Πανηγυρικός εσπερινός και κουρά νέου Μοναχού στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια.(ΦΩΤΟ).

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, πανηγυρίζει η Iερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια.
Το εσπέρας της παραμονής στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος ενω έλαβαν μέρος οι Σεβ.Μητροπολίτες Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος, Κίτρους κ. Γεώργιος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νιέρι και όρους Κένυας κ. Νεόφυτος και ο Σεβ.Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος, στο τέλος του εσπερινού, τέλεσε την κουρά (ρασοευχή) του δοκίμου Αρσενίου Ανγνώστου. Στο νέο Μοναχό, που είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, δόθηκε το όνομα, Θεόδωρος, προς τιμήν του πνευματικού του πατρός Θεοδώρου Γρηγοριάτη.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑ

«Ἀείζωα προχέουσα νάματα ἐκ Πη­γῆς Ἁγνή, μή διαλίπῃς Παρ­θέ­νε πρεσβεύουσα πάντοτε ὑπέρ τῶν δούλων σου».

Αὐτή τήν ἱκεσία ἀναπέμπει ὁ ἱε­ρός ὑμνογράφος πρός τήν Πα­να­γία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τή Ζωοδόχο Πηγή, καί αὐτή τήν ἱκε­σία ἐπαναλάβαμε καί ἐμεῖς, ἀδελ­φοί μου, πρό ὀλίγου πρός τήν ἔφο­ρο καί προστάτιδα τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς. Γιατί παρότι ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο ἡ ἐπιστήμη καί ἡ τεχνολογία ἔχουν δημιουργήσει τίς ὑποδομές ἐκεῖνες ὅπου καί τά πιό ἄνυδρα καί ἄγονα μέρη μπο­ροῦν νά μετατραποῦν σέ εὔφορα καί γεμάτα ζωή· παρότι ζοῦ­με σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο ἡ πρό­οδος τῆς ἐπιστήμης τῆς ἰα­τρικῆς καί τῆς φαρμακολογίας κάνει πολ­­λούς νά πιστεύουν ὅτι ὁ ἄν­θρωπος δέν ἔχει πιά ἀνάγκη ἀπό θαύματα, ἄν κοιτάξουμε προσε­κτι­κά γύρω μας, ἄν ρωτήσουμε τούς ἀνθρώ­πους διπλά μας, ἄν ἐξετά­σουμε τήν ψυχή μας, θά διαπιστώ­σουμε ὅτι τελικά ζοῦμε «ἐν γῇ ἐρή­μῳ καί ἀβάτῳ καί ἀνύ­δρῳ», γιατί λείπει ἀπό τή ζωή τοῦ κό­σμου ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, γιατί λείπει ἡ πίστη πού δη­μιουργεῖ θαύματα στή ζωή μας καί ἀναζωογονεῖ τήν ὕπαρξή μας. Για­τί συχνά ἀφή­νου­με τή ζωή μας νά ἐξελίσσεται ἐρή­μην τοῦ Θεοῦ καί χωρίς τή ζωο­ποιό χάρη τῆς ἀγά­πης του· ἀφή­νουμε τήν ψυχή μας μακριά ἀπό τή ζωογόνο χάρη τῆς Παναγίας μας, πού μπορεῖ νά τήν ἀρδεύσει μέ τά νάματά της καί νά τήν θεραπεύσει ἀπό τίς πληγές καί τά τραύματά της.

Γι᾽ αὐτό καί σήμερα πού ἑορ­τά­ζου­με τή θαυματουργό χάρη τῆς Πα­ναγίας τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς εἶ­ναι εὐκαιρία νά συνειδητοποιή­σου­­με πόσο διαφορετική μπορεῖ νά γίνει ἡ ζωή μας μέ τήν παρου­σία της στήν ψυχή μας καί στόν κό­σμο μας. Πόσο διαφορετική μπο­­­ρεῖ νά γίνει ἡ ζωή μας, ἄν ἀφήσουμε τά ἀείζωα νάματα τῆς χάριτός της νά κατακλύσουν τήν ψυχή μας.

