Σίγουρα ἡ μόνη τέλεια εὐκαιρία
ποιμαντορικῆς προσφορᾶς σέ μικρούς καί μεγάλους εἶναι ὁ λειτουργικός
χῶρος καί χρόνος, “ἡ λειτουργία τῆς εὐχαριστίας τοῦ Θεοῦ”.
Ὅμως, σήμερα ὅλοι μας (ἀκόμη καί στά σπίτια
καί στά σχολεῖα) ζοῦμε τό γιγαντισμό τοῦ ἀποχωρισμοῦ καί τόν
καλλιεργοῦμε σάν ψυχολογικό διέξοδο εὔκολης διαφυγῆς ἀπό αὐτό πού εἶναι ἡ
ἀνθρωπιά καί ὁ ἄνθρωπος, ὅπως μᾶς ἔφτιαξε ὁ Θεός καί μᾶς τό ἔδειξε μέ
τήν ἐνανθρώπησή Του.