«Η λεπρή, τυφλή και παράλυτη Βαγγελιώ πού έβλεπε με τα μάτια της ψυχής!»

 “Πολὺ μὲ βοήθησαν ὅταν ἤμουν φοιτητὴς στὴν Ἀθήνα εἰς τὴν νομικὴν μερικοὶ ἁπλοῖ, ἄρρωστοι ἄνθρωποι μὲ λέπρα. Εἶχαν θεραπευθεῖ, ἀλλὰ ἔμειναν τὰ σημάδια τῆς ἀρρώστιας πάνω στὸ πρόσωπό τους καὶ συνδέθηκα μαζί τους, καὶ πήγαινα κάθε βδομάδα καὶ τοὺς ἔβλεπα.

η συνέχεια: Εδώ