Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία βιώνει τήν μνήμην τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐμφανισθῆ τό πρότερον εἰς γεγονότα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὡς ἄγγελος τοῦ Μεγαλοδυνάμου Θεοῦ, ἐπεσκέφθη τήν κόρην Μαριάμ εἰς τήν Ναζαρέτ καί ἀνήγγειλεν αὐτῇ ὅτι ἐκ Πνεύματος Ἁγίου θά σαρκώσῃ τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν ἀναμενόμενον Μεσσίαν.
Τότε ἡ Μαρία, παρά τήν ἀπορίαν καί τόν φόβον αὐτῆς, ἀπήντησε: «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου» (Λουκ. 1,26) φανερώσασα τό Ἅγιον σχῆμα τῆς ταπεινώσεως καί τῆς ὑπακοῆς, διά τῶν ὁποίων ἐνικήθη τό φρόνημα καί τό ἁμάρτημα τῆς προτέρας Εὔας καί ἠνοίχθη ἡ ὁδός διά τήν ἐνσάρκωσιν τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, συμφώνως πρός τό Θεϊκόν σχέδιον διά τήν ἀναγέννησιν καί σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
η συνέχεια: Εδώ
Αναρτήσεις
