Το Σάββατο 19 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Πανηγυρικό Εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού στο Ξηρολίβαδο.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος».
Μέ αὐτά τά λόγια ἐγκωμιάζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τόν ἑορταζόμενο καί τιμώμενο σήμερα ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ἅγιο ἔνδοξο προφήτη Ἠλία.
Τόν ἐγκωμιάζει συγκρίνοντάς τον μέ μία ἄλλη μεγάλη μορφή τῆς Ἐκκλησίας μας, τόν τίμιο Πρόδρομο, τόν ὁποῖο ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ὀνόμασε «μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν», δηλαδή τόν μεγαλύτερο ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους, καί τόν θεωρεῖ ὄχι μόνο ἰσότιμό του, ἐπειδή καί οἱ δύο προεφήτευσαν τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ καί προετοίμασαν τήν ὁδό του, ἀλλά καί ἐπειδή θεωρεῖ ὅτι ὁ προφήτης Ἠλίας, ὅπως καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἔζησε μιά ζωή ἀπόλυτα ἀσκητική καί ὁσιακή, ὥστε νά μπορεῖ νά χαρακτηρίζεται ἔνσαρκος ἄγγελος.
Ἡ ὁμοιότητα ὅμως τοῦ προφήτου Ἠλία πρός τόν τίμιο Πρόδρομο δέν περιορίζεται μόνο σ᾽ αὐτές τίς ἰδιότητες πού ἀναφέρει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἐπεκτείνεται καί στόν ρόλο πού διαδραμάτισε μέσα στόν κόσμο κατά τή διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωῆς του.
Ὑπῆρξε ὁ προφήτης Ἠλίας, ὅπως καί ὁ τίμιος Πρόδρομος, διαπρύσιος κήρυκας τῆς μετανοίας καί τῆς ἐπιστροφῆς στήν ὁδό τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἄμεμπτος ὁ ἴδιος στή ζωή του εἶχε τή δύναμη νά ἐλέγχει τήν ἁμαρτία καί τή διαφθορά πού ὑπῆρχε γύρω του, καί νά πραγματώνει μέ τόν τρόπο αὐτό τήν ἀποστολή πού τοῦ εἶχε ἀναθέσει ὁ Θεός, νά ἀφυπνίσει τούς ἀνθρώπους ἀπό τόν λήθαργο τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀκολασίας, νά τούς ὑπομνήσει τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καί τοῦ νόμου του καί νά τούς παρακινήσει στήν τήρησή του.
Ἡ θέση του εἶναι ξεχωριστή μέσα στήν ἱστορία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἄν καί δέν ἄφησε γραπτό ἔργο, ὅπως οἱ ἄλλοι προφῆτες, ἡ ζωή του μᾶς εἶναι γνωστή ἀπό τό βιβλίο τῶν Βασιλειῶν, στό ὁποῖο περιγράφονται ὄχι μόνο οἱ ταλαιπωρίες πού ὑπέστη ἀπό τόν εἰδωλολάτρη βασιλέα Ἀχαάβ καί τούς ἱερεῖς τῶν εἰδώλων, ἀλλά καί τά μεγάλα καί θαυμαστά πού ἐπιτέλεσε μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ.
Διότι, προκειμένου νά γίνει αἰσθητή ἡ παρουσία του μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί νά ἑλκύσει τήν προσοχή τους, ὥστε νά ἀκούσουν τόν λόγο του καί τίς προτροπές του, ὁ Θεός τοῦ εἶχε δώσει ὄχι μόνο τό χάρισμα νά προλέγει ὅσα ἐπρόκειτο νά συμβοῦν, ἀλλά καί τό χάρισμα νά ἐπιτελεῖ μεγάλα καί θαυμαστά, ἀποδεικνύοντας ὅτι ὁ Θεός, τόν ὁποῖο ἐπεκαλεῖτο καί στό ὄνομα τοῦ ὁποίου κήρυττε, ἦταν ὁ μόνος ἀληθινός Θεός καί δημιουργός τοῦ κόσμου.
Ἐλάχιστα πρόσωπα στήν Παλαιά Διαθήκη γνώρισαν τήν εὔνοια καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέ τόσο προφανῆ τρόπο, ὅπως ὁ προφήτης Ἠλίας. Καί ὁ λόγος ἦταν ἡ ἀπόλυτη ὑπακοή καί ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη του στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ἦταν ἡ ἀπόλυτη καθαρότητα καί ἁγιότητα τῆς ζωῆς του, ὥστε δικαιολογημένα νά ὀνομάζεται «ἔνσαρκος ἄγγελος» καί νά παρομοιάζεται ἀπό τούς ἱερούς ὑμνογράφους μέ τόν Πρόδρομο καί βαπτιστή τοῦ Κυρίου, τόν ἅγιο Ἰωάννη.
