Η συγγραφέας - ποιήτρια κ. Καλυψώ Δημητριάδη
παρουσίασε στο κοινό
της Σχολής Γονέων Κατερίνης
τον βίο του Αγ. Ιωάννη Καλυβίτη
με τον δικό της
μοναδικό τρόπο!
Τη Δευτέρα 23/3/2015 οι φίλοι της Σχολής Γονέων-Ανοικτού Πανεπιστημίου Κατερίνης απόλαυσαν τη συγκινητικά ποιητική παρουσίαση της συγγραφέως κ. Καλυψώς Δημητριάδη για τη «Ζωή του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου», στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης με συνδιοργάνωση της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας. Αστήρ φαεινός ,όπως όλοι οι άγιοι, ξεχωρίζει στη μονοδιάστατη υλιστική εποχή μας που είναι φτωχή σε αξίες και αυθεντικούς ανθρώπους και ξαφνιάζει με την ασκητική τόλμη των 12 χρόνων του να κλειστεί σε μοναστήρι για να αξιωθεί στα 21 του να γίνει ουρανοπολίτης.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 460 μ.Χ. από πλούσιους και ευγενείς γονείς. Ο πατέρας του Ευτρόπιος ήταν στρατηγός και συγκλητικός και η μητέρα του Θεοδώρα μαζί με την ανατροφή και μόρφωση των 3 παιδιών της ασχολείτο και με τη φιλανθρωπία. Ο μικρός Ιωάννης από μικρός ένιωθε λαχτάρα για την Εκκλησία, τα ιερά γράμματα και το θείο λόγο. Ποθούσε την ουράνια τελειότητα κι αφού ζήτησε και έλαβε ως δώρο από τους γονείς του μία χειρόγραφη Αγία Γραφή, διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους σε ηλικία 12 μόλις ετών έπεισε έναν μοναχό να τον πάρει μαζί του στη μονή των Ακοιμήτων στη Βιθυνία.
Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του ηγουμένου για το νεαρόν της ηλικίας του και την ευγενική καταγωγή του, εκάρη μοναχός κι άρχισε σκληρό ασκητικό αγώνα με εγκράτεια, νηστεία και ολονύκτια προσευχή. Ο σκοπός του να γίνει άγιος κατά την προτροπή »Άγιοι γίνεσθε». Διακριτικός ο ηγούμενος του σύστησε
να ελαττώσει την άσκηση που τον αδυνάτισε, αλλά ο ίδιος συνέχιζε. Η πολλή ασκητικότητα του επέφερε πειρασμούς για την επιθυμία των γονιών του και την
επιστροφή στο σπίτι. Με την ευχή του ηγουμένου αποφάσισε να επιστρέψει ,χωρίς να φανερωθεί και να ασκητέψει έξω από το σπίτι του.
Από τη μονή τον ξεπροβόδισαν με ευχές και πολλή συγκίνηση οι μοναχοί που έβλεπαν στον έφηβο συναθλητή τους έναν αγωνιστή ασκητή. Προσφέροντας καθ΄οδόν τα ρούχα του σε ένα ρακένδυτο μοναχό ,φτάνει στο πατρικό του αδύνατος και κουρελής. Όπως λέει και κάποιο τροπάριο «Ως ξένος και πάροικος πολιτεύθηκε προς τον σκοπόν της άνω Κλήσεως». Παρά τις επιπλήξεις των υπηρετών έμεινε έξω από το πλούσιο σπιτικό του και με συγκίνηση είδε στην αυλή τους γονείς του. Με συγκίνηση συγκρατήθηκε να μη φανερωθεί, αναγνωρίζοντας τον πόνο τους για την άγνοια της ζωής του μετά τη φυγή. Η προσευχή του ήταν μεγάλη για να νικήσει τους σατανικούς πειρασμούς που τον ωθούσαν να αποκαλυφθεί. Παρά την προθυμία του πατέρα να φιλοξενήσει τον άγνωστο μοναχό σε δωμάτιο του κήπου ,δέχτηκε να του κάνουν καλύβα έξω από την αυλόπορτα και η πλούσια προσφορά σε φαγητό μοιραζόταν σε πτωχούς ,καθώς η άσκηση συνεχιζόταν. Μόνο η μητέρα του δεν ήθελε να τον βλέπει. Η σκελετωμένη μορφή του ,λόγω της άσκησης, της προκαλούσε απέχθεια. Η μοναδική του έξοδος ήταν για τον εκκλησιασμό του και τη θεία Κοινωνία. Μετά από 3 ετών άσκηση είχε τη χαρά της επίσκεψης του αγαπημένου του Χριστού που τον πληροφόρησε ότι θα είναι μαζί Του σε 3 μέρες. Μαζί με τη χαρά του που τελείωνε το μαρτύριο παρακάλεσε για τους γονείς του, να σχιστεί το «χειρόγραφο» των ανομιών τους.Με την πληροφόρηση του επικείμενου θανάτου του ζήτησε να δει τη μητέρα του. Επαίνεσε τους γονείς του για τη φιλοξενία και την ελεημοσύνη προς το πρόσωπό του, που ουσιαστικά είναι προς τον Χριστό και η φανέρωση και αποκάλυψη επιτεύχθηκε με την παρουσίαση της Αγίας Γραφής. Τους ζήτησε συγγνώμη για τη φυγή του στη μονή, για τα χρήματα που ζήτησε για τα ναύλα του πλοίου, χωρίς να τους το φανερώσει και στις συγκινητικές στιγμές των γονιών του που ξαναβρήκαν το παιδί τους άγγελοι παρέλαβαν την ψυχή του. Ετάφη όπως το ζήτησε με τα ράκη στην καλύβα, αφού όλη η Βασιλεύουσα προσκύνησε τη σορό του. Έγιναν πολλά θαύματα και οι γονείς του πριν πεθάνουν έκτισαν ναό και μοίρασαν την υπόλοιπη περιουσία στους πτωχούς. Το λείψανό του από την Πόλη βρέθηκε στη Ρώμη και αργότερα στην Πάρμα της Ιταλίας, από όπου με θαυματουργική πληροφόρηση κατάφερε ένας πολύτεκνος ιερέας να το μεταφέρει στο Βαθύ Αυλίδας, όπου κτίστηκε περίλαμπρος ναός. Η έμμετρη χαρισματική αφήγηση της πρεσβυτέρας κ. Καλυψώς Δημητριάδη, που διανθιζόταν από ύμνους και τροπάρια του αγίου από τον ιερέα σύζυγό της ,τελείωσε με ένα τραγούδι για τον άγιο από την ίδια που συγκίνησε το ακροατήριο. Η τελευταία για τη φετινή χρονιά εκδήλωση προγραμματίστηκε για την επόμενη Δευτέρα 30/3/2015 με ομιλητή τον κ. Βενιαμίν Καρακωνστάνογλου, διεθνολόγο και λέκτορα Νομικής του Α.Π.Θ. με θέμα «Οι Τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και η αξιολόγησή τους κατά το Διεθνές Δίκαιο».
Αναρτήσεις
