Τήν Τρίτη, 31 Δεκεμβρίου 2024, ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε κατά τήν ἀκολουθία τοῦ Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ στόν ἑορτάζοντα Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Παγουρίων, ὅπου κήρυξε τὸν θεῖο λόγο καὶ εὐχήθηκε μιὰ καλή, εὐλογημένη καὶ καρποφόρα χρονιά.
Στὴ συνέχεια, μετέβη στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆς, ὅπου παρουσίᾳ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Τοπικῶν Ἀρχῶν, τῶν Ἱεροψαλτῶν καί πλήθους πιστῶν, ἐυλόγησε τήν Πρωτοχρονιάτικη Βασιλόπιτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἐπίσης ἐπέδωσε ὑποτροφίες στοὺς πρωτεύσαντες μαθητές τῶν Λυκείων τῆς Ροδόπης στὶς παρελθοῦσες Πανελλαδικές Ἐξετάσεις, στούς ὁποίους εὐχήθηκε πρόοδο καί δύναμη στή ζωή τους.
Τέλος παρουσίασε ἐν συντομίᾳ τό ἐπιτελεσθέν ἔργον κατά τό διαρρεῦσαν ἔτος καὶ εὐχήθηκε τὸ νέο ἔτος νὰ εἶναι Χριστοφόρο καὶ σωτήριο καὶ νὰ φέρει τὴν πολυπόθητη εἰρήνη σέ ὃλον τὸν κόσμο.
πατήστε ΕΔΩ για περισσότερες φωτογραφίες
Μ Η Ν Υ Μ Α
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς Παντελεήμονος
ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τὸ νέον ἔτος
ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ 2024 … ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ 2025
Μοῦ ἔρχεται στό νοῦ ἡ γνωστὴ ρήση: «τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιπραμένων ἡμεῖς ἃδομεν». Ζοῦμε τίς τελευταῖες ἡμέρες μιᾶς πολὺ δύσκολης χρονιᾶς, παρότι στήν ἒναρξή της εὐχηθήκαμε καὶ προσμέναμε βεβαίως τὰ καλύτερα, σὲ προσωπικό, ἐθνικὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο. Τὸ ἀπολογιστικὸ ἰσοζύγιο ὅμως, ὁ «θερισμός» γιά νά θυμηθῶ τὸ Εὐαγγέλιο, δέν ὑπῆρξε πολὺς, οὔτε καλός. Εἶναι ἐξαιρετικὰ πενιχρός.
Ἐὰν καλλιεργοῦμε τὸ γεώργιο τῆς ψυχῆς μας μὲ τοὺς πικροὺς καρποὺς τῆς ἰδιοτέλειας καὶ τῆς ἐγωπάθειας, στόν θερισμὸ θὰ συλλέξουμε μοναξιά, ἀπανθρωπιά, ἀγωνία ἕως ἀπόγνωσης.
Ἐὰν πάλι ὡς Γένος καὶ Ἔθνος ἐπιλέγουμε ἄκριτα τὴν υἱοθέτηση κάθε εἰσαγομένης καὶ παγκοσμιοποιημένης ὑποκουλτούρας, ὑποτιμῶντας τὴ ζωτικὴ δύναμη τῆς ἰδιοπροσωπείας καὶ τοῦ παραγόμενου ἐξ αὐτῆς ἤθους μας, δοκιμασμένα παρὰ τὶς δυσκολίες καὶ τὶς ἀδυναμίες των σὲ μία ἱστορικὴ πορεία ἄνω τῶν δυόμισι χιλιάδων ἐτῶν, τότε κατὰ τὸν θερισμὸ αὐτὸς ὁ ὑβριδικὸς καρπὸς θὰ χωνευτεῖ ἄγευστος καὶ ἀδύναμος στό χωνευτήρι τῆς ἀπαξίας· θὰ λησμονηθεῖ γιατὶ δέν ἐμπεριέχει τὰ δυναμικὰ συστατικὰ τῆς συνέχειας καὶ τῆς ἀνανέωσης.
Τέλος, ἐὰν σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο καλλιεργοῦμε ἐντάσεις, ἀνισότητες, ἀδικίες, ἐάν δηλαδή σπέρνουμε ἀνέμους, τότε θὰ θερίσουμε θύελλες. Τὰ «ἔξυπνα» καὶ μὴ ὅπλα τῶν μεγάλων παραγωγῶν χωρῶν δούλεψαν ἀκατάπαυστα καὶ αὐτὴ τή χρονιά. Ἀναμένονται προφανῶς συμβόλαια νά ἐξαργυρωθοῦν. Ὅμως τὰ χιλιάδες ἀθῶα θύματα τῶν πολέμων τῆς Οὐκρανίας καὶ τῆς μέσης Ἀνατολῆς προκαλοῦν πόνο ψυχῆς -εὐτυχῶς ἀκόμη- σὲ πολλοὺς συνανθρώπους μας. Ἀντιδροῦν ἀγανακτισμένοι, ξεβολεύονται ἀπὸ τοὺς καναπέδες τους διαμαρτυρόμενοι στούς δρόμους, μία ἀχνή σπίθα ὑγιοῦς συμπεριφορᾶς που δέν μετατρέπεται ἀκόμη σὲ καθάρσιο πῦρ, ἐπειδὴ «οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν» φαίνεται νά ἐπεξεργάζονται ἄλλα σχέδια.
