Ὁ Σεβασμιώτατος χαιρέτησε τὴν ἔναρξη τοῦ Συνεδρίου, ἐξῆρε τὴν σπουδαιότητα αὐτοῦ, καλωσόρισε τοὺς συνέδρους, ποὺ ἦρθαν ἀπό ἄλλες περιοχές στὴν πόλη μας καὶ εὐχήθηκε κάθε ἐπιτυχία στὶς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου.
Παραθέτουμε τὸν Χαιρετισμό τοῦ Σεβασμιωτάτου:
Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς κ.Παντελεήμονος
στό Συνέδριο τῶν Τριῶν Νομικῶν Σχολῶν γιά τὰ 50 χρόνια ἀπὸ τὴν ἳδρυση τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
(15 Νοεμβρίου 2024)
Σᾶς καλωσορίζουμε στή Ροδόπη καὶ στήν Κομοτηνὴ καὶ χαιρετίζουμε τὸ παρόν Συνέδριο τῶν τριῶν Νομικῶν Σχολῶν τῆς χώρας, που πραγματοποιεῖται στήν πόλη μας μὲ ἀφορμὴ τὴ συμπλήρωση πενήντα ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἳδρυση τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Ἐδῶ, στήν Κομοτηνή, κάτω ἀπὸ τή σκιά τοῦ ἱεροῦ Παπικίου Ὅρους γενεὲς Πανεπιστημιακῶν διδασκάλων καί φοιτητῶν καλλιεργοῦν τὸν τελευταῖο μισὸν αἰῶνα τὴν ἐπιστήμη τοῦ δικαίου, συνεχίζοντας στόν καιρὸ μας τὴν ἐμβληματικὴ γιά τὴν ἀνθρωπότητα πορεία που σηματοδότησε ἡ Ἰουστινιάνεια νομοθεσία.
Ὁ Ἰουστινιανὸς μαζὶ μὲ τοὺς προγόνους μας τοῦ καιροῦ του, παρέδωσε στήν ἀνθρωπότητα – πλάι στό ἀπαράμιλλο ἀριστούργημα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας – τὴν κωδικοποιημένη του νομοθεσία, «κτῆμα ἐς ἀεί» γιά ὃλες τίς ἑπόμενες γενεές, γιά νά ἐρανισθῶ τή διατύπωση ἑνὸς ἀρχαίου, Θρακὸς κατὰ τὸ ἥμισυ, τοῦ Θουκυδίδη.
Τὴν ὥρα αὐτὴν βρισκόμαστε μόλις λίγη ἀπόσταση διανυόμενη μὲ τὰ πόδια ἀπὸ τὸν τόπο ὅπου, καθὼς μαρτυροῦν οἱ ἱστορικὲς πηγές, στρατοπέδευσε ὁ Βασίλειος ὁ Β΄ ὁ Μακεδὼν πρὶν ἀπὸ 1.010 ἀκριβῶς ἔτη ἀπὸ σήμερα, τὶς παραμονὲς τῆς μάχης στό Κλειδί, στό ἀπώγειο τῆς δόξας τῆς Βυζαντινῆς Ρωμανίας, ἡγέτης στήν ὥρα τῆς ἀκμῆς τῆς μεγαλύτερης καὶ μακροβιότερης αὐτοκρατορίας στήν ἱστορία.
Στήν Κομοτηνή, τὴν κειμένη μεταξὺ τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων καὶ τῆς Συμβασιλεύουσας τοῦ Κωνσταντίνου Ἀρμενοπούλου, καλλιεργεῖται ἀόκνως ἡ πολύτιμη ἐπιστήμη τοῦ δικαίου, ἡ περιβαλλόμενη μὲ τόση αἴγλη ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Τοὺς νόμους τῆς πολιτείας σπούδασαν μεταξὺ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν καὶ δύο ἐκ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Μέγας Βασίλειος που τιμοῦμε τὴν 1η ἡμέρα τοῦ χρόνου καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἐπιτελέσαμε προχθές, στίς 13 τοῦ Νοεμβρίου. Οἱ σπουδὲς ἦταν γι’ αὐτοὺς τὸ ἀνθρώπινο ἐφόδιο που πλαισίωσε τὴ φωτισμένη ἀπὸ τὸν Θεὸ διάνοιά τους, γιά νά διατυπώσουν τὰ ὑψηλὰ νοήματα τῆς διδασκαλίας τους.
Τὰ λόγια τους τὰ προφέρουμε καὶ τὰ ἀκοῦμε σχεδὸν ἀπαράλλαχτα καθημερινῶς ἐδῶ καὶ 1.700 χρόνια στή Θεία Λειτουργία που οἱ ἴδιοι συνέγραψαν, γεγονός που δέν συναντᾶμε σὲ κανένα ἄλλο ἐπίπεδο τοῦ γραπτοῦ λόγου.
