Μαζί
με τη φωνή διαμαρτυρίας των φορέων της Φθιώτιδος και του λαού για την
αύξηση των διοδίων και την απαράδεκτη καθημερινή φορολόγηση στην
διακίνηση των πολιτών, ενώνω και τη δική μου φωνή ως εκπροσώπου του
Ιερού Κλήρου και του λαού και καταθέτω την αγανάκτηση όλων μας για την
άσπλαχνη και παράλογη μεταχείριση εκ μέρους της πολιτείας των
διερχομένων δια της εθνικής οδού αλλά κυρίως των κατοίκων της περιοχής
μας, οι οποίοι καταδικάζονται σε αναγκαστικό περιορισμό των κινήσεών
τους και σε ουσιαστική απομόνωση από το κέντρο.
Αγωνισθήκαμε
μέχρις εσχάτων να γίνει το πέταλο του Μαλιακού, το οποίο εκμηδένισε τα
τροχαία ατυχήματα. Τώρα το ίδιο το κράτος ουσιαστικά το αχρηστεύει και
μας αναγκάζει να επιλέξωμε τους παράπλευρους δρόμους, που εκ της
κατασκευής τους έχουν μεγάλη επικινδυνότητα.
Ξεχάσαμε
τις ομαδικές κηδείες και τα τραγικά θύματα, που έβαφαν καθημερινά με το
αίμα τους την άσφαλτο; Αυτό το αγαθό της ασφάλειας των εποχουμένων
είναι για τους ολίγους; Δεν αφορά στο λαό;
Είναι
απαράδεκτο μέσα στον ίδιο Νομό να λειτουργούν 4 διόδια. Και ακατανόητο
επί πλέον να υπάρχουν διόδια και στους παραπλεύρους οδούς. Αυτοί που
σχεδιάζουν και αποφασίζουν δεν έχουν ψυχή, να κατανοήσουν τον οικονομικό
βρόχο, που σφίγγει το λαιμό του πτωχού λαού;
Ακούσθηκε,
ότι κάποιος κυβερνητικός είπε, ότι αν θέλουμε να έχουμε ασφαλή διέλευση
πρέπει να πληρώσουμε. Και εκείνοι, που δεν έχουν να πληρώσουν, πρέπει
να κινδυνεύουν να σκοτωθούν στους στενούς παραπλεύρους δρόμους, τους
οποίους οι νταλίκες έχουν κυριολεκτικά κατασκάψει;
Ως
Ποιμενάρχης της Φθιώτιδος, που μαζί με όλους τους φορείς διεκδικήσαμε
και επιτύχαμε την κατασκευή του εθνικού δρόμου του πετάλου του Μαλιακού,
κάνω έκκληση προ τους αρμόδιους να ακούσουν τη φωνή του λαού και από
κοινού με τους φορείς να βρουν την δικαιότερη λύση του οξυτάτου τούτου
προβλήματος.
Είναι άστοχο και
επιζήμιο για το κράτος σε μια δύσκολη περίοδο, όπως η σημερινή, να
προσθέτει στην σωρεία των προβλημάτων του λαού άλλα προβλήματα, τα οποία
υπερβαίνουν τις αντοχές του.