Γι᾽ αὐτό καί σήμερα, παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, τῆς ἡμέρας κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκ­κλησία μας μνημονεύει τά ἀπει­ρά­ριθμα θαύματα πού ἐπιτελοῦσε ἡ ἱερά εἰκόνα της γιά αἰῶνες στήν Κωνσταντινούπολη, τήν παρα­κα­λέ­­­σαμε καί ἐμεῖς μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο, νά μᾶς χαρίζει ὡς πη­γή τῆς Ζωῆς καί τέξασα τή Ζωή, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τά ζωήρρυτα νάματα τῆς χάριτός της καί νά μήν παύει ποτέ νά μεσι­τεύει ὑπέρ τῶν δούλων της, νά με­σι­τεύει γιά χάρη ὅλων τῶν ἀν­θρώ­πων, ἀλλά ἰδιαιτέρως γιά χά­ρη ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀφιέ­ρω­σαν τή ζωή τους καί τήν ὕπαρ­ξή τους στή διακονία της, ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀφοσιώ­θη­καν στή δια­κονία τοῦ Υἱοῦ της καί προ­σέ­φεραν τόν ἑαυτό τους στήν ἀγάπη του.

Ἕνας ἀπό αὐτούς ἵσταται αὐ­τήν τήν ἐπίσημη ὥρα τῆς πα­νη­γύρεως τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς, τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας τῆς Δο­βρᾶ, ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ βήματος. Ἕνας νέος, πτυχιοῦχος τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλη­σια­στικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλο­νίκης, ὁ ὁποῖος προέρχεται ἀπό μία εὐ­λο­γημένη ἑνδεκαμελῆ οἰκο­γέ­­νεια, πού ἔχει προσφέρει ὡς δό­κιμη μοναχή καί μία θυγατέρα της εἰς τήν Ἱερά Μονή τῆς Ὁρμύ­λιας, καί ὁ ὁποῖος ἐνε­δύθη πρό ὀλίγου «χιτῶνα δι­και­ο­­σύνης καί ἀγαλ­λιά­σεως τοῦ ἀγ­γελικοῦ σχή­ματος», ἔλαβε τό παλ­λίον «εἰς στολήν ἀφθαρσίας καί σεμνότη­τος» καί «τό κουκού­λιον τῆς ἀκα­κί­ας» καί ἐπεσφράγισε, συγ­κατα­ρι­θμού­με­νος καί ἐπισή­μως εἰς τούς ἀδελ­φούς τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Ἀδελφό­τητος ὑπό τή σκέπη τῆς Πα­ναγίας τῆς Ζωο­δό­χου Πη­γῆς, τήν ἐπι­θυ­μία του νά ἀφιε­ρώ­σει τή ζωή του στόν Χριστό καί στή δια­κονία τῆς Ἐκκλησίας του.

Αὐτή ἡ ἐπιθυμία πού συνεῖχε τήν καρδία σου ἀπό τήν παιδική σου ἡλι­κία καί τήν ὁποία καλ­λιέργη­σες μέ τό πέρασμα τῶν χρόνων, μέ τή βοήθεια καί τήν καθοδήγηση τοῦ πνευματικοῦ σου πατρός, π. Θεοδώρου, τῆς οἰκο­γε­νείας σου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολί­του Κίτρους κ. Γεωργίου, πλησίον τοῦ ὁποίου διηκόνησες στόν ἱερό ναό τῶν ἁγίων Ἀναργύρων τόσα χρόνια, ἀλλά καί ὅλων τῶν κλη­ρικῶν καί τῶν πνευματικῶν προ­σώπων πού βρέθηκαν δίπλα σου μέχρι σήμερα, πού σέ ἐκτίμησαν καί σέ ἀγάπησαν, ἔγινε μέ τή χάρη τῆς Παναγίας μας πραγματικότητα.

