Στὸ κήρυγμά του ὑπογράμμισε τὴ σημασία τῆς Ἑορτῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἐν τῷ μέσῳ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ ἀνέπτυξε τὰ μηνύματα ποὺ πηγάζουν ἐκ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἐπικαλούμενος δὲ τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴ ζωή μας, εὐχήθηκε καρποφόρο πνευματικό ἀγῶνα, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε τῆς ζωηφόρου καί ἐνδόξου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.
Μέτά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος, ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς Μάχης τῶν Ὀχυρῶν μετέβη στὸ ἱστορικό Ὀχυρό τῆς Νυμφαίας καὶ τέλεσε ἐπιμνημόσυνη δέηση, ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν πεσόντων πατέρων καὶ ἀδελφῶν μας.