Άγιος Ιερόθεος (4 Οκτωβρίου)

Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Αφού δέχθηκε και διδάχθηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών το 152 μ.Χ. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο οποίος σα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον δάσκαλό του. Εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική δραστηριότητα. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι στα Μέγαρα Αττικής. Επίσης λείψανά του σώζονται στο Άγιον Όρος (Ι. Μ. Αγ. Παύλου) καθώς και στο παρεκκλήσιο του Αγ. Ανδρέα (Αρχιεπισκοπή Αθηνών).

Άγιος Διονύσιος ο Αεροπαγίτης (3 Οκτωβρίου)

Καταγόταν από την πόλη των Αθηνών. Έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομετιανός. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση κα τη βαθιά του καλλιέργεια. Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη ψυχή του και βαπτίσθηκε. Αργότερα διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων. Επιβραβεύθηκε από το θεό για τη χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα. Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και αργότερα αποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας της περιοχής έδωσε εντολή να μη θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με τιμές.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών και Λεβαδείας - Ιερόν Παρεκκλήσιον Αγίου Αθανασίου Πέρα Χωριού του Δήμου Λιβαδειάς.

Άγιος Κυπριανός και η Αγία Ιουστίνη (2 Οκτωβρίου)

Ο Άγιος Κυπριανός έζησε και μαρτύρησε επί αυτοκρατορίας Δεκίου. Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας από επιφανή και πλούσια οικογένεια, η οποία του είχε προσφέρει αξιόλογη μόρφωση. Ο Κυπριανός υπήρξε για πολλά χρόνια ξακουστός μάγος. Σε αυτόν μάλιστα προσέτρεξε και ένας ειδωλολάτρης ο Αγλαΐδας, ο οποίος ήταν ερωτευμένος με μια παρθένα την Ιούστα. Επειδή όμως δεν έβρισκε ανταπόκριση στον έρωτά του ζήτησε από τον Κυπριανό να τον βοηθήσει με τις μαγικές του ικανότητες. Όμως οι ενέργειες του Κυπριανού δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα και γι' αυτό έκαψε τα βιβλία του που περιείχαν τις απατηλές γνώσεις της μαγικής τέχνης και βαπτίσθηκε χριστιανός. Έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου, προσελκύοντας στη χριστιανική πίστη πολλούς ανθρώπους. Κατόπιν έγινε ιερέας και αργότερα επίσκοπος Καρχηδόνας. Την Ιούστα την χειροτόνησε διακόνισσα και την μετονόμασε σε Ιουστίνη. Για τη χριστιανική τους δράση οι δύο Άγιοι συνελήφθησαν και εξορίσθηκαν στη Νικομήδεια. Ο εκεί ηγεμόνας Κλαύδιος υπέβαλε σε πολλά βασανιστήρια τους Αγίους. Στο τέλος διέταξε τον αποκεφαλισμό τους.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών και Λεβαδείας - Ιερός Ναός Τιμίου Σταυρού Πέρα Χωριού του Δήμου Λιβαδειάς .

Ο Ιερός Ναός του Τιμίου Σταυρού είναι υπό ανέγερση, τώρα Λειτούργει στην Κατακόμβη του Ναού.
Η Ενορία πριν την ανέγερση του Νέου Ναού Λειτουργούσε στον Άγιο Γεώργιο (στα Κοιμητήρια του Χωριού).

Άγιος Ανανίας ο Απόστολος (1 Οκτώβριου)

