Ἡ λατρεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τά τελούμενα στους ἱερούς ναούς, ὅπως τά σωζόμενα μνημεῖα τοῦ παρελθόντος και τοῦ παρόντος, ὡς ἀψευδεῖς μάρτυρες τῶν γεγονότων, βοηθοῦν τον πιστό στην ὑπέρβαση τῶν τοπικῶν και χρονικῶν περιορισμῶν και στη βίωση τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος και τῆς θαυμαστῆς παρουσίας μέσα στον κόσμο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ συνοδοιπόρος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου και οἰκεῖος τῶν Φιλιππησίων Εὐαγγελιστής Λουκᾶς καταγράφει στο βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων γιά τήν πρώτη ἐπίσκεψή τους στους Φιλίππους και το βάπτισμα τῆς πορφυροπώλιδος Λυδίας: «Ὅταν εἶδε το ὅραμα, ζητήσαμε ἀμέσως νά φέρουμε σε αὐτούς το χαρμόσυνο ἄγγελμα. Ἀφοῦ λοιπόν ξεκινήσαμε ἀπό τήν Τρωάδα, πλεύσαμε κατ’ εὐθεῖαν στη Σαμοθράκη, τήν δε ἑπομένη στη Νεάπολη και ἀπὸ ἐκεῖ στους Φιλίππους, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πρώτη πόλη τῆς περιοχῆς ἐκείνης τῆς Μακεδονίας, μία ἀποικία Ρωμαϊκή, και μείναμε στην πόλη σε μέρος κοντά στον ποταμό, ὅπου νομίζαμε ὅτι ὑπῆρχε τόπος προσευχῆς και καθίσαμε και μιλούσαμε στίς γυναῖκες πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐκεῖ. Κάποια γυναίκα, ἀπό τήν πόλη τῶν Θυατείρων, ὀνομαζόμενη Λυδία, ἡ ὁποία πωλοῦσε πορφύρα, γυναίκα θεοσεβής, ἄκουγε και ὁ Κύριος τῆς ἄνοιξε τήν καρδιά, γιά νά προσέχει σε ὅσα ἔλεγε ὁ Παῦλος. Ὅταν βαπτίσθηκε αὐτή και οἱ οἰκιακοί της, μᾶς εἶπε, «Ἐάν μέ κρίνατε ὅτι εἶμαι πιστή στον Κύριο, ἐλᾶτε νά μείνετε στην οἰκία μου, και μᾶς πίεζε…»».
Στην πηγαία και ἀνεπιτήδευτη περιγραφή τοῦ πρώτου βαπτίσματος στους Φιλίππους ἀπό τον πρωτοκορυφαῖο Ἀπόστολο Παῦλο εὔκολα διακρίνεται ἡ διαδικασία και ἐπισημαίνονται οἱ βασικές προϋποθέσεις γιά τή συμμετοχή τοῦ νέου πιστού στη νέα ἐν Χριστῷ ζωή και τήν ἔνταξή του στους κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Ἀπόστολοι κήρυσσαν «Χριστόν ἐσταυρωμένον» καί ὅσοι ἀπό τούς ἀκροατές ἀποδέχονταν ἀβίαστα τήν ἀποστολική διδασκαλία, ἀκολουθοῦσαν τήν πράξη, πού καθορίσθηκε ἤδη τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Μετανοοῦσαν καί βαπτίζονταν στό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξασφαλίζοντας ἔτσι τή συγχώρεση τῶν ἀμαρτιῶν τους καί τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τή δυνατότητα νά γεννηθοῦν στη νέα ἐν Χριστῷ ζωή.
Στήν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ζυγάκτη, ἔξω ἀπό τά τείχη τῶν Φιλίππων, ἡ θεοσεβής Λυδία, μαζί μέ ἄλλες γυναῖκες, ἄκουσε προσεκτικά τή χριστοκεντρική διδασκαλία τοῦ Παύλου καί μέ ανοικτή τή φωτισμένη καρδιά της ἀποδέχθηκε τή σωτήρια διδασκαλία. Ἀμέσως κατέβηκε στά νερά τοῦ νέου Ἰορδάνου καί βαπτίσθηκε μαζί μέ ὅλα τά μέλη τῆς οἰκογένειάς της. Πανηγυρικά καί ἔμπρακτα ὁμολογεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό καί ἡ ὁμολογία ἐπιβραβεύεται μέ τήν ἀποστολική πράξη τῆς βαπτίσεως καί τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν ἐπάνω στους βαπτισθέντες, γιά νά μεταδοθοῦν οἱ δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί νά ξεκινήσει ἡ ἐφαρμογή στο βίο τους, ὅλων ἐκείνων πού εἶναι ἀληθινά, σεμνά, δίκαια, ἁγνά, ἀγαπητά καί ἡ ἐπιδίωξη ὁποιασδήποτε ἀρετῆς καί ὁποιουδήποτε ἐπαίνου.
Ἡ μετάβαση ὅλων στήν οἰκία τῆς Λυδίας ἐπισφράγισε τό πασχάλιο μυστήριο τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁλοκλήρωση τῆς πνευματικῆς εὐωχίας τῆς εὐλογημένης ἐκείνης ἡμέρας, κατά τήν ὁποία στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἐντάχθηκε μέ τό βάπτισμα ἡ πρώτη Εὐρωπαία Χριστιανή τῶν Φιλίππων.
Ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν Ἁγία Λυδία ὡς Ἰσαπόστολο καί στόν ἱερό τόπο τῆς βαπτίσεώς της ὕψωσε ναό – βαπτιστήριο, ὅπως καί στήν παρακείμενη ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ζυγάκτη καθιέρωσε ὑπαίθριο βαπτιστήριο, ὅμοιο μέ ἐκεῖνα πού σώζονται στίς παλαιοχριστιανικές βασιλικές τῶν Φιλίππων.
Αναρτήσεις
