Αν υπάρχει κάτι με το οποίο η Κέρκυρα είναι αναπόσπαστα δεμένη μέσα στην ανά τους αιώνες νεότερη ιστορική της πορεία, σίγουρα είναι ο προστάτης και πολιούχος της Αγιος Σπυρίδων. Η λατρεία των Κερκυραίων στον θαυματουργό τους Αγιο δεν είναι απλά ένα οποιοδήποτε θρησκευτικό συναίσθημα, είναι η αγάπη, η ελπίδα και η παρηγοριά τους.
Ο Αγιος Σπυρίδων γεννήθηκε περί το 270 μ.χ. στο χωριό Ασκία της Κύπρου. Στα νεανικά του χρόνια ζούσε σαν ένας απλός αλλά πολύ ενάρετος βοσκός. Παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Μετά τη χηρεία του ασπάσθηκε το μοναχικό βίο, μελέτησε πολύ, απόκτησε μεγάλη σοφία και χάρη στις θρησκευτικές του αρετές, πολύ σύντομα έγινε Επίσκοπος της Τριμυθούντας. Έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325, όπου και θαυματούργησε.
Κοιμήθηκε το 348 μ.χ.
Το λείψανο Του, που διατηρήθηκε ακέραιο μετά την ταφή και ανέδιδε ευώδεις αναθυμιάσεις, αρχικά διατηρήθηκε σε εκκλησία της πατρίδας Του. Μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Αραβες, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, το 691. Τρία χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, ο ιερέας Γεώργιος Καλοχαιρέτης μετέφερε το λείψανο, μαζί μ' εκείνο της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, σ' ένα χωριό κοντά στην Αρτα ,και στη συνέχεια για μεγαλύτερη ασφάλεια μεταφέρθηκαν στην Κέρκυρα.
Το Σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται στην Κέρκυρα κάθε χρόνο τέσσερις φορές:
1. Την Κυριακή των Βαίων σε ανάμνηση θαύματος για την απαλλαγή των κατοίκων από την πανώλη, το 1629.
2. Το Μεγάλο Σάββατο σε ανάμνηση θαύματος για τη διάσωση της Κέρκυρας από δεινή σιτοδεία, το 1533.
3. Την 11η Αυγούστου σε ανάμνηση θαύματος που συνδέεται με τη διάσωση της Κέρκυρας από την τρομερή επιδρομή των Τούρκων το 1716
4. Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου σε ανάμνηση θαύματος για τη διάσωση των κατοίκων από μια δεύτερη επιδημία πανώλης, το 1673. Η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου.
Η εκκλησία η οποία στεγάζει σήμερα το σεπτό Σκήνωμα του Αγίου, κτίστηκε στα 1589 και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής. Το ψηλό και πυργωτό καμπαναριό, ως συμπλήρωμα της εκκλησίας, κτίστηκε το 1620.Το σημερινό τέμπλο του ναού, καμωμένο από μάρμαρο της Πάρου, κατασκευάστηκε το 1864 και είναι έργο του Αυστριακού αρχιτέκτονα Μάουερς. Η ουρανία είναι ζωγραφισμένη από τον κερκυραίο ζωγράφο Νικόλαο Ασπιώτη το 1852, ενώ οι εικόνες του τέμπλου είναι φτιαγμένες από τον επίσης κερκυραίο ζωγράφο, Σπύρο Προσαλένδη. Η σημερινή μεγαλόπρεπη λάρνακα φτιάχτηκε στη Βιέννη, το 1867.
Είναι από σκληρό, πολυτελές μύλο με εξωτερική ασημένια επένδυση. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το ιερό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, ο οποίος γαλήνιος και σεμνός, μείνει πάντοτε "ευήκοον ους", όχι μόνο προς τους κερκυραίους αλλά και προς τους χιλιάδες ξένους επισκέπτες, οι οποίοι ευλαβικά ζητούν καταφύγιο στη χάρη Του.
Διαβάστε κι αυτό http://www.apologitis.com/gr/ancient/agios_Spyridon_k.htm
Αναρτήσεις
