* * *
Την επομένη, Κυριακή μετά τα Φώτα, ο Σεβασμιώτατος ιερούργησε στον Ιερό μεταβυζαντινό Ενοριακό Ναό Αγίου Αθανασίου στο Σουφλί, εν όψει της πανηγύρεως του Ναού, επί τη μνήμη του Μεγάλου Αθανασίου. Αφορμώμενος ο Σεβασμιώτατος από το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής μεταξύ άλλων, τόνισε· «Δυστυχῶς στήν ἐποχή μας ὁ θάνατος εἶναι ὁ μεγάλος πρωταγωνιστής τῆς καθημερινότητας. Στήν κοινωνία μας, πού τόσο ἀγαπᾶ καί τόσο διψᾶ γιά τή ζωή, εἶναι τραγικά εἰρωνικό νά γεύεται χωρίς διάλειμμα τήν πικρή καί ἀποκρουστική γεύση τοῦ θανάτου. Τό μεγάλο δράμα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου δέν εἶναι ὁ θάνατος τοῦ σώματος. Αὐτός πάντοτε ὑπῆρχε καί πάντοτε θά ὑπάρχει. Εἶναι τό μόνο σίγουρο καί ἀναπόδραστο περιστατικό τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Τό βασικό θέμα εἶναι ὁ θάνατος τοῦ πνεύματος, ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς, πού δημιουργήθηκε ἀπό τον Θεό γιά νά ζήσῃ αἰώνια. Καί συγκεκριμένα· τό πρῶτο δραματικό στοιχεῖο στήν ὑπόθεση αὐτή εἶναι ἡ σφοδρή ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου νά ἀποφύγει τόν θάνατο καί ἡ συστηματική προσπάθεια πού καταβάλλει προκειμένου νά παραμείνει ἐντελῶς ἀπροετοίμαστος γιά τήν κατάληξή του…
»Ἡ δεύτερη φοβερή καί ἀποκρουστική πλευρά τοῦ θανάτου εἶναι ἡ πνευματική του διάσταση. Αὐτός εἶναι καί ὁ ἀληθινός θάνατος. Ἡ πνευματική διάσταση τοῦ θανάτου εἶναι ἡ ἁμαρτία, ὁ χωρισμός καί ἡ ἀποξένωση ἀπό τό Θεό, πού εἶναι ἡ μόνη πηγή τῆς ἀληθινῆς καί αἰώνιας ζωῆς. Οἱ ἄνθρωποι ἐγκλωβίζονται στήν χώρα τοῦ θανάτου ὅταν συνειδητά καί ἐλεύθερα ἀρνοῦνται τόν Θεό. Ὅταν ἀποφασίζουν νά ζήσουν χωρίς Ἐκεῖνον, ὅταν σχεδιάζουν τά πάντα χωρίς Ἐκεῖνον, ὅταν ἀγωνίζονται νά λύσουν ὅλα τά θέματα καί τά προβλήματα χωρίς Ἐκεῖνον. Τότε τό σκοτάδι καί ἡ πίκρα τοῦ θανάτου ἐγκαθίστανται στήν ψυχή καί γίνονται δυσάρεστη ἐμπειρία καί ἀποκρουστική κληρονομιά…
Και συνέχισε: «Πίσω ἀπό τά ἀμέτρητα φῶτα τῶν γιορτῶν, τῶν βιτρίνων, τῶν πάσης φύσεως κέντρων κρύβεται τό σκοτάδι τῆς ἄρνησης τοῦ Θεοῦ, τό ψέμα τοῦ παντοδύναμου ἀνθρώπου, ὁ σίγουρος θάνατος τοῦ πρόσκαιρου καί τοῦ ἐφήμερου, ἡ φθήνια τῆς λάσπης τοῦ κακοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ ζοφερή χώρα τοῦ θανάτου, στήν ὁποία φυλακίζεται ὁ ἄνθρωπος, ὅταν μένει ἀποξενωμένος ἀπό τό Θεό. Ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀγάπης καί τῆς χαρᾶς φωτίζει ὅλους τούς φυλακισμένους, πού εἶναι δεσμῶτες στά σκοτεινά κελλιά τοῦ θανάτου. Ὅποιος ἀνοίξει τή σκέψη καί τήν καρδιά του στήν θεϊκή παρουσία θά ζεσταθεῖ ἀπό τή γλυκιά αὔρα τῆς ἀληθινῆς ζωῆς, τήν ὁποία μακάρι ὅλοι μαζί ν’ ἀπολαύσουμε ἀπό τώρα γιά λίγο καί, ὅταν φθάσουμε στήν ἀγκαλιά τοῦ Οὐράνιου Πατέρα μας, γιά πάντα».
Πρό του πέρατος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε την Βασιλόπιτα της ενορίας και αφού ευχαρίστησε για την τιμητική παρουσία τους τον Βουλευτή Έβρου κ. Αναστάσιο Δημοσχάκη, τον Γενικό Περιφερειακό Αστυνομικό Διευθυντή Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης κ. Ιωάννη Καραμανλή, τον αντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Μπαλτζή, εκπρόσωπο του Δημάρχου Σουφλίου, τον Περιφερειακό Σύμβουλο κ. Βασίλειο Δελησταμάτη, την Λυκειάρχη Σουφλίου κ. Αθανασία Κακαλή και το πολυπληθές εκκλησίασμα, που αψηφώντας την χιονόπτωση προσήλθε στο Ναό, συνεχάρη τον δραστήριο εφημέριο της ενορίας π. Νικόλαο Καλφόπουλο και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο διότι με την φιλότιμη προσπάθειά τους η ενορία αυτή, παρά τις γνωστές δυσκολίες που δημιουργεί το δημογραφικό πρόβλημα, παραμένει ακμάζουσα και ζώσα.
Αναρτήσεις
