Ηρέμησε η ψυχή μας όταν βρεθήκαμε πάλι στο Μοναστήρι Του Παππούλη (όπως Τον Αποκαλεί η Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Του.
Προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα του και για μια φορά ακόμη ζητήσαμε την Χάρη Του.
Καθίσαμε δυο ώρες που μας φάνηκαν δυο λεπτά, ξανακούγαμε την Αδελφή να μας λέει για της Αρετές Του, το πόσο Ταπεινός ήταν ο Άγιος και για τα Άπειρα Θαύματα Του και δακρύζαμε συνεχώς.
Όποιος μπορεί να πάει στο Μοναστήρι Του (και δεν έχει πάει καθόλου) να πάει να πάρει την Χάρη Του και την Ευλογία της Καθηγουμένης Αικατερίνας Μονάχης και όλης της Αδελφότητας και πιστεύουμε ότι θα καταλάβει το γιατί δακρύζουμε όταν ακούμε για τον Άγιο.
Λίγες φωτογραφίες για να δείτε όσοι δεν έχετε πάει τον Μικρό Παράδεισο που έχει κάνει ο Θεός στη Γη.
nikolaos
Αναρτήσεις
