Ὁ πόνος μου εἶναι πολύ μεγάλος. Ζοῦμε σέ μία ἀντιπνευματική ἐποχή, «ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ», ἔλεγε ὁ π. Πορφύριος. Σέ μία ἐποχή πού ἀκμάζουν τά λόγια καί παρακμάζουν τά ἔργα. Πού αὐξάνουν οἱ νόμοι καί λιγοστεύει ἡ χάρη.
Πού στήν προσπάθειά μας νά διατηρήσουμε τόν τύπο, χάνουμε τήν οὐσία. Πού ἀγωνιζόμενοι γιά τό σπίτι τοῦ ἀσθενῆ ξεχάσαμε ὅτι ὁ ἀσθενής πέθανε. Πού θέλοντας νά διατηρήσουμε τό πρόγραμμα διαλύουμε τόν ἄνθρωπο. Πού δέν ὑπερβαίνουμε τό νόμο χάρη τῆς ἀγάπης, παρότι ὁ μνήστωρ Ἰωσήφ ἀγνόησε τόν σκληρό νόμο γιά νά προστατέψει τήν Παναγία.
η συνέχεια:
Εδώ