Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου, εορτή του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στη Νάουσα.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον εορτάζοντα προϊστάμενο της Ενορίας Αρχιμ. Αρσένιο Χαλδαιόπουλο, Αρχ. Επίτροπο Ειρηνουπόλεως και πρώτο συνεργάτη του, ως ιδιαίτερο γραμματέα του.
Κατά τη διάρκεια των ιερών ακολουθιών τέθηκαν σε προσκύνηση ιερό λείψανο του Αγίου Αρσενίου, καθώς και ο σταυρός του Αγίου Παϊσίου.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;»
Ἡ αἰώνια ζωή εἶναι ἕνα θέμα πού ἀπασχολεῖ ἀνέκαθεν τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά βροῦν ἀπάντηση στά ποικίλα ἐρωτήματα πού σχετίζονται μέ αὐτήν: ἄν ὑπάρχει, πῶς θά εἶναι, ποιοί θά ἀξιωθοῦν νά τήν ζήσουν, καί ἄλλα παρόμοια.
Κάποιοι προσπαθοῦν νά βροῦν τίς ἀπαντήσεις κινούμενοι ἀπό εἰλικρινές ἐνδιαφέρον, ἄλλοι πάλι ρωτοῦν ἀπό περιέργεια καί ἄλλοι ρωτοῦν σχετικά νομίζοντας ὅτι θά φέρουν σέ δύσκολη θέση τόν συνομιλητή τους.
Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος, ἕνας νομικός πού γνώριζε τόν μωσαϊκό νόμο, πλησίασε τόν Κύριό μας, ὅπως ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, καί θέλοντας νά δεῖ τί ἀπάντηση θά τοῦ δώσει, τοῦ ἔθεσε τήν ἐρώτηση πού προέταξα: «Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω;» Διδάσκαλε, τί πρέπει νά κάνω γιά νά κληρονομήσω τήν αἰώνια ζωή;
Γνώριζε φυσικά ὁ νομικός ποιές ἦταν οἱ προϋποθέσεις πού προέβλεπε ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ γιά νά κληρονομήσει ὁ ἄνθρωπος τήν αἰώνια ζωή. Γι᾽ αὐτό καί ἀπάντησε μέ εὐκολία, ὅταν ὁ Χριστός τόν ρώτησε τί γράφει ὁ νόμος σχετικά μέ τό θέμα αὐτό.
Εἶναι οἱ δύο ἐντολές τῆς ἀγάπης, ἡ ἀγάπη στόν Θεό καί ἡ ἀγάπη στόν πλησίον, εἶπε, ἀποκαλύπτοντας μέ τήν ἄμεση ἀπάντησή του καί τήν πονηρή διάθεση μέ τήν ὁποία πλησίασε τόν Χριστό. Γι᾽ αὐτό καί προσπάθησε στή συνέχεια νά δικαιολογηθεῖ, διατυπώνοντας μία δεύτερη ἐρώτηση πρός τόν Χριστό, πού τοῦ συνέστησε νά ἐφαρμόσει τόν νόμο γιά νά κερδίσει τήν αἰώνια ζωή.
«Καί τίς ἐστίν μου πλησίον;» τόν ρώτησε ὁ νομικός. Ποιός εἶναι ὁ πλησίον μου, τόν ὁποῖο μοῦ ζητᾶ ὁ Θεός νά ἀγαπῶ, προκειμένου νά κληρονομήσω τήν αἰώνιο ζωή;
Ὁ Χριστός τοῦ ἀπάντησε, ὅπως ἀκούσαμε στό ἱερό Εὐαγγέλιο, μέ τή γνωστή παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου, μέ τήν ὁποία ἐξήγησε τόσο στόν νομικό πού τόν ρώτησε ὅσο καί σέ ὅλους ἐμᾶς τήν ἔννοια τοῦ πλησίον καί τήν πραγματική ἔννοια τῆς ἀγάπης, πού ἀγκαλιάζει κάθε ἄνθρωπο καί μᾶς καθιστᾶ κληρονόμους τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Αὐτή τήν ἀγάπη βίωσε καί ἔδειξε ὁ ἑορταζόμενος ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί τιμώμενος ἰδιαιτέρως ἀπό τήν ἐνορία σας ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε φέτος τά 100 χρόνια ἀπό τήν κοίμησή του.
