Ἕνα ἱστορικό ἐκκλησιαστικό (καί συνάμα πολιτειακό) γεγονός, ἔστω κι ἄν ἐπισυνέβη πρίν ἀπό δώδεκα (12) αἰῶνες, μᾶς εὑρίσκει κι ἐφέτος γιά ἄλλη μιά χρονιά σύν Θεῷ ὅλους τούς ὀρθοδόξους ταυτισμένους στήν ἑορταστική ἐκκλησιοποιητική του “ἐπικαιροποίηση”.
Εἴτε θέλουμε νά τό πιστοποιήσουμε εἴτε δυσκολευόμαστε, οὕτως ἤ ἄλλως, τό τιμώμενο γεγονός αὐτό καθ᾽ ἑαυτό μᾶς εὑρίσκει στόν ταυτώνυμο καί ταυτόσημο καί ταυτόχρονο λειτουργικό του ἑορτασμό, μέ τήν καθ᾽ ἕκαστον ἀναφορά ὅλων μας (καί) σ᾽ αὐτό τό ἱστορικό ἐκκλησιαστικό δῶρο τῆς ἀδιόρατης ἀποφασιστικῆς θεϊκῆς συνέργειας ἐπί τῆς ὀρθόδοξης θεολογικῆς καί λειτουργικῆς μας ταυτοποίησης.
η συνέχεια: Εδώ