Ό,τι δεν γράφουν οι ανακοινώσεις, το ακούω εγώ πίσω απ’ το ιερό. Βέβαια, μπορεί να με ξέχασες και να ρωτήσεις ποιος είμαι, δε χρειάζεται όνομα. Είμαι ο νεωκόρος. Εκείνος με το παλιό ράσο, τα μαυρισμένα χέρια από το λιβάνι και το θυμιατό.
Λοιπόν… ήρθε πάλι ο Ιούνιος και, όπως κάθε Ιούνιο τα τελευταία χρόνια, έφερε ταραχή χωρίς βροντή. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ― σαν επίσκεψη της πεθεράς ― μπήκε ξαφνικά και έκανε τη δουλειά της ήσυχα, χωρίς πολύ θόρυβο.
Ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στον Προσωπικό Αριθμό, χωρίς καν δεύτερη ανάγνωση. Όχι, μην ψάχνεις σάλπιγγες και αναθέματα.
η συνέχεια: Εδώ