Ἡ ἀγάπη του πρός τόν Θεό τόν ὁδήγησε στήν ἱερωσύνη, μέσα σέ ἕνα περιβάλλον ἀλλόθρησκο, πού ἔκανε τίς συνθῆκες τῆς διακονίας του πιό δύσκολες ἀπό ὅ,τι εἶναι στίς ἡμέρες μας. Ὅμως ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ποθοῦσε νά διακονήσει τόν Θεό, ἔστω καί ἄν αὐτό ἐνεῖχε δυσκολίες καί κινδύνους, γιατί ἡ καρδιά του ἦταν γεμάτη ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τούς ἀνθρώπους, τούς χριστιανούς ἀδελφούς του, τούς ὁποίους ἤθελε νά στηρίξει στήν πίστη καί στήν ἐθνική τους ταυτότητα. Τήν ἀγάπη του αὐτή πρός τούς ἀνθρώπους καί ἰδιαιτέρως πρός τά παιδιά τήν ἀπέδειξε ἀκόμη ἀσκώντας χρέη διδασκάλου ἀλλά καί βοηθώντας καί θεραπεύοντας μέ τή χάρη πού εἶχε λάβει ἀπό τόν Θεό ὄχι μόνο τούς χριστιανούς ἀλλά καί τούς μουσουλμάνους πού κατοικοῦσαν στά Φάρασα καί στή γύρω περιοχή, ἀπό τίς ἀσθένειές του. Αὐτός ἦταν ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ὄχι μόνο οἱ χριστιανοί ἀλλά καί οἱ μουσουλμάνοι τόν θεωροῦσαν ἅγιο καί νά ζητοῦσαν πάντοτε τήν εὐχή καί τήν εὐλογία του.
Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος, ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου, μεριμνοῦσε γιά τίς ἀνάγκες ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἀδιακρίτως θρησκεεύματος καί καταγωγῆς καί τούς συμπαραστεκόταν πάντοτε μέ πολλή στοργή.
Καί ὅταν ἔφθασε ἡ δύσκολη ὥρα, κατά τήν ὁποία ἔπρεπε οἱ Ἕλληνες νά ἐγκαταλείψουν τά Φάρασα καί νά πάρουν τόν δρόμο τῆς προσφυγιᾶς, ὁ ἅγιος Ἀρσένιος τούς συνόδευσε μέ πολλή στοργή καί ἀγάπη. Ἀκολούθησε τήν ἴδια πορεία μέ τούς συμπατριῶτες του, συγκακοπάθησε μαζί τους καί ὑπέμεινε τίς ἴδιες ταλαιπωρίες καί κακουχίες μέχρι νά φθάσουν στήν Ἑλλάδα, ἐνισχύοντας καί ἐνθαρρύνοντάς τους στήν πορεία του μέ τούς λόγους καί τήν εὐχή του. Παρέμεινε μάλιστα μαζί τους στήν Κέρκυρα γιά ἕνα χρόνο, μέχρι τήν κοίμησή του, καί μετά τήν ὁποία ὅμως συνέχισε νά εἶναι δίπλα τους μέ τή χάρη καί τά θαύματά του, ὅπως εἶναι καί δίπλα σέ κάθε πιστό, ὁ ὁποῖος ζητᾶ τή βοήθεια καί τή χάρη του.
Ἡ ἀγάπη τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀνεξαιρέτως ἀποτελεῖ πιστή ἐφαρμογή τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ καί τοῦ παραδείγματος τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου τῆς σημερινῆς παραβολῆς, καί εἶναι αὐτή ἡ ὁποία χάρισε στόν ἅγιο Ἀρσένιο τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὅπου εὐφραίνεται μεταξύ τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος ἁγίων, ἀλλά μπορεῖ νά τήν χαρίσει καί σέ μᾶς, ἐάν ἀγωνιζόμεθα νά ἀγαποῦμε τόσο τόν Θεό ὅσο καί τούς ἀδελφούς μας, ἐφαρμόζοντας τίς δύο μεγάλες ἐντολές τῆς ἀγάπης ἀπό τίς ὁποῖες, κατά τόν ἀψευδῆ λόγο τοῦ Κυρίου μας, κρίνεται τό αἰώνιο μέλλον μας, κρίνεται ἡ σωτηρία μας.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Αναρτήσεις
