Η θεία Κοινωνία δεν είναι βραβείο για κάποιους που μπόρεσαν και νήστεψαν, αλλά δίνεται ακριβώς για να συγχωρεθούμε. Κοινωνάω για να συγχωρεθώ και για να μην πεθάνω. Κοινωνάμε Αυτόν που είναι Αθάνατος και περνάμε κι εμείς στην αθανασία.
Ιερά αγρυπνία τελέστηκε το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου (Κυριακή ΙΑ´ Λουκά «Των αγίων προπατόρων», Ελευθερίου ιερομάρτυρος και της μητρός αυτού Ανθίας), στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, στην οποία κήρυξε τον θείο λόγο, ο Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος Κανάκης, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Η αγρυπνία και η ομιλία εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει...».
Στην προετοιμασία των πιστών για την «μητρόπολη των εορτών, τα Χριστούγεννα, αναφέρθηκε στην αρχή του κηρύγματος του ο π. Ιάκωβος. Επισημαίνοντας ότι ο κάθε χριστιανός, ανάλογα με τις δυνάμεις του, παλεύει με την εγκράτεια, με τη νηστεία, με τη μελέτη του λόγου του Θεού, με τη συμμετοχή του στα μυστήρια της εξομολογήσεως και της θείας Ευχαριστίας.
Το γεγονός της ενανθρώπησης του Χριστού, το είχαν προείπει στην Π. Διαθήκη και ξέραμε ότι ο Χριστός θα έρθει. Υπήρχαν συγκεκριμένες ρήσεις των Δικαίων και των Προφητών της Π. Διαθήκης για το πως θα γίνει αυτό. Και σχετικά με το θέμα αυτό, ο π. Ιάκωβος παρέθεσε αναφορές και διηγήσεις από την Γένεση, τον Προφήτη Ησαΐα, τον Προφήτη Μιχαία, τον Προφήτη Ιερεμία, μεταξύ άλλων, που προετοίμαζαν τον κόσμο για την έλευση του Χριστού
«Αν η Π. Διαθήκη φώναζε μία λέξη θα έλεγε «έρχεται» και αν η Κ. Διαθήκη είχε μία λέξη θα έλεγε «ήρθε». Και αν πηγαίναμε και στο τελευταίο βιβλίο της Κ. Διαθήκης, την Αποκάλυψη του Ιωάννου, θα έλεγε τη φράση «θα ξανάρθει».»
Στην Κ. Διαθήκη γίνεται ψηλαφητός ο Χριστός, τον ψηλαφούμε, έλαβε σώμα και μας καλεί αυτό το Σώμα να το λάβουμε κι εμείς. Και η ευαγγελική περικοπή της ημέρας, όπως εξήγησε ο π. Ιάκωβος, αυτό ακριβώς μας λέει, με το δείπνο που περιγράφεται.
Σε αυτό το δείπνο και το άγιο τραπέζι που μας καλεί, την Αγία Τράπεζα, έχει από τον Ίδιον αυτό που θα φάμε, το Σώμα και το Αίμα Του. Και είπε χαρακτηριστικά ο π. Ιάκωβος ότι:
«Η θεία Κοινωνία δεν είναι βραβείο για κάποιους που μπόρεσαν και νήστεψαν, αλλά δίνεται ακριβώς για να συγχωρεθούμε. Κοινωνάω για να συγχωρεθώ και για να μην πεθάνω. Κοινωνάμε Αυτόν που είναι Αθάνατος και περνάμε κι εμείς στην αθανασία.»
Ευχήθηκε τέλος να έχουμε μία ωραία λαχτάρα για τη θεία Κοινωνία. Μία ωραία λαχτάρα εσωτερική για το πότε θα έρθει αυτή η ώρα να πάρουμε μέσα μας το Θεό. Κι επειδή υπάρχει ο κίνδυνος της συνήθειας, ο π. Ιάκωβος προέτρεψε να κοινωνάμε σαν να είναι η πρώτη μας φορά ή και η τελευταία.
Αναρτήσεις