Ἀπό σήμερα ἀρχίζει μία νέα ζωή γιά σένα. Προσέφερες στόν Χριστό καί στήν Παναγία Μητέρα του ὡς δῶρο τόν ἑαυτό σου καί τήν ἀφιέ­ρωσή του, καί ἔλαβες ὡς ἀν­τίδωρο τῆς προσφορᾶς σου καί ὡς ἐπι­βε­βαίωση τοῦ δώρου, τό δικό σου δῶ­ρο, τό μοναχικό ἔνδυμα καί τό μοναχικό σου ὄνομα.

Ἀπό αὐτή τή στιγμή τό ὄνομά σου θά σοῦ θυ­μίζει ὅτι ὅλη ἡ ζωή σου πρέπει νά εἶναι ἕνα δῶρο στόν Θεό, θά πρέ­πει ἡ ζωή σου νά εἶναι ζωή ἑ­νός πιστοῦ στρατιώτου τοῦ Χρι­στοῦ, ὅπως ἦταν καί ὁ ἅγιος μεγα­λο­μάρ­τυς Θεόδωρος, τοῦ ὁ­ποίου τό ὄνο­μα ἔλαβες. Θά πρέπει νά εἶ­σαι ὑπό­δειγμα συνεποῦς καί κα­λοῦ μονα­χοῦ, ὅπως εἶναι καί ὁ πνευματικός σου πατέρας, π. Θεό­δωρος Γρηγοριάτης, ὁ ὁποῖος μέ τούς λό­γους του, μέ τίς συμβουλές του, μέ τό παρά­δειγ­μα τῆς ζωῆς του σέ κα­θοδή­γη­σε καί σέ στήριξε μέχρι αὐτή τή στιγμή πού σέ πα­ρέ­δωσε στή χάρη τῆς Παναγίας μας ὡς τό δῶρο του στήν Ἐκκλησία καί στήν Ἱερά μας Μονή.

Γνωρίζοντας τόν σεβασμό σου καί τήν ἀγάπη σου πρός τόν πνευ­μα­τικό σου πατέρα, καί παρά τά διάφορα προγνωστικά καί τήν ἀρχική μου ἀπόφαση, θέλησα νά σοῦ δώσω τό ὄνομά του, γιά νά σοῦ θυμίζει καί ἐκεῖνον, ὡς ὑπό­δειγ­μα, ὅπως εἶπα, μοναχικῆς ζωῆς, ὡς ὑπόδειγμα καλοῦ ὑποτα­κτικοῦ, ἀλλά καί γιά νά σοῦ θυ­μίζει τούς μαρτυρικούς ἀγῶνες τοῦ ἁγίου μεγαλο­μάρ­τυ­ρος Θεο­δώ­ρου, καθώς ἡ ζωή τοῦ μοναχοῦ εἶναι μαρτύριο, μαρ­τύ­ριο συνειδή­σεως.

Θέλησα ὅμως νά σοῦ δώσω τό ὄνομα Θεόδωρος καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καί ἡ αἰτία νά ἀλλάξω τήν προτέρα μου ἀπόφαση. Καί αὐτός εἶναι ὅτι πρίν ἀπό δύο ἑβδομάδες εἶχα τήν εὐ­λογία νά λά­βω ἀπό κάποιον φίλο κληρικό τοῦ ἐξωτερικοῦ ἕνα τεμά­χιο τοῦ ἱεροῦ λει­ψάνου τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Τή­ρωνος. Καί θεώ­ρη­σα ὅτι ἦταν ἀπό Θεοῦ αὐτή ἡ εὐλογία γιά τήν Ἱερά μας Μονή, εὐλογία πού συν­δυάζεται καί μέ τή δική σου εἴσοδο στήν Ἀδελ­φό­τη­τά μας, πού εἶναι καί αὐτή ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ.

