Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΕΛΕΣΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ ΣΤΟΝ Ι. Ν. ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ

Της  Ακολουθίας των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, που τελέσθηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Παναχράντου Μυκόνου επί τη προς προσκύνησιν εκθέσει της τιμίας Κάρας της Οσίας Υπομονής,  προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος, συνευχομένου του Σεβασμιωτάτου κ. Δωροθέου Β΄, με την παρουσία πλήθους πιστών και μαθητών όλων των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της νήσου. Προ του πέρατος της Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β΄ ευχαρίστησε και πάλι τον Σεβασμιώτατο κ. Διονύσιο για την μεταφορά της τιμίας Κάρας της Οσίας Μεθοδίας, τις Μητέρες της Ι. Μονής Οσίου Παταπίου Λουτρακίου για τη συγκατάθεσή τους, και τον παρακάλεσε να ευλογήσει τους παριστάμενους μαθητές, και στο πρόσωπό τους όλα τα παιδιά της Μυκόνου, που, όπως τόνισε, είναι παιδιά με ευγένεια, με πολιτισμό, με αγάπη για μάθηση, που προκόπτουν και προοδεύουν και ανθίστανται με εσωτερική πίστη στην απλοϊκή και γεμάτη καλοσύνη καρδιά τους στα σημεία των καιρών, καθώς προέρχονται από Χριστιανικές παραδοσιακές οικογένειες. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος, στην ομιλία του, αφού μίλησε με φιλόφρονες αδελφικούς λόγους για την προσωπικότητα του Σεβασμιωτάτου κ. Δωροθέου Β΄, ανέφερε, μεταξύ άλλων: "Πώς θα μπορούσα να αρνηθώ το αίτημα της μεταφοράς της τιμίας Κάρας της Αγίας Υπομονής;.... Γιατί, οι θησαυροί που έχει η Εκκλησία δεν είναι υλικοί, αλλά πνευματικοί και δεν ανήκουν σε ένα τόπο και σε ένα λαό, αλλά σε όλη την Εκκλησία. Και δεν μπορούμε να λέμε "όχι", όταν μας ζητείται να προσφέρουμε κάτι που μπορεί να δώσει στο λαό μας απαντοχή, παρηγοριά και ελπίδα..... Τα ιερά Λείψανα των Αγίων είναι ό, τι πιο πολύτιμο και σημαντικό έχουμε, διότι είναι η απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, αλλά και ταυτόχρονα η απόδειξη ότι, εάν ακολουθήσουμε και εμείς τα ίχνη των Αγίων, μπορούμε να γίνουμε όπως εκείνοι και να έχουμε τη Χάρη και το έλεος του Θεού....." Αφού εξέφρασε τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά του προς όλους, όσοι συνετἐλεσαν στην επιτυχή διοργάνωση των λαμπρών πνευματικών εκδηλώσεων, και προς τους Διευθυντές και τους Εκπαιδευτικούς, που οδήγησαν τους μαθητές τους στο Ναό, προσέθεσε: "Χαίρω και συγχαίρω, διότι φέρατε εδώ τα παιδιά μας, για να εγκολπωθούν το μήνυμα της Εκκλησίας και να πάρουν τη σκυτάλη, σαν τους σκυταλοδρόμους, για να συνεχίσουν τη ζωή αυτού του τόπου και να προχωρήσουμε όλοι, όχι καθώς οι άνθρωποι επιθυμούν, αλλά καθώς ο Θεός επιτρέπει...." Απευθυνόμενος προς τους μαθητές, υπογράμμισε χαρακτηριστικά: "Εμείς οι μεγαλύτεροι, που έχουμε γεννηθεί μετά τον Εμφύλιο πόλεμο, που τελείωσε το 1949, ζήσαμε μια εποχή πάρα πολύ δύσκολη. Η Πατρίδα μας είχε βγει κατεστραμμένη από τον πόλεμο και τη Γερμανική Κατοχή και τον Εμφύλιο πόλεμο, που μας είχαν επιβάλει οι άσπονδοι σύμμαχοί μας και μας είχαν κάνει να σκοτώνει ο ένας αδελφός τον άλλο...Δεν είχαμε ούτε ρούχα, ούτε παπούτσια.... Όμως, είχαμε τους γονείς μας κοντά μας, στο πρόσωπο των οποίων βλέπαμε ανθρώπους βιοπαλαιστές, ανθρώπους, που αγωνίζονταν να μη μας λείψει τίποτα, όπως κάνουν και οι δικοί σας γονείς, σήμερα...Δεν είχαμε πολλών ειδών παπούτσια και ρούχα, ούτε τρέχαμε στα φροντιστήρια, ούτε καμιά από τις σημερινές πολυτέλειες... Τα παιχνίδια μας ήταν αυτοσχέδια.... Αλλά, εμείς εξακολουθούσαμε να θέλουμε να παίζουμε, εξακολουθούσαμε να έχουμε ελπίδα, εξακολουθούσαμε να έχουμε λαχτάρα για τη ζωή, δεν σκεφτόμασταν εκείνα, που μας έλειπαν, αλλά τα φανταζόμαστε, σα να τα είχαμε αποκτήσει! Γιατί; Γιατί, μας έλεγαν οι γονείς και οι γιαγιάδες μας, που δεν τις είχαμε πετάξει στα Γηροκομεία, να έχουμε υπομονή....Χωρίς την υπομονή δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα στη ζωή μας, καθώς τίποτα δεν γίνεται αυτόματα, ούτε μπορούμε να το εξαγοράσουμε. Γιατί, παιδιά μου, τα αισθήματα, οι αρετές και τα βιώματα δεν εξαγοράζονται, με όσα πλούτη κι αν διαθέτει κανείς...Μόνο η πίστη μας στο Θεό και ο σεβασμός μας στους Αγίους  μπορεί να μας εμπνεύσουν την συνεχή προσπάθεια να γινόμαστε καλύτεροι και να αποκτούμε καλά αισθήματα και αρετές, ώστε να μετατρεπόμαστε από φτωχοί σε πλούσιους. Οι Άγιοι, λέει η Αγία Γραφή, ήταν ως μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες, δεν είχαν τίποτε, αλλά και δεν τους έλειπε τίποτε, με τη Χάρη του Θεού. Γιατί, ξέρει ο Θεός, μέσα από τα σκαμπανεβάσματα της ζωής να δίνει στους ανθρώπους, αλλά και να παίρνει, καμιά φορά, από τους ανθρώπους, για τους διορθώνει και να τους κάνει καλύτερους.... " Αναφερόμενος στο παράδειγμα της Αγίας Υπομονής, τόνισε ότι "Η Αγία Υπομονή, ως Βασίλισσα δεν θυσίασε τους υπηκόους της για την τσέπη της, αλλά την τσέπη της για τους υπηκόους της" και κάλεσε τους μαθητές να θυμούνται πάντοτε την Αγία και για το όνομά της και για την αρετή της, ώστε να μάθουν στη ζωή να υπομένουν και να αγαπούν. Μετά το πέρας της ιεράς Ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος κ. Διονύσιος, συνοδευόμενος από τον Σεβασμιώτατο κ. Δωρόθεο Β΄ μετέβη στο Κοιμητήριο του Αγίου Λουκά και τέλεσε τρισάγιο επί του τάφου του Μακαριστού Μητροπολίτου Χριστουπόλεως κυρού Πέτρου και στη συνέχεια πραγματοποίησε προσκηνυματική επίσκεψη στην Ιερά Μονή Παναγίας Τουρλιανής. Το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος κ. Διονύσιος θα μεταφέρει την τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής στην ιερά νήσο Τήνο.