Στήν Εὐρώπη που καταματώθηκε ἀπὸ δύο Παγκοσμίους Πολέμους τὸν προηγούμενο αἰῶνα, ψηφίζονται στίς ἀπαρχὲς τοῦ νέου αἰῶνα, πολεμικοὶ προϋπολογισμοί. Διαφημίζεται ἡ ἄποψη ὅτι ὁ ταραχώδης κόσμος θὰ διορθωθεῖ τάχα μὲ ὁλικὴ ἐπαναφορὰ μέσα ἀπὸ μία γενικευμένη καταστροφή. Καὶ οἱ ἀνθρώπινες ἀπώλειες εἶναι τὸ λίπασμα μιᾶς νέας εὐδαιμονίας; Δὲ μιλοῦμε οὔτε ἐνεργοῦμε μὲ τὰ σωστὰ μας.
Ὁ κόσμος στήν πλειονότητά του ὑπνώττει βαθέως, ὑποαπασχολούμενος ἀνάμεσα στά «θαυμαστά» ἐπιτεύγματα τῶν κινητῶν τηλεφώνων τεχνολογίας αἰχμῆς καὶ στίς πλατφόρμες κοινωνικῆς δικτύωσης. Ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη κατατρώγει τὴν εἰρηναία λογικὴ τοῦ κοινοῦ νοῦ.
Στήν πολεμοχαρῆ χριστιανικὴ Δύση εὐχόμαστε εἰρήνη ἀλλὰ ὁ Χριστός, ἡ ὄντως εἰρήνη, ἡ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἡ πάντα νοῦν ὑπερέχουσα εἰρήνη, τιμᾶται λόγῳ καὶ ἔργῳ περιφρονημένος. Ὑποκριτικὰ διατεινόμαστε ὅτι πιστεύουμε στά διδάγματα τοῦ εὐαγγελικοῦ Του λόγου. Κοροϊδεύουμε ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους. Κάποτε ὁ ἰνδουιστὴς Μαχάτμα Γκάντι εἶχε πεῖ : «μ’ ἀρέσει ὁ Χριστὸς σας, δὲ μ’ ἀρέσουν οἱ χριστιανοὶ σας. Οἱ χριστιανοὶ σας εἶναι τόσο διαφορετικοὶ ἀπὸ τὸν Χριστό».
Συμβαίνει αὐτὸ σὲ κάθε ἐποχὴ καὶ καθ’ ὑπερβολὴ στή δικὴ μας. Ὅμως κάθε ἐποχὴ ἀναδεικνύει καὶ Ἁγίους. Αὐτοὺς δέν εὐτύχησε νά γνωρίσει ὁ Γκάντι. Ἐμεῖς ὅμως τοὺς ἔχουμε γνωρίσει. Τοὺς ἔχουμε ἀκούσει. Ἔχουμε προσευχηθεῖ σὲ ἐκείνους. Τοὺς τιμᾶμε στή λειτουργικὴ μας παράδοση. Ἐφόσον τοὺς ἀποδεχθοῦμε ὡς πρότυπα ἀληθινῆς ζωῆς, συμπεριφορᾶς καὶ δράσης, ἴσως ἡ νέα χρονιά νά εἶναι καλύτερη ἀπὸ τὴν διαρρέουσα.
Ἀποτελεῖ καθολικὴ ὑποχρέωση τῆς χριστιανικῆς τουλάχιστον μερίδας τῆς παγκόσμιας κοινότητας νά ἐννοήσει καὶ νά ἀγωνιστεῖ στό «καὶ πέντε» γιά τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐημερία σὲ ἕνα περιβάλλον δυναμικῆς καὶ ταχείας μετάβασης πρὸς ἄγνωστα μονοπάτια, μὲ ὅρους ἐμπνευσμένους ἀπὸ τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Μὲ ἀδελφοσύνη, ἰσότητα καὶ δικαιοσύνη ἀπὸ ὅλους πρὸς ὅλους.
Μὲ αὐτές τις σκέψεις καὶ τὶς προϋποθέσεις πιστεύω καὶ εὔχομαι μία ὄντως εἰρηνική, εὐλογημένη καί καρποβριθή χρονιά.
Αναρτήσεις
