Ιερά Μητρόπολις Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Ιερά μονή Αγίων Πάντων

Τοποθεσία : Δήμος Βεργίνας Ημαθίας, Παλατίτσια
Ηγουμένη : Χριστοδούλη μοναχή
Μοναχές : 4
Δόκιμες : 5
Τηλ. Επικοινωνίας : 6977754775 begin_of_the_skype_highlighting              6977754775      end_of_the_skype_highlighting
Διεύθυνση : Ι.Μ. Αγίων Πάντων, Τ.Κ. 590 31, Βεργίνα Ημαθίας
Ώρες επισκέψεως κοινού : Καθημερινά, έπειτα από συνεννόηση
Ιστορικό

Κοντά στην ιστορική περιοχή της Βεργίνας βρίσκεται το μοναστήρι των Αγίων Πάντων. Δυστυχώς δεν έχουμε ιστορικές πληροφορίες για τον ακριβή χρόνο ιδρύσεώς του.

Η Μονή σχετίζεται με τα γεγονότα του 1878, όταν επαναστάτησαν οι κάτοικοι των περιοχών Βεροίας και Κατερίνης. Μέσα στο μοναστήρι οι Τούρκοι έσφαξαν όσα γυναικόπαιδα βρίσκονταν εκεί, ενώ πολλές γυναίκες έπεσαν μαζί με τα παιδιά τους στη χαράδρα του Γαλακτερού, από ύψος 200 μέτρων.

Την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πυρπολήθηκε. Σήμερα σώζεται το καθολικό της Μονής, που δεν είχε καεί, ενώ μια σειρά νέων κτιρίων έχουν κτισθεί με τις προσπάθειες του π.Ιωάννου Κουλιούφα. Σήμερα εκγαταβιώνει επταμελής γυναικεία αδελφότητα, πού ασχολείται με εγόχειρο τη βιβλιοδεσία και την ιεροραπτική.

από http://www.imverias.gr


Ξεκινώντας από το χωριό Παλατίτσια και μετά από μια όμορφη διαδρομή μέσα στα πυκνά από βλάστηση Πιερία, φτάνουμε στο μοναστήρι των Αγίων Πάντων. Εδώ γύρω πυκνές, κατάφυτες, παρθένες βουνοκορφές σηκώνουν προστατευτικά το ανάστημα τους για να κρύψουν τον ιερό χώρο της χριστιανοσύνης.
Δυστυχώς δέν υπάρχουν σήμερα ιστορικές πληροφορίες για τον ακριβή χρόνο ίδρυσης του μοναστηριού.
Στο μοναστήρι αυτό κατέφυγαν το 1878 οι κάτοικοι της περιοχής για να σωθούν από τους Τούρκους. Μα ανακαλύφτηκαν και ύστερα από μάχη σώθηκαν όλοι από τον εχθρό. Εδώ ένας απόκρημνος βράχος, το Παλιόκαστρο, έγινε συνώνυμο του Ζαλόγγου. Από την κορφή του οι γυναίκες ρίχθηκαν στη χαράδρα του Γαλακτού και στο βάθος 200 μ. βρήκαν τον έντιμο θάνατο με τη θυσία τους.
Στα χρόνια της κατοχής κάηκε το μοναστήρι από τους Γερμανούς κατακτητές.
Το μοναστήρι έχει ανακαινιστεί πρόσφατα ωστόσο λίγα πράγματα σώζονται από τα παλιά κειμήλια. Στο υπέρθυρο του ναού υπάρχει επιγραφή πλάκα. Στο εσωτερικό τοιχογραφίες παλιές. Πολλές από αυτές καταστράφηκαν με το πέρασμα του χρόνου και τις πυρκαγιές. Από τις σωζόμενες μια σειρά παριστάνει τη 2ωή του Χριστού και την εικόνα της Αγίας Κυριακής.
Από τα παλιά βιβλία του μοναστηριού σώζεται το Κυριοδρόμιο του Θεοτόκη (Αθήνα 1854). Απέναντι από την είσοδο του ναού βρίσκονται τα κελιά. Σε μια τοποθεσία κοντά στο μοναστήρι βρίσκεται μια γούρνα γεμάτη από νερά της βροχής όλο το χρόνο, που λέγεται Αγιονέρι. Πλάι της υψώνεται ένας ξύλινος σταυρός. Η παράδοση λέει όσοι έρχονται στο μοναστήρι για επίσκεψη, αλείφουν στο σώμα τους όποιο μέρος πονάει με το νερό αυτό για να γιατρευτούν. Δεν πρέπει όμως να μιλούνε κατά το διάστημα της παραμονής τους κοντά στο Αγιονέρι... γιατί κινδυνεύουν να χάσουν τη λαλιά τους.

από http://www.akalanthis.gr