Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν
τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ
Σεβαστοὶ πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ χριστιανοί!
Καθώς ἑορτάζουμε τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς Θείας Ἐπιφανείας θά ἤθελα νά στρέψουμε τήν προσοχή μας σέ ἕνα πρόσωπο, πού ἐνῶ ἀναφέρεται σαφῶς στὰ ἱερά Εὐαγγέλια ἡ συμμετοχή του στό γεγονός, δέν δίδουμε συχνά τήν ἀνάλογη σημασία σ’αὐτό.
Πρόκειται γιά τό πρόσωπο τοῦ δικαίου Ἰωσήφ, γιά τό ὁποῖο ἐξαιτίας τῆς ἐνεργοῦς συμμετοχῆς του στήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἐκκλησία μας τὸν τιμᾶ ἰδιαιτέρως κατά τήν πρώτη μεθέορτη Κυριακή.Ἡ ἀπομόνωσή του φαίνεται ξεκάθαρα στήν εἰκονογραφική παράσταση τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Βρίσκεται κυρίως, στήν κάτω δέξιά ἤ ἀριστερή μεριά τοῦ εἰκονίσματος νὰ συζητᾶ μὲ ἕναν μαυροφορεμένο γέροντα, σὲ ἀπόσταση ἀπό τήν Παναγία καὶ τὸ Θεῖο Βρέφος. Η θεολογική ἑρμηνεία γι’ αὐτή τήν ἀπόσταση ἀναφέρεται στήν ἀνθρώπινη ἀγνωσία γιὰ τὸ μυστήριο τῆς Σαρκώσεως, «οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευνα». Ὁ Ἰωσὴφ δὲν συμμετέχει στὴν βιολογικὴ γέννηση τοῦ παιδιοῦ, καὶ τοῦτο τὸ καθιστᾶ σαφές σ’ αὐτὸν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἀμέσως μετὰ τὴν Θεία Σύλληψη «ἐκ Πνεύματος ἁγίου», ἀλλὰ ταυτοχρόνως καὶ ὡς ἕνας ἀπ’ ὅλους ἑμᾶς δὲν μπορεῖ νὰ κατανοήσει τὴν θεία ἐπέμβαση καὶ τὸ ἀκατάληπτο τῆς συλλήψεως.
Αὐτός ὁ γνόφος τῆς ἀγνωσίας περὶ τοῦ μυστηρίου ἐκδηλώνεται μὲ ἀμφιβολία, φόβο, ταραχὴ καὶ ἐν τέλει ζάλη γιὰ τὸ ἰλιγγιῶδες τοῦ πράγματος. Μὲ ἐξαίρετο τρόπο ὁ ὑμνογράφος περιγράφει τὴν κατάσταση τοῦ Ἰωσὴφ μετὰ τὴν γνωστοποίηση τῆς συλλήψεως τῆς Μαρίας ἀλλὰ καὶ τώρα τῆς γεννήσεως, «Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων λογισμῶν ἀμφιβόλων ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη». Ἐμπρὸς στὸ ἄγνωστο μυστήριο τὴν ἴδια ψυχολογικὴ ἀντίδραση ἔχει κάθε ἄνθρωπος. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἡ ἀνθρώπινη λογικὴ καὶ ὁ λόγος ἀντιστοίχως νὰ κατανοήσει καὶ νὰ ἐκφράσει τὸ μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἀμφιβολία, ὁ φόβος καὶ ἡ παραζάλη κατευνάζονται μόνο διὰ Πνεύματος Ἁγίου, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ Ἰωσήφ. Αὐτὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἰρηνεύει τὸν Ἰωσήφ. Καὶ ὅπως ἡ Παναγία ὑπήκουσε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀκριβῶς μὲ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ ὁ Ἰωσὴφ ὑπακούει στὸ θεῖο θέλημα, «ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος». Ὁ Ἰωσὴφ πληροφορήθηκε διὰ τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, ὅτι τοῦτο τὸ ἔργο τῆς γεννήσεως τοῦ Θεοῦ τελεῖται ἐκ Πνεύματος Ἁγίου. Ἡ αὐθόρμητη ἀντίδραση τοῦ δικαίου Ἰωσήφ, σύμφωνα μὲ τὸν ὑμνογράφο εἶναι ὁ δοξασμὸς τῶν μεγαλείων τοῦ Θεοῦ, «μαθὼν δὲ σοῦ τὴν σύλληψιν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, ἔφη· Ἀλληλούϊα».
Προσεγγίζοντας καὶ ἑμεῖς τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Σαρκώσεως, ὅπως ὁ δίκαιος Ἰωσὴφ, δοξάζομεν καὶ μεγαλύνομεν τὸ ἄπειρον ἔλεος καὶ τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Ὁ δοξασμὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι δυνατὸς μόνον, ὅταν ὁ χριστιανὸς βρίσκεται ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, διότι μόνον μέσα σ’ αὐτὴ δρᾶ καὶ κινεῖται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, διὰ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων. Ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἄρα ἐρήμην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦτο τὸ μυστήριο ἀποτελεῖ παραλογισμὸ καὶ ἀντικείμενο χλευασμοῦ καὶ λοιδορίας. Μέσα στὴν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουμε τὸ προνόμοιο νὰ προσεγγίζουμε τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τοῦ ἀπείρου ἐλέους καὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Τὸ πρόσωπο τοῦ δικαίου Ἰωσὴφ ἀντανακλᾶ τὸ πρόσωπο κάθε χριστιανοῦ ποὺ προσεγγίζει τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως. Οἱ ἀμφιβολίες τοῦ Ἰωσὴφ ἀποτελοῦν ἀμφιβολίες ὅλων τῶν χριστιανῶν, ποὺ ὅμως θεραπεύονται μὲ τὴν ἐπέμβαση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατὰ τὴν διαρκὴ συμμετοχὴ στὴν μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐνεργεῖ τὸ μυστήριο καὶ καθοδηγεῖ τοὺς μετέχοντας σ’ αὐτό.
Εὔχομαι ὁλοκαρδίως τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον νὰ προετοιμάσει τὶς καρδιές σας, ὅπως τὴν καρδιὰ τοῦ Ἰωσὴφ γιὰ τὴν ὑποδοχὴ καὶ γέννηση τοῦ Κυρίου μας ἐντὸς ὑμῶν, ὥστε νὰ δοξάζεται τὸ πανάγιον ὄνομα τοῦ ἐν Τριάδι ἁγίου Θεοῦ, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ ἐνεργοῦντος τὸ μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως γιὰ τὴν σωτηρία ὅλων. Ἀμήν.
Εὐχέτης πρὸς τὸν Γεννηθέντα Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Αναρτήσεις