Υπακούατε "εκ καρδίας εις ον παρεδόθητε τύπον διδαχής". Κάνετε υπακοή με όλη την καρδιά σας στον ακριβή κανόνα της χριστιανικής διδασκαλίας. Τέτοιος άνθρωπος υπακοής στο Θεό ήταν και ο απόστολος Ανανίας. Διότι, όταν ο Θεός του είπε με όραμα να συναντήσει το Σαύλο, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των χριστιανών, έκανε υπακοή στα λόγια του Κυρίου. Αμέσως πήγε στην Ευθεία οδό και αναζήτησε το σπίτι του Ιούδα, όπου ήταν ο Σαύλος. Τον θεράπευσε, τον βάπτισε χριστιανό, και έπειτα αυτός, με το όνομα Παύλος, έγινε ο μέγας Απόστολος των Εθνών. Κατόπιν ο Ανανίας πήγε στην Ελευθερούπολη, όπου με τη διδασκαλία του είλκυσε στο Χριστό πολυάριθμες ψυχές. Ο θόρυβος όμως που δημιούργησε η αποστολική του δράση, έκανε τον ηγεμόνα Λουκιανό να τον συλλάβει. Χρησιμοποίησε πολλούς και ποικίλους τρόπους προκειμένου να αλλαξοπιστήσει ο Ανανίας. Αλλά ο Ανανίας έμεινε αμετακίνητος στα χριστιανικά του φρονήματα. Τότε ο Λουκιανός τον μαστίγωσε με νεύρα βοδιών. Έπειτα, με σιδερένια νύχια του ξέσχισε τα πλευρά και έκαψε τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες. Τέλος, αφού τον έβγαλε έξω από την πόλη, τον λιθοβόλησε. Έτσι, ο Ανανίας πήρε το αμαράντινο στεφάνι της υπακοής στο θέλημα του Θεού.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών Και Λεβαδείας - Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου - Του Δήμου Κορώνειας, του Δ.Δ. Αλαλκομενών

Του Νομού Βοιωτίας

Άγιος Γρηγόριος (30 Σεπτέμβριου)

Έζησε και μαρτύρησε επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού. Ήταν γιος του Ανάκ, ο οποίος ήταν συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ. Ο πατέρας του Αγίου Γρηγορίου ήταν ένας από τους υπεύθυνους για τη δολοφονία του βασιλιά της Αρμενίας. Οι Αρμένιοι για να εκδικηθούν σκότωσαν τον Ανάκ και την οικογένειά του, εκτός από τον Γρηγόριο και έναν αδελφό του. Μετά από χρόνια ο γιος του Κουσαρώ, ο Τηριδάτης, συνέλαβε τον Γρηγόριο επειδή ήταν χριστιανός και τον βασάνισε σκληρά. Όταν δε έμαθε ότι πρόκειται για το γιο του Ανάκ, ο οποίος ευθυνόταν για τη δολοφονία του πατέρα του, διέταξε να τον ρίξουν σε λάκκο με φίδια και άλλα ερπετά. Ο Γρηγόριος όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα αλλά επέζησε για 15 χρόνια τρεφόμενος με το ψωμί που του πήγαινε κρυφά μια χήρα. Κάποια στιγμή ο Τηριδάτης παραφρόνησε. Η αδελφή του βασιλιά άκουσε μια μέρα φωνή, η οποία της έλεγε πως αν ήθελε να θεραπευτεί ο αδελφός της θα έπρεπε να ελευθερώσουν τον Γρηγόριο. Πράγματι όταν βγήκε από το λάκκο ο Άγιος θεράπευσε το βασιλιά. Εξεδήμησε εις Κύριον εν ειρήνη.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Σουρωτής

http://orthodoxi-pisti.blogspot.com/2009/08/blog-post_5833.html

Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Ζάρκου των Τρικάλων

http://www.imts.gr/?cat=8

Ιερά Μητρόπολις Σάμου και Ικαρίας Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Παλιαού Καρλοβασίου

http://www.imsamou.gr/monast.php?id=7

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

http://www.patmosmonastery.gr/



ΙΕΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ κ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΜΟΝΗ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ θΕΟΛΟΓΟΥ κ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ
ΙΕΡΑ ΠΑΤΜΟΣ

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Μετεώρων

Το 1966 με εντολή του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ταλαντίου κ. Στέφανος έθετε τον θεμέλιο λίθο του πρώτου Ι. Ναού της περιοχής αυτής επ' ονόματι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.Σε εννέα χρόνια κτίσθηκε και αποπερατώθηκε αυτός ο Ι.Ναός. Μία απλή μονόκλιτη βασιλική χωρίς ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Στις 18.5.1975 ο Α' Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.Διονύσιος ετέλεσε τα εγκαίνια αυτού του Ι.Ναού.

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1999 τελέσθηκε από τον ίδιο μητροπολίτη η θεμελίωση του νέου Ι.Ναού που σήμερα έχοντας ολοκληρωθεί η κατακόμβη συνεχίζεται η ανέγερση του κυρίως Ι.Ναού.

Όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής (29 Σεπτέμβριου)

Ήταν άνθρωπος που καλλιεργούσε "υπομονήν, πραότητα". Γι' αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα, από Ιερέα πατέρα, τον Ιωάννη. Τη μητέρα του την έλεγαν Ευδοξία και είχε αδελφό τον Αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο. Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ο Κυριάκος, σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου. Εκεί, ο Μέγας Ευθύμιος, τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο. Όταν πέθανε ο Γεράσιμος, ο Κυριακός επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου, όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του, ώσπου κάποια στάση που έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά. Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου. Εκείνο που τον διέκρινε απέναντι στους συμμοναστές του, ήταν ο γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε, γι' αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους. Εβδομήντα χρονών ο Κυριακός, έφυγε κι από εκεί και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες, όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση. Τελικά, πέθανε 107 χρονών, και σε όλους έμεινε η ενθύμηση του ασκητή, που έδειχνε "πραότητα προς πάντας ανθρώπους". Πραότητα, δηλαδή, σ' όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών Και Λεβαδείας - Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Στον Δρόμο από τον οικισμό του Αγίου Αθανασίου προς το Δ.Δ. Αλαλκομενών και στα δεξιά μας συναντάμε τον Ιερό Ναό Πανηγυρίζει την 6ην Αυγούστου.

Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής (28 Σεπτέμβριου)

Κατείχε μεγάλη κοινωνική θέση στο Ικόνιο, αλλά και μεγάλες χριστιανικές αρετές. Όταν, λοιπόν, ο αυτοκράτωρ Αυρηλιανός (270-275) εξέδωσε διάταγμα κατά των χριστιανών, ο έπαρχος Ικονίου συνέλαβε το Χαρίτωνα από τους πρώτους. Τα βασανιστήρια που υπέστη ήταν σκληρά. Όμως ο Χαρίτων έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Στο διάστημα δε που βρισκόταν στη φυλακή, ο Αυρηλιανός δολοφονήθηκε. Ο Διάδοχός του Πρόβος σταμάτησε το διωγμό κατά της Εκκλησίας και ο Χαρίτων απελευθερώθηκε. Αποφάσισε, τότε, να πάει προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα. Αλλά στο δρόμο συνελήφθη από ληστές, που τον οδήγησαν στο κρησφύγετο τους. Όταν έφθασαν στη σπηλιά τους, έφαγαν και ήπιαν. Αλλά το κρασί ήταν δηλητηριασμένο και πέθαναν όλοι. Τότε, η σπηλιά εκείνη των ληστών μετατράπηκε από τον όσιο σε εκκλησία του θεού. Η φήμη του Χαρίτωνα έφερε κοντά του πολλούς μαθητές. Τους κυβερνούσε με στοργή και τους προήγαγε σε υψηλές βαθμίδες αρετής. Ποθώντας, όμως, περισσότερη ησυχία, όρισε διάδοχό του στο μοναστήρι και αναχώρησε στην έρημο, όπου ασκήτεψε μέσα σε διάφορα σπήλαια. Όταν πλησίασε το τέλος του, επέστρεψε στο αρχικό του μοναστήρι, κοντά στους αγαπημένους του μαθητές, τους οποίους είχε οδηγήσει "επί ζωής πηγάς υδάτων". Δηλαδή τους είχε οδηγήσει σε πηγές νερών, που είναι γεμάτα ζωή. Εκεί, λοιπόν, παρέδωσε ήσυχα και ειρηνικά την ψυχή του στο Θεό.

Η Θεία Λειτουργία στη νοηματική γλώσσα

http://www.archdiocese.gr/greeknews/?id=461

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών Και Λεβαδείας

Του Δήμου Κορώνειας, του Δ.Δ. Αλαλκομενών, του Οικισμού Αγίου Αθανασίου Βοιωτίας.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών Και Λεβαδείας - Ιερός Ναός Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου του Δήμου Ορχομενού, του Δ.Δ.

Άγιος Καλλίστρατος και οι μαζί μ' αυτόν 49 Μάρτυρες (27 Σεπτέμβριου)

Καταγόταν από την Καρχηδόνα. Οι γονείς του, καθώς και οι πρόγονοί του, ήταν ευσεβέστατοι χριστιανοί. Όταν μεγάλωσε ο Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στο στρατό σαν νεοσύλλεκτος. Η "ομίχλη" της σαρκολατρείας που επικρατούσε στο στράτευμα δεν επηρέασε καθόλου τον Καλλίστρατο. Αντίθετα μάλιστα, καλλιέργησε ακόμα περισσότερο τις ευσεβείς συνήθειες του. Μια απ' αυτές ήταν να προσεύχεται κατά τη νύκτα. Αυτό όταν το είδαν οι συνάδελφοι του, τον κατήγγειλαν στο στρατηγό Περσεντίνο (287 μ.Χ.). Αυτός αμέσως τον κάλεσε, και όταν άκουσε και από τον ίδιο ότι είναι χριστιανός, διέταξε και τον βασάνισαν, σκληρά. Κατόπιν, αφού τον έδεσαν μέσα σ' ένα σάκο, τον έριξαν στη θάλασσα. Αλλά με θαύμα ο σάκος σχίστηκε, και δύο δελφίνια έφεραν σώο και άβλαβη τον Καλλίστρατο, στη στεριά. Τότε, 49 στρατιώτες που είδαν το γεγονός πίστεψαν στο Χριστό, και αφού έτρεξαν στον Καλλίστρατο, του είπαν: "Πράγματι, είδαμε ότι υπάρχει στ' αλήθεια και είναι μεγάλος ο Θεός σου, ο όποιος και από το βυθό της θάλασσας υπερφυσικά σε έβγαλε. Θα μπορούσε, άραγε, να δεχθεί και εμάς τους ειδωλολάτρες;" Ο Καλλίστρατος τους απάντησε: "Ο δικός μου Κύριος Ιησούς Χριστός, εκείνους που έρχονται κοντά του δεν τους διώχνει. Διότι Εκείνου ο λόγος είναι: "Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς". Τότε ο Καλλίστρατος κατήχησε όλους αυτούς τους στρατιώτες μέσα στη φυλακή. Ο δε Περσεντίνος, ερχόμενος σε αδιέξοδο από την πίστη τους, όλους τους αποκεφάλισε.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών Και Λεβαδείας - Ιερό Προσκύνημα Ζωοδόχου Πηγής.

2 με 2,5 περίπου χιλιόμετρα από το Δ.Σ. του Αγίου Δημητρίου προς το Δ.Δ. Αλαλκομενών, στα Αριστερά μας και μετά 1 χιλιόμετρο φτάνουμε στο Ιερό Προσκύνημα Ζωοδόχου Πηγής.
Αυτό που υπάρχει στο Ιερό Προσκύνημα δεν περιγράφετε ούτε με λόγια ούτε με φωτογραφίες , πρέπει μόνοι σας να το ζήσετε.

Ένα θα γράψω και είναι πολύ λίγο «Ο Παράδεισος στη Γη».

Η Μετάσταση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (26 Σεπτέμβριου)

Αρκετοί είχαν την άποψη ότι ο Ιωάννης δεν πέθανε, αλλά μετατέθηκε στην άλλη ζωή, όπως ο Ενώχ και ο Ηλίας. Αφορμή γι' αυτή την άποψη έδωσε το γνωστό ευαγγελικό χωρίο, Ιωάννου κα’ 22. Όμως, ο αμέσως επόμενος στίχος κα' 23 διευκρινίζει τα πράγματα. Η παράδοση που ασπάσθηκε η Εκκλησία μας είναι η έξης: Ο Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ' αυτή. Αλλά μετά από μερικές ήμερες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν κενό. Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ότι και με την Παναγία μητέρα Του. Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την οποία ο ίδιος, να τί λέει σχετικά: "Ο έχων τον υιόν έχει την ζωήν, ο μη έχων τον υιόν του Θεού την ζωήν ουκ έχει". Εκείνος, δηλαδή, που είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.

Από το οδοιπορικό μας στην Βοιωτία - Ιερά Μητρόπολις Θηβών Και Λεβαδείας - Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου – Άγιο Δημήτριο Βοιωτίας .

Δίπλα στο Δ.Δ. του Αγίου Σπυρίδωνα είναι το Δ.Δ. του Αγίου Δημητρίου Βοιωτίας.

Επίτιμος Δημότης Τρίπολης ο Οικουμενικός Πατριάρχης

http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3125&Itemid=1