Η σημερινή
ημέρα είναι αφιερωμένη στον «ανθό» της κοινωνίας μας, τους νέους και τις
νέες. Στις ευγενικές εκείνες ψυχές που, παρά τη σκληρότητα των καιρών
και τους πολλούς περισπασμούς που δέχονται, κρατούν μέσα τους αναμμένη
τη φλόγα της αγνότητας, της αθωότητας και της ελπίδας. Στις ψυχές που,
περισσότερο απ’ ό,τι εμείς οι μεγαλύτεροι, οραματίζονται έναν κόσμο
δίχως αδικίες, εκμετάλλευση και βία, έναν κόσμο ειρηνικό.
Πράγματι,
ευλογημένη περίοδος του επίγειου βίου μας η νιότη. Ευλογημένη, μα και
ευάλωτη. Διότι απειλείται από την παγίδα της απογοητεύσεως, που με τη
σειρά της οδηγεί στην παραίτηση από υψηλούς στόχους, στον συμβιβασμό και
εν τέλει στην απομόνωση.
η συνέχεια: Εδώ
Αναρτήσεις
