καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Ἡ εἴσοδός μας στόν νέο χρόνο, στίς συνθῆκες τίς ὁποῖες βιώνουμε, στόν πόνο, τόν φόβο, τήν λύπη, τήν ἀγωνία, δέν μπορεῖ παρά νά μᾶς κάνει νά εὐχόμαστε ὁ ἑνιαυτός τοῦ Κυρίου νά εἶναι διαφορετικός ἐφέτος! Καί νά ἐλπίζουμε, μέσα ἀπό τήν προσευχή καί τήν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, τήν πρόνοια καί τό θέλημά Του, νά νικήσει ἡ ζωή καί ὄχι ὁ θάνατος! Γνωρίζουμε ὅτι τά πάντα στόν χρόνο μᾶς δίδονται γιά νά ἐργαστοῦμε τήν σωτηρία μας! Καί καλούμαστε νά ζήσουμε μέ τόν τρόπο καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας!
Γευθήκαμε πολλούς πειρασμούς τό λῆξαν ἔτος. Κυρίως ἀμφισβητήθηκε ἡ Ἐκκλησία μας ὡς ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας. Τά ἅγια μυστήρια. Ἡ δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό νά δώσει ἄλλο νόημα στήν ζωή του. Ἀκόμη καί ἡ ἀνάγκη μας νά ἐκκλησιασθοῦμε, κι αὐτή ἀντιμετωπίστηκε ὡς δευτερεύουσα καί ἀσήμαντη. Ὅμως ἀντέξαμε καί θά συνεχίσουμε νά ἀντέχουμε, διότι ἡ πίστις μας παραμένει ζῶσα. Μπορεῖ νά εἴμαστε «μικρά ζύμη», ὅμως διά τῶν ὀλίγων πάντοτε ἀλλάζει ὁ κόσμος!
Σ’ αὐτή τήν ἀρχή λοιπόν τῆς νέας χρονιᾶς ἀξίζει νά θυμηθοῦμε κάποια λόγια ἑνός λίαν ἀγαπητοῦ στόν λαό μας ἁγίου, τοῦ ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, τοῦ γέροντος Πορφυρίου, ὁ ὁποῖος ἔλεγε τά ἐξῆς:
«Τό σπουδαῖο εἶναι νά μποῦμε στήν Ἑκκλησία. Νά ἐνωθοῦμε μέ τούς συνανθρώπους μας, μέ τίς χαρές καί τίς λύπες ὅλων. Νά τούς νιώθομε δικούς μας, νά προσευχόμαστε γιά ὅλους, νά πονᾶμε γιά τήν σωτηρία τους, νά ξεχνᾶμε τούς ἑαυτούς μας. Νά κάνομε τό πᾶν γι’ αὐτούς, ὅπως ὁ Χριστός γιά μᾶς. Μέσα στήν Ἐκκλησία γινόμαστε ἕνα μέ κάθε δυστυχισμένο καί πονεμένο καί ἁμαρτωλό.
Ἀληθινοί χριστιανοί εἴμαστε, ὅταν αἰσθανόμαστε βαθιά ὅτι εἴμαστε μέλη τοῦ μυστικοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, μέ μία συνεχή σχέση ἀγάπης. Ὅταν ζοῦμε ἑνωμένοι ἐν Χριστῷ, δηλαδή ὅταν ζοῦμε τήν ἑνότητα μέσα στήν Ἐκκλησία Του μέ τό αἴσθημα τοῦ ἑνός. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός προσεύχεται στόν Πατέρα Του, λέγοντας ‘‘ἵνα ὦσιν ἕν’’. Εἴμαστε ἕνα ἀκόμη καί μέ τούς ἀνθρώπους πού δέν εἶναι κοντά στήν Ἐκκλησία. Εἶναι μακριά ἀπό ἄγνοια. Νά κάνομε προσευχή, ὁ Θεός νά τούς φωτίσει καί νά τούς ἀλλάξει, νά ἔλθουν κι αὐτοί στόν Χριστό!» (Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Χρυσοπηγῆς Χανίων, σελ. 200-202).
Ἑνώνοντας λοιπόν τά λόγια μου μέ τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου, εὔχομαι πατρικῶς τήν Ἐκκλησία μας νά ἀγωνιστοῦμε τήν νέα χρονιά νά γνωρίσουμε, ἐντός της νά ζήσουμε, αὐτήν νά ἔχουμε ὡς βάση γιά τήν πορεία μας, νά κρατηθοῦμε ἀπό τά ἅγια μυστήριά της καί νά πορευθοῦμε μέ ἀγάπη στόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο! Τότε ὅλα ὅσα εἶναι ἀγαθά καί ὠφέλιμα γιά τήν ζωή μας ὁ Χριστός μας θά μᾶς τά δώσει!
Καλή κι εὐλογημένη χρονιά, μέ ὑγεία, ἀδελφοί! Νά ἔχετε πίστη, ἐλπίδα καί ἀγάπη στήν ζωή καί στίς οἰκογένειές σας!
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ και ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Αναρτήσεις
