Την Δευτέρα 18 Αυγούστου το απόγευμα στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης, όπου αποθησαυρίζεται η Θαυματουργός Ιερά Εικόνα της Παναγίας «Παντανάσσης», τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός με την ευκαιρία της εορτής του πολιούχου της ηρωικής και αγιοτόκου πόλεως, Οσίου Θεοφάνους του Θαυμαυτουργού.
Στον Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Μετά το πέρας του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε η Ιερά Λιτανεία της Τιμίας Κάρας και της Ιεράς Εικόνος του Οσίου εντός του Ιερού Ναού, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, με τη συμμετοχή των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Της εκκλησιαστικής τάξης επιμελήθηκαν ο Αρχιερατικός Επίτροπος Ναούσης Αρχιμ. Ιωακείμ Δεσπότης και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Ειρηνουπόλεως και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Ὅτι ὁ Θεός ἐπείρασεν αὐτούς καί εὗρεν αὐτούς ἀξίους ἑαυτοῦ».
Μία ἀπάντηση δίδει ὁ σοφός Σολομών σέ ὅσους διερωτῶνται ποιοί εἶναι οἱ ἅγιοι καί πῶς ἀναγνωρίζονται. Καί τήν ἀπάντηση τήν ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο, στά ἀναγνώσματα τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ πρός τιμήν τοῦ πολιούχου καί προστάτου μας, τοῦ ὁσίου Θεοφάνους τοῦ ἐν Ναούσῃ.
Τί λέγει, λοιπόν, ὁ Σολομών; «Ὅτι ὁ Θεός ἐπείρασεν αὐτούς καί εὗρεν αὐτούς ἀξίους ἑαυτοῦ». Ὁ Θεός λέγει τούς δοκίμασε καί τούς βρῆκε ἀξίους ἔναντί του.
Αὐτοί εἶναι οἱ ἅγιοι. Δέν εἶναι ὅσοι νομίζουν ὅτι εἶναι καλοί οὔτε ὅσοι πιστεύουν ὅτι ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἤ πολύ περισσότερο αὐτοί πού μόνοι τους δικαιώνουν τόν ἑαυτό τους, ἀλλά αὐτοί οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται ἀπό τόν Θεό καί ἀποδεικνύονται ἐπαρκεῖς, ἀποδεικνύονται ἄξια τέκνα τοῦ Παναγίου Θεοῦ.
Καί πῶς δοκιμάζει ὁ Θεός τούς ἀνθρώπους γιά νά κρίνει ἐάν εἶναι ἄξιοί του; Μᾶς τό ἀποκαλύπτει καί αὐτό ὁ ἱερός συγγραφέας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. «Ὁ Θεός ἐπείρασεν αὐτούς», λέγει. Ὁ Θεός μᾶς δοκιμάζει μέ τούς πειρασμούς. Οἱ πειρασμοί εἶναι οἱ δοκιμασίες, μέ τίς ὁποῖες ἀποδεικνύουμε ἐάν εἴμαστε ἄξιοι τοῦ Θεοῦ. Καί εἴμαστε ἄξιοι τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἀγωνισθοῦμε νά τούς ξεπεράσουμε χωρίς νά χάσουμε τήν πίστη καί τήν ἐμπιστοσύνη μας στόν Θεό. Χωρίς νά παρεκκλίνουμε ἀπό τίς ἐντολές καί τό θέλημά του. Χωρίς νά ἀγανακτήσουμε καί νά διαμαρτυρηθοῦμε στόν Θεό λέγοντας «γιατί, Θεέ μου, ἔδωσες σέ ἐμένα αὐτή τή δοκιμασία, αὐτή τήν ἀσθένεια, αὐτόν τόν πειρασμό», ἀλλά ἀντίθετα εὐχαριστώντας τον, γιατί μέ τούς πειρασμούς μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά καθάρουμε τήν ψυχή μας καί νά ἀγωνισθοῦμε περισσότερο γιά νά ἀποκτήσουμε ταπείνωση καί ὑπομονή, ἀναγνωρίζοντας ὅτι τά πάντα βρίσκονται στά χέρια τοῦ Θεοῦ.
Αὐτό συνέβη καί μέ τόν πολιοῦχο μας ὅσιο Θεοφάνη, ὁ ὁποῖος, σύμφωνα μέ τόν Βίο του, ἀφιέρωσε ἀπό τή νεανική του ἡλικία τόν ἑαυτό του στόν Θεό καί ἔγινε μοναχός καί στή συνέχεια ἡγούμενος στή Μονή Δοχειαρίου. Καί ἐνῶ, θά λέγαμε, εἶχε ἀποδείξει ἤδη μέ τήν ἀφιέρωσή του, μέ τούς μοναχικούς του ἀγῶνες καί τήν ἀρετή του ὅτι ἦταν ὄντως πιστός δοῦλος τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεός «ἐπείρασεν αὐτόν». Ὁ Θεός θέλησε νά τόν δοκιμάσει γιά νά ἀποδειχθεῖ ἡ ἀξία του καί νά λάμψει ἡ ἁγιότητά του.
Ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους πειρασμούς πού ἀναφέρει ὁ Βίος του σχετίζεται μέ τόν κίνδυνο πού διέτρεξε ὁ ἀνηψιός του. Οἱ Τοῦρκοι τόν ἅρπαξαν ἀπό τό σπίτι του καί τόν μετέφεραν αἰχμάλωτο στήν Κωνσταντινούπολη. Ὁ κίνδυνος νά ἐξισλαμισθεῖ ἦταν πολύ μεγάλος, γι᾽ αὐτό καί ὁ ὅσιος Θεοφάνης ἔφυγε ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος καί πῆγε στήν Κωνσταντινούπολη, γιά νά σώσει, ἄν ἦταν δυνατόν, τό παιδί. Πράγματι, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ πολλή προσευχή κατόρθωσε νά ξεπεράσει ὁ ὅσιος Θεοφάνης αὐτόν τόν πειρασμό. Ἔχοντας μαζί του τόν ἀνηψιό του ἐπέστρεψε στή Μονή Δοχειραρίου, ὅπου ὅμως τόν περίμενε μεγαλύτερος πειρασμός. Καί αὐτός ἦταν ἡ ἄρνηση τῶν μοναχῶν τῆς Μονῆς του νά δεχθοῦν τό παιδί, γιά νά μήν κινδυνεύσουν οἱ ἴδιοι ἀπό τούς Τούρκους. Ὁ πειρασμός ἦταν μεγάλος γιά τόν ὅσιο Θεοφάνη, γιατί δέν προερχόταν ἀπό ξένους, δέν προερχόταν ἀπό ἀνθρώπους πού δέν γνώριζε, ἀλλά ἀπό τά ἴδια τά πνευματικά του τέκνα, τά ὁποῖα ἀντί νά τοῦ συμπαρασταθοῦν στή δυσκολία πού ἀντιμετώπισε, τοῦ συμπεριφέρθηκαν ἀνάρμοστα καί σχεδόν ἐχθρικά.
Καί παρότι ἡ ἄδικη αὐτή συμπεριφορά τῶν μοναχῶν τόν πίκρανε, τόν ἔθλιψε καί τόν ἔφερε σέ πολύ δύσκολη θέση, ὁ ὅσιος Θεοφάνης ὑπέμεινε τόν πειρασμό καρτερικά καί ἀδιαμαρτύρητα, χωρίς οὔτε νά ὀργισθεῖ, οὔτε νά παραπονεθεῖ οὔτε νά κατηγορήσει κανέναν γιά τή σκληρότητα πού ἀντιμετώπισε. Μάλιστα, ἀπό μεγάλη διακριτικότητα, ἀποφάσισε νά ἐγκαταλείψει ὁ ἴδιος ὄχι μόνο τή Μονή Δοχειαρίου ἀλλά καί τό Ἅγιο Ὄρος. Ἔτσι ἦλθε στή Σκήτη τῆς Βεροίας καί ἄρχισε μία νέα προσπάθεια, ἡ ὁποία μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπέδωσε, ὅπως γνωρίζουμε, καρπόν ἑκατονταπλασίονα, τόσο στή Βέροια ὅσο καί στή Νάουσα, ἀποδεικνύοντας μέσα ἀπό αὐτόν τόν πειρασμό καί τήν πνευματική ποιότητα τοῦ ὁσίου Θεοφάνους, ὁ ὁποῖος εὑρέθη «ἄξιος» τοῦ Θεοῦ.
Τό παράδειγμα αὐτό τοῦ ὁσίου Θεοφάνους ἄς παρακινήσει καί ἐμᾶς νά ἀντιμετωπίζουμε τούς πειρασμούς πού συναντοῦμε στή ζωή μας, ἀπό ὅπου καί ἄν προέρχονται, μέ ὑπομονή καί μέ καρτερία. Ἄς τούς ἀντιμετωπίζουμε ὡς μία εὐκαιρία πού μᾶς δίδει ὁ Θεός γιά νά βελτιωθοῦμε πνευματικά καί νά ἀσκηθοῦμε στήν ὑπομονή, διότι ἡ ὑπομονή ὄχι μόνο στά εὔκολα ἀλλά καί στά δύσκολα καί στούς πειρασμούς εἶναι αὐτή τήν ὁποία περιμένει ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς, διότι δι᾽ αὐτῆς θά σωθοῦμε κατά τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθαι τάς ψυχάς ὑμῶν».
Αναρτήσεις
