
Ο Όσιος Τιμόθεος, όπως προκύπτει από τη σωζόμενη Ακολουθία αυτού, έζησε κατά την περίοδο της εικονομαχίας και καταδιώχθηκε από τους εικονομάχους. Ακολούθησε το μοναχικό βίο και εκάρη μοναχός σε πολύ νεαρή ηλικία. Ασκήτεψε θεοφιλώς και διέπρεψε στη σωφροσύνη και παρθενία γενόμενος δοχείο της χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δε στην φιλανθρωπία και υπήρξε τροφή των πεινώντων και προστάτης των ορφανών. Η αναφορά των Συναξαριστών στη διατύπωση «εν τοις Συμβόλοις» ίσως φανερώνει τον τόπο του ενταφιασμού του ιερού λειψάνου αυτού. Ο Όσιος Τιμόθεος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως τιμήσας Θεὸν Τιμόθεε, διὰ ζωῆς ἐνάρετου ἀπὸ παιδὸς ὡς σοφός, ἐτιμήθης παρ' αὐτοῦ ἀξίως Ὅσιε τῶν γὰρ ἐνθέων δωρεῶν, σκεῦος ὤφθης ἱερόν, παρέχων ἐνὶ ἐκάστω, πολυτελεῖς χορηγίας, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἠμῶν.