Άνθρωποι που βλέπουμε να κοιμούνται μπροστά από τις γιορτινές βιτρίνες των καταστημάτων, σε σκοτεινά σοκάκια και στοές, ανασηκώνονται για λίγο από την κουβέρτα και μιλούν στους ανθρώπους της «Αποστολής» εργαζόμενους και εθελοντές.
Αμέσως μετά τις ευχές για ευλογημένα Χριστούγεννα, διασταυρώνονται τα χαμόγελα, επισφραγίζοντας την εμπιστοσύνη τους, στην «Αποστολή» που δεν τους ξεχνά, τους νοιάζεται! Ίσως γιατί πέρα από την καθιερωμένη βοήθεια που θα τους ανακουφίσει, νιώθουν λιγότερο μόνοι στην απέραντη μοναξιά τους, εισπράττοντας αγάπη και συμπαράσταση στον Γολγοθά που ζουν και βιώνουν.
Οι άνθρωποι που περιμένουν κάθε φορά τη βοήθεια της «ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ», είναι τοξικομανείς, αποφυλακισμένοι, άποροι, καρκινοπαθείς, που περιφέρονται στους δρόμους, στις πλατείες και στις στοές, χωρίς η ζωή τους να περιλαμβάνει σπίτι, εργασία και οικογένεια, αλλά μοναξιά, πείνα, απελπισία και απόγνωση.
Τα δέματα τροφίμων περιλαμβάνουν στερεά τροφή, γλυκίσματα, νερό και χυμούς φρούτων, ενίοτε όμως η ανθρωπιστική βοήθεια συνοδεύεται από κλινοσκεπάσματα, ρουχισμό, υποδήματα και είδη ατομικής υγιεινής και φροντίδας, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, τις περιστάσεις και τα αιτήματα όσων έχουν ανάγκη.