Εσπερινός του Αγίου Νικολάου στην Άκοβα Άργους.

 Με κάθε λαμπρότητα εορτάζει ο κοιμητηριακός Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου στην Άκοβα του Δήμου Άργους Μυκηνών στην Αργολίδα. 

Την παραμονή της εορτής, Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024, εψάλλει Μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετά αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος προεξάρχοντος του Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδας Λεοντίου Ξηνταρόπουλου.

Κατά την διάρκεια του εσπερινού έψαλε ο Πρωτοψάλτης Γεώργιος Δαρλάσης και ο ιεροψάλτης και Πρόεδρος της Αλέας Γιώργος Μπελίτσης, ενώ είχε τεθεί προς προσκύνηση τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Καλλινίκου Επισκόπου Εδέσσης που φυλάσσεται στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Άργους.

Κάθε χρόνο η επίτροπος του ναού Αναστασία Ασήμη , δίνει τον καλύτερο εαυτό της για τον ευπρεπισμό και καλλωπισμό του Ιερού ναού στο διήμερο των εορτασμών για τον Άγιο Νικόλαο.

Λόγω της κακοκαιρίας η λιτάνευση της Ιεράς εικόνος πέριξ του Ιερού Ναού, φέτος δεν πραγματοποιήθηκε

Κάθε χρόνο πλήθος πιστών από την πόλη του Άργους και τις γύρω περιοχές κατακλύζουν το ναό του Αγίου Νικολάου.

Το χωριό της Άκοβας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από την πόλη του Άργους, κοντά στις ράχες της Ακρόπολης της Λάρισας στην Αργολίδα.

Το όνομα του οικισμού της Άκοβας συνδέεται από τη μια με το υγρό στοιχείο, κι από την άλλη, δεν αποτίναξε ποτέ το προσωνύμιο που της έδωσαν οι Τούρκοι καθώς ξεχώριζε για τα άσπρα χώματα της γης της.

Ιστορικά η Άκοβα αποδεικνύει την εξέλιξη του Άργους, αφού πιστεύεται ότι ο Βασιλιάς του Άργους Δαναός, είχε διδάξει στους Αργείτες την τέχνη διορύξεως φρεατίων για να καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες τους.

Στην Άκοβα, ο επισκέπτης μπορεί ακόμη να δει τη ξακουστή βρύση της Άκοβας, η πηγή της οποίας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες της περιοχής. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες εκεί θα συναντήσετε πολλούς τουρίστες να ξεκουράζονται και να δροσίζονται από το νερό που αναβλύζει, κρυμμένοι κάτω από τα πυκνόφυλλα πλατάνια.

Στον οικισμό της Άκοβας ξεπροβάλει ψηλά ανάμεσα από τα βράχια μια μικρή εκκλησία, η Αγία Ρουσαλή Βρουστίου, που χρησίμευε κι ως καταφύγιο την εποχή της Τουρκοκρατίας.

Ο Άγιος Νικόλαος (15 Μαρτίου 270 – 6 Δεκεμβρίου 343)

Ήταν επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας (Μικρά Ασία), γι' αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος Μύρων, ενώ στο Δυτικό Χριστιανισμό αναφέρεται και ως Νικόλαος του Μπάρι, καθώς στο Μπάρι βρίσκονται τα λείψανά του.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 στα Πάταρα της Λυκίας, στη Μικρά Ασία, από γονείς ευσεβείς και εύπορους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο

Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο και έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο.

Από τη θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, θάρρος και ζωτικότητα εμψύχωνε τους διωκόμενους (από τους Ρωμαίους) Χριστιανούς, διωκόμενος και εξοριζόμενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή.

Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι Χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή, αλλά και μετά τον θάνατό του.

Αναφέρονται πλείστα θαύματα του Αγίου, όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών.

Το 325 μ.Χ έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του Αρείου. Λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο και ο Μέγας Κωνσταντίνος τον φυλάκισε. Όταν επέστρεψε από τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Ο Άγιος Νικόλαος αποδήμησε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Μετά τον θάνατό του ονομάστηκε «Μυροβλύτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν Άγιο μύρο, όπως και άλλων αγίων.

Η μνήμη του γιορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου, τόσο από την Ορθόδοξη, όσο και από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία . Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης άγιος των Ναυτικών, του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, γιατί στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Για τον λόγο αυτό, όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, καθώς και όλα τα εμπορικά, φέρουν την εικόνα του .