Ἀγωνίσου, λοιπόν, ἀπό σήμερα νά ζήσεις τή νέα σου ζωή ὡς μο­ναχός μέ ὑπα­κοή καί ταπείνωση, μέ διάθεση νά ἀγωνισθεῖς μέ γεν­ναιότητα στόν στίβο τοῦ πνευμα­τικοῦ ἀγῶνος, ὥστε νά ἔχεις μέσα στήν ψυχή σου τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά βρίσκεσαι πάντοτε ὑπό τή μητρική προστασία τῆς Παναγίας μας, ὥστε νά μεταποιεῖς τόν ἔσω σου ἄνθρωπο εἰς κατά Θεόν ἄν­θρωπο, νά μεταποιεῖς τίς ἀδυνα­μίες σέ ἀρετές καί τά χαρί­σματά σου σέ μέσα γιά νά διακονεῖς καί τούς ἀδελφούς σου στή Μονή καί τούς ἀδελφούς σου ἐν τῷ κόσμῳ.

Ἀξιοποίησε τά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα σέ προίκισε ὁ Θεός γιά τήν ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων καί τῆς ψυ­χῆς σου. Γνωρίζω τήν ἐξω­στρέ­φειά σου καί τήν κοινωνικότητά σου. Μήν τίς ἀφήνεις νά διασποῦν τήν προσοχή σου καί νά σέ πα­ρα­σύρουν σέ ἐνασχολήσεις ποικίλες. Μεταποίησέ τες σέ φροντίδα καί μέριμνα γιά τούς ἀδελφούς σου καί γιά τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ἀξιο­ποί­ησέ τες γιά νά ἑλκύσεις καί ἄλ­λους ἀνθρώπους κοντά στόν Χρι­στό καί στήν Ἐκκλησία του. Ἀξιο­ποίησέ τες γιά νά προ­σεγ­­γίσεις τά παιδιά καί τούς νέους καί νά τά βοηθήσεις, ὅπως καί σύ βοηθή­θη­κες στήν πνευματική σου πορεία ἀπό ἄλλους μεγαλυτέρους σου στήν ἡλικία, μέσα στό πνευ­μα­τικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, μέσα ἀπό τή σχέση σου μέ τήν Ἱερά Μονή ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέσα στά κατηχητικά μας Σχολεῖα καί τίς κατασκηνώσεις.

Διότι ἔτσι θά αὐξάνεις τή χάρη τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή σου, πού θά σέ βοηθᾶ καί θά σέ ἐνισχύει στόν καθημερινό σου ἀγώνα, στόν ἀγώ­να τῆς προσευχῆς, τῆς ὑπακοῆς, τῆς ταπεινώσεως, τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τῆς καθάρσεως τῆς ψυχῆς σου ἀπό ὅ,τι στέκεται ἐμπόδιο γιά νά πλησιάσεις αὐτόν στόν ὁποῖο ἀφιέρωσες ἀπό σήμερα τή ζωή σου.

Καί εὔχομαι πατρικά διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, καί διά τῶν εὐ­χῶν τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρ­χιε­ρέων, τοῦ χοροστατοῦντος Σεβα­σμιωτάτου Μητροπολίτου Σμύρ­νης κυρίου Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος σέ γνωρίζει παιδιό­θεν, τοῦ Σεβα­σμιωτάτου Μητρο­πο­λίτου Κί­τρους κυρίου Γεωργίου, πλησίον τοῦ ὁποίου ἐδιδάχθης πολλά, ἀλ­λά καί τοῦ ­ Σεβασμιωτάτου Μη­τρο­πολίτου Τριπόλεως κυρίου Θεο­φυλάκτου, τοῦ Καθηγουμένου τῆς Μο­νῆς, τοῦ πνευματικοῦ σου πατρός, τῶν πατέρων καί ἀδελ­φῶν τῆς Μονῆς, τῶν ἀγαπητῶν σου γονέων καί οἰκείων καί ὅλων τῶν συμπαρισταμένων καί συμ­προ­­σευχομένων σήμερα, νά ἀκτι­νο­βολεῖς πάντοτε τό φῶς τῆς Ἀνα­στάσεως, πού κρατᾶς συμ­βολι­κά σήμερα στά χέρια σου, ἀπό τήν ψυχή σου, καί νά ἀξιωθεῖς αὐτό τό φῶς νά καταυγάζει τήν ψυχή σου καί νά τό ἀτε­νίσεις καί κατά τήν ἡμέρα τῆς ἐνδόξου πα­ρου­σίας τοῦ Κυρίου μας.
  ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