Πολλοί θα το θεωρούσαν υπερβολή, άλλοι ένα απίστευτο γεγονός, άλλοι θα έσκυβαν με περιέργεια που αμέσως θα μεταφράζονταν σε καχυποψία. Η άγραφος όμως παράδοση της εκκλησιάς μας στην οποία δεν συναντά, αλλά ούτε και αναζητά κάνεις τεκμήρια λογικά και αποδείξεις, μια που το θαύμα έρχεται δυναμικά να αγγίξει την πραγματικότητα και η έννοια του αδύνατου χάνει την υπόσταση της μπροστά στην έννοια του δυνατού, για τον παντοδύναμο θεό θεωρεί το γεγονός θαύμα διαχρονικά δωρεά του πολυεύσπλαχνου θεού και της Παναμώμου Αυτού Μητρός. Ο λόγος γίνεται για τα λεγόμενα «Δάκρυα της Παναγίας» το κομπολόι που σε λίγο θα θελήσετε και εσείς να πιάσετε στα χεριά σας. Φτιάχνετε από Αγιορείτες Μονάχους και είναι και αυτό καρπός προσευχής και θερμών δακρύων όπως όλα εξ άλλου τα εργόχειρα τους. Τα όποια προσφέρουν με αγάπη ανυπόκριτη και πίστη στο Θεό και τη Μητέρα του που προστατεύει και σκέπει το Άγιο Όρος και όλους όσους προστρέχουν με πιστή κι ελπίδα στο επίγειο Περιβόλι Της. Αυτό όμως το κομπολόι έχει μια ιδιαιτερότητα η οποία το καθιστά μοναδικό και αξίας ανεκτίμητης για τον κάθε πιστό. Οι χάντρες του είναι καρποί ενός φυτού το οποίο φέρει την ονομασία το Δάκρυ της Παναγίας. Φύτρωσε θαυματουργικά κάτω από το Σταυρό Του Χριστού, κατά την φρικτή εκείνη και μεγαλειώδη συγχρόνως Αγιασμένη ώρα της Σταυρικής θυσίας Του, εκ των εγχεόμενων δακρύων της Παναγίας τα οποία εκπήγασαν από τον ακατάβλητο Θειο πόνο και αγάπη της Μητέρας του θυσιασθέντος για την Σωτηρία του ανθρώπου, Υιού του Θεού. Είναι δηλαδή στην ουσία μια θαυμαστή υποστατική μεταφορά της θλίψεως και του πόνου των δακρύων της Παναγίας μας, Μητρός του κυρίου μας στους καρπούς αυτού του ευλογημένου μοναδικού φυτού. Τόσο μεγάλη ήταν η ευλογία που άφησε στον άνθρωπο με τα δάκρυα της ώστε το ευλογημένο «κομπολόι» ήρθε με ένα επιπλέον θαυμαστό σημείο να αναπληρώσει τη στέρηση του «δυνατού» κομποσκοινιού στα χέρια ενός ευλαβούς μοναχού ο οποίος δεν αδύνατο να πλέξει κομποσκοίνι γι' αυτό και παραποιούταν με συντριβή στη Παναγία για την άδικη αυτού αποστέρηση. Εκείνη τότε ως Πολυεύσπλαχνος και καλή Μητέρα παρουσιάστηκε θαυματουργικά μπροστά του και τον ρώτησε: Για ποιο λόγο είσαι τόσο περίλυπος; Εκείνος και πάλι με δέος και πόνο της απεκκρίθηκε: Γιατί δεν μπορώ κι εγώ να πλέκω κομποσκοίνι. Εκείνη τότε ως ευσυμπάθητος Μητέρα του έδωσε τους σπόρους αυτού του φυτού λέγοντας: Πάρε παιδί μου τα δάκρυα μου καλλιεργήσετε και κάμε κομπολόγια προσευχής με τα οποία οι άνθρωποι θα μπορούν να λέγουν την μονολόγιστο καρδιακή Ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ, ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ. ΑΜΗΝ.
http://dakrythspanagias.
Αναρτήσεις
