν καθημερινά μπροστά μας.
Το τελευταίο βιβλίο του π. Λίβυου είναι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα. Ο π. Λίβυος είναι φιλοξενούμενος στο πρόγραμμα “Ενορία εν δράσει” του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς και συμμετέχει σε συζητήσεις με οικοδεσπότη σε πέντε από αυτές τον θεολόγο π. Σπυρίδωνα Τσιμούρη, σε μία τον κ. Ηλία Λιαμή και η ομότιτλη με το βιβλίο ομιλία “Ό,τι λάμπει δεν είναι Χριστός” είναι το μοναδικό δικό του κείμενο. Ο διάλογος είναι πρωτότυπος και ζωντανός. Παρά το γεγονός ότι ο προφορικός λόγος, όταν αποτυπώνεται γραπτά, συνήθως χάνει κάτι από την αμεσότητα, την επικοινωνιακότητα και την ατμόσφαιρα της στιγμής, στην περίπτωση του π. Λίβυου αυτό δεν συμβαίνει. Το κείμενο είναι απολαυστικό. Τα θέματα τα οποία θίγονται ξεκινούν από τίτλους που γεννούν το στοιχείο της έκπληξης, του απροσδόκητου. Διαβάζουμε έναν λόγο που δεν είναι αναμενόμενος για τους πολλούς από έναν κληρικό. Είναι όμως λόγος πνευματικός, ακέραιος, αφυπνιστικός. Γι’ αυτό και συν-κινεί, μας δίνει την δυνατότητα να δούμε τον εαυτό μας εντός του.
Ο π. Χαράλαμπος επισημαίνει την ανάγκη ο χριστιανός να είναι ταπεινός. Δεν είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού για να νικήσουμε κάθε δυσκολία της ζωής, να βρούμε λύσεις για όλα, να μην ηττηθούμε ποτέ. Δόξα του Χριστού είναι η ταπείνωσή Του στον Σταυρό. Ο ταπεινός χωρά παντού, ο εγωιστής δεν περνά την πόρτα, λέει εύστοχα ο συγγραφέας. Τα χαρίσματα πρέπει να μας ενώνουν και όχι να γίνονται αφορμή υπερηφάνειας και επίδειξης. Σε μια εποχή μασκοφορίας καλούμαστε να βγάλουμε την μάσκα που φορούμε ως προσωπείο, να πάψουμε να είμαστε υποκριτές, να είμαστε ανθρώπινοι και η πνευματική μας πορεία να είναι πορεία χαράς. Η Εκκλησία δεν πρέπει να είναι ένας κρυψώνας από την πραγματικότητα, αλλά ο τρόπος της αγάπης και του Χριστού.
Ο συγγραφέας απαντά στο ερώτημα αν μπορούμε να αλλάξουμε οι άνθρωποι. Η απάντηση είναι μοναδική και δεν υπάρχει γενικότητα. Αν αναλάβουμε την ευθύνη της αλλαγής μας, θα πετύχουμε να έρθει η χάρις του Θεού και να μας βοηθήσει. Καλούμαστε όμως να φτάσουμε στον αγώνα μας μέχρι τέλους. Να μην επαναπαυτούμε ούτε να λυγίσουμε, όσο κι αν η ψυχή μας μάς λέει ότι δεν μπορούμε άλλο.
Στις σκέψεις του συγγραφέα με τίτλο “Ό,τι λάμπει δεν είναι Χριστός” ο π. Λίβυος μας επισημαίνει ότι μιλάμε εύκολα για τον Θεό, του αποδίδουμε δικές μας σκέψεις και εντυπώσεις. Δεν μας ταιριάζει όμως εντός της Εκκλησίας η οδός της κενοδοξίας. Ας μην βάζουμε στόχους που μας οδηγούν στο να κάνουμε επίδειξη του εγώ μας. Να μην μπλέκουμε τις αρετές με την κακία. Να αποφασίσουμε πως τα χαρίσματά μας μάς έχουν δοθεί για να τα δίνουμε και στους άλλους και αυτό είναι η Εκκλησία.
Σήμερα δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε την πραγματικότητα του εαυτού μας. Το κοσμικό πνεύμα μας κάνει να αισθανόμαστε ότι είναι δύσκολος ο αγώνας για την πίστη. Θέλουμε, ταυτόχρονα, να ελέγξουμε τα πάντα, ει δυνατόν και τον ίδιο τον Θεό. Όμως στην ζωή μας οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μονόδρομος η οδός του Άδη πριν έρθει η Ανάσταση. Ότι καλούμαστε να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας στην πτώση και την παραμόρφωσή του και να μην τον απορρίψουμε επειδή δεν είναι όπως τον θέλουμε. Να κατανοήσουμε ότι στους καιρούς μας “οι άνθρωποι σέβονται τους ιερείς όπως τα νεκροταφεία” (π. Αλέξανδρος Σμέμαν). Κι αυτό διότι πάψαμε να είμαστε όντως Εκκλησία: “κοινότητα, κοινωνία προσώπων! Να μπορεί ο άλλος να μπει σε μία κοινότητα, σε μία ενορία και να μοιραστεί τον πόνο του, τον καημό του, τα βάσανα, τις χαρές και τις λύπες του. Να βρει έναν πατέρα, να βρει αδέλφια, να μοιραστεί αυτή την εν Χριστώ οικογένεια και εμπειρία” (σελ. 404).
Χρειαζόμαστε λοιπόν να κάνουμε έξοδο από την παραμορφωμένη εικόνα που έχουμε για τον Θεό, τον άνθρωπο, την Εκκλησία, να αφυπνιστούμε και οι εντός και οι εκτός αυτής και να συναντηθούμε με αυτό που πραγματικά λάμπει, τον Χριστό!
Το βιβλίο κυκλοφορείται από τις εκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ.
από: Εδώ
Αναρτήσεις
