Ο Γέροντας Μεθόδιος, ερχόμενος από την αθωνική χερσόνησο, αναφέρθηκε στο “μαρτύριο συνειδήσεως”, που δεν είναι άλλο από τον ορθόδοξο μοναχισμό, που οδηγεί στην τελειότητα και συνέχισε: “Κάθε χριστιανός καλείται να γίνει ασκητής, στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού. Καθώς αυτό το πνεύμα ασκητικότητας μεταξύ των Χριστιανών εξασθενούσε, γινόταν πιο δύσκολο για τον μοναχισμό να φτάσει στα ιδανικά του. Και τώρα, όταν το πνεύμα της καταναλωτικής κοινωνίας έχει αναγκάσει ολόκληρη την ανθρωπότητα, όλο και λιγότεροι μπορούν να κατανοήσουν την ουσία του μοναχισμού.”
Σε άλλο σημείο ανέφερε για την πεποίθηση πολλών χριστιανών ότι ο μοναχισμός δεν χρησιμεύει κάπου: "Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς βγάζει το συμπέρασμα, με τα λόγια που τα αναφέραμε στην αρχή: «Όχι, ο μοναχός δεν είναι άχρηστος. Είναι ικανός να γίνει πολύ πιο χρήσιμος στους άλλους από οποιονδήποτε άλλον».
Ο Γέροντας Μεθόδιος στο τέλος της ομιλίας του, προκειμένου να επισημάνει την παντοδυναμία και τη μοναδική θεότητα του Θεού, αλλά και τη πίστη του ανθρώπου που πρέπει να έχει σε αυτή, διηγήθηκε μια διδακτική ιστορία και κατέληξε: “Γι' αυτό, γίνε όπως αυτός ο σοφός ζητιάνος και ζήτησε από τον Βασιλιά των Ουρανών να σου δώσει αυτή τη χάρη: ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”.
Η 6η μέρα των εορταστικών εκδηλώσεων ολοκληρώθηκε με κατανυκτική αγρυπνία στην οποία λειτουργός και ομιλητής ήταν ο π. Ιωσήφ Κουτσούρης, εφημέριος του Ιερού Ησυχαστηρίου Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Μήλεσι Αττικής.
Έψαλε ο βυζαντινός χορός «Ενήχηµα» υπό τη διεύθυνση του Ιερολογιωτάτου π. Σωτηρίου Κουτσούρη.
Αναρτήσεις