Τὸ συνέδριό σας καλεῖται νά φωτίσει δυσεπίλυτα ζητήματα που ἀπασχολοῦν σήμερα τή νομική σκέψη καὶ ἐπιστήμη: ἡ ἐνασχόληση μὲ τὴν προστασία τῆς πνευματικῆς ἰδιοκτησίας, τὴν διάσταση τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης, τὴν ἀποτελεσματικὴ δικαστικὴ προστασία, τὶς ἐξελίξεις γύρω ἀπὸ τὴν ποινικὴ καταστολὴ καὶ ἄλλα σημαντικὰ θέματα, μαρτυροῦν τὶς ἐργώδεις, τὶς ἄοκνες προσπάθειες τῶν διδασκάλων, τῶν ἐρευνητῶν, τῶν φοιτητῶν καὶ τῶν ἐφαρμοστῶν τοῦ θετικοῦ μας δικαίου γιά τὴν ἐπικράτηση τοῦ δικαίου στήν κοινωνικὴ μας ζωή.
Ἀπευθυνόμενος στούς καθηγητὲς ὡς κληρικὸς καὶ ποιμένας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, μοιράζομαι μαζὶ σας τὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου ὡς διδασκάλου: τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ σφάλματα τῶν μαθητῶν του τὰ καταλόγιζε στόν ἑαυτὸ του, γεγονός που ἐνεργοποιοῦσε μέσα στίς ψυχὲς τῶν νέων τὸ φιλότιμο καὶ τὴν κλίση πρὸς τὴν ἀρετή.
Ἐσᾶς, φοιτητές, παιδιὰ μας, σᾶς παρακαλῶ νά ἀκοῦτε μὲ προσοχὴ τοὺς καθηγητὲς σας καὶ νά ἀποθησαυρίζετε ὅσα ὠφέλιμα μοχθοῦν νά σᾶς προσφέρουν. Καὶ θυμηθεῖτε τὸν Ἀριστείδη τὸν δίκαιο, πὼς στάθηκε τὴν ὥρα τῆς ὀστρακοφορίας που εἶχε θέμα τὸν πιθανὸ διωγμὸ του ἀπὸ τὴν πατρίδα. Κάποιος ἄγνωστος καὶ ἀγράμματος τὸν παρακάλεσε νά γράψει σ’ ἕνα κεραμίδι πήλινο τὸ ὄνομα τοῦ ἰδίου τοῦ Ἀριστείδη, προκειμένου νά ἐξορισθεῖ. Καὶ ὁ Ἀριστείδης, δίχως νά διστάσει, ἀμετακίνητος στήν ἀρετὴ τῆς τιμιότητας, ἔγραψε ἐκεῖνο που γιά τὸν ἴδιο σήμαινε τή μεγίστη ζημία, τὴν ἐξορία.
Στή διαρκῇ καὶ κοπιαστικὴ ἀναζήτηση τοῦ δικαίου, ἂς μὴν λησμονοῦμε τὸν προγονικὸ λόγο: «Πᾶσα ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία, οὐ σοφία νομίζεται».
Τὸ ἀχώριστο τῆς ἠθικῆς στόν ἰδιωτικὸ καὶ στόν δημόσιο χῶρο παραγγέλθηκε μὲ τή χριστιανική πίστη πιὸ δυνατὰ ἀπ’ ὅτι μὲ ὁτιδήποτε ἄλλο. Τὸ θετικὸ δίκαιο, τὸ δίκαιο που θεσπίζεται καὶ ἰσχύει σὲ ὁρισμένο τόπο καὶ χρόνο, δέν μπορεῖ παρὰ – μαζὶ μὲ τὴν προσαρμογὴ τοῦ προκειμένου νά ἀνταποκρίνεται στίς ἀνάγκες τῶν καιρῶν – νά ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν ὑπερχρονικὴ ἀξία τοῦ φυσικοῦ δικαίου που ὁ Δημιουργὸς ἔχει ἐμφυσήσει στόν ἄνθρωπο ὡς τή φωνή τῆς συνειδήσεώς του.
Μὲ τὶς λίγες αὐτὲς σκέψεις καὶ ἐνθυμούμενος ὅτι καὶ αὐτὸς ὁ πρῶτος, μετὰ τὸν ἅγιο Ἱερόθεο, Ἐπίσκοπος τῶν Ἀθηνῶν, ὁ Ἃγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, εἶναι ὁμότεχνός σας, διάκονος τῆς νομικῆς ἐπιστήμης, σᾶς εὔχομαι ἐπιτυχία στίς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου, χαρούμενη καὶ ὠφέλιμη διαμονὴ στή Ροδόπη καὶ τὴν Κομοτηνὴ καὶ καλή Σαρακοστή, καθὼς σήμερα, 15 τοῦ Νοεμβρίου ἀρχίζει ἡ πορεία μας πρὸς τὴν ἑορτὴ τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας, τὰ Χριστούγεννα.
Κλείνοντας, ἐπιθυμῶ νά μεταχειρισθῶ τὸν λόγο τοῦ Θρακιώτη ἀρχαίου προσωκρατικοῦ φιλοσόφου που ἔδωσε τὸ ὄνομά του στό Πανεπιστήμιό μας, τοῦ Δημόκριτου: «βίος ἀνεόρταστος, μακρὰ ὁδὸς ἀπανδόκευτος».
Αναρτήσεις