Ὁ Θεός ἦταν αὐτός πού καθοδηγοῦσε σέ ὅλη του τή ζωή τά βήματα τοῦ προφήτου Ἠλία. Ἦταν αὐτός ὁ ὁποῖος τόν διέτρεφε θαυματουργικά στέλνοντάς του ψωμί μέ ἕνα κοράκι. Ἦταν αὐτός πού ἔκανε τό ἀλεύρι καί τό λάδι τῆς χήρας πού φιλοξενοῦσε τόν προφήτη του νά μήν τελειώνει ποτέ. Ἦταν αὐτός πού ἀνέστησε διά τοῦ προφήτου του Ἠλία τό νεκρό παιδί τῆς χήρας. Ἦταν αὐτός πού ἔστειλε πῦρ ἀπό τόν οὐρανό, κατά τήν παράκληση τοῦ ἐκλεκτοῦ του δούλου, τοῦ προφήτου Ἠλία, γιά νά κατακαύσει τίς θυσίες στά εἴδωλα. Ἦταν αὐτός πού ἅρπαξε τόν προφήτη του σέ πύρινο ἅρμα ζωντανό καί συνομιλοῦντα μέ τόν μαθητή του Ἐλισσαῖο στόν οὐρανό γιά νά μή γνωρίσει τόν θάνατο, πού εἶναι συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, καθώς ὁ προφήτης Ἠλίας δέν εἶχε καμία σχέση μέ τήν ἁμαρτία. Ἔτσι βρίσκεται στόν οὐρανό αἰωνίως καί ἀπολαμβάνει τή δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἦταν κατά τήν ἐπίγειο ζωή του ὁ προφήτης, ἄνθρωπος δηλαδή ἀφοσιωμένος στόν Θεό, ἄνθρωπος πού ἐκτελοῦσε πιστά τίς ἐντολές του, ἄνθρωπος πού εἶχε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως τήν ἔχουν ὅλοι ὅσοι εἶναι ὑπάκουα τέκνα τοῦ Θεοῦ. Καί ὅλα αὐτά συνέβαιναν σέ μία ἐποχή πού ἐπλεόναζε ἡ ἁμαρτία, ἡ πλεονεξία, ἡ ἀσωτία καί ἡ διαφθορά. Καί τό τονίζω αὐτό, διότι ἀκοῦμε συχνά στίς ἡμέρες μας τή δικαιολογία ἤ τήν ἐπικαλούμαστε καί ἐμεῖς οἱ ἴδιοι πολλές φορές, ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά ζήσει κανείς στήν ἐποχή μας σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ὅλοι γύρω του ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες τους, ζοῦν μέσα στήν ἁμαρτία, καί ὅταν γύρω μας ὑπάρχουν δεκάδες πειρασμοί πού καθημερινά προσπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό.
Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν καί στίς ἡμέρες μας καί στήν κοινωνία πού ζοῦμε καί ἁμαρτία καί ἀπιστία καί διαφθορά καί πειρασμοί πού ἐπιδιώκουν νά μᾶς παρασύρουν στήν ὁδό τῆς ἀπωλείας. Ὅμως ἡ σημερινή ἐποχή καί ἡ σημερινή κοινωνία δέν εἶναι πιό ἁμαρτωλή ἀπό τήν κοινωνία τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Ἠλία.
Καί ἄν ἐκεῖνος κατόρθωσε ζώντας μέσα σ’ αὐτή νά διατηρήσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του καθαρά, ἄν ἐκεῖνος κατόρθωσε νά ἑλκύσει χάρη στήν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς του καί τήν ὑπακοή του τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά ἀναδειχθεῖ «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ», τότε ἀσφαλῶς μποροῦμε νά τό ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς.
Σέ μᾶς ἐπαφίεται νά τό θελήσουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε γι’ αὐτό. Καί εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν του νά τό ἐπιτύχουμε ὅλοι μας, γιατί ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, διότι χωρίς τή χάρη τοῦ Θεοῦ δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε, ὅποιες ἀνθρώπινες δυνάμεις καί ἄν ἔχουμε καί ὅση προσπάθεια καί ἄν καταβάλουμε. Ἔρχεται ὅμως ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ὁπλίζει τόν ἄνθρωπο μέ τέτοια δύναμη πνευματική, ὥστε ὅλα τά ξεπερνᾶ καί ὅλα τά κατορθώνει μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τή βοήθεια τῶν ἁγίων